به گزارش خبرنگار مهر، نشست هفتگی مرکز فرهنگی شهر کتاب عصر امروز سه‌شنبه ۲۱ مرداد که به نقد و بررسی کتاب «بیایید فلسفه بورزیم» تألیف "ریچارد کریل" اختصاص داشت با حضور هومن پناهنده مترجم آثار فلسفی، حسین شیخ‌رضایی عضو مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و محمد کیوانفر عضو هیئت علمی پژوهشکده ادیان و مذاهب و مترجم کتاب برگزار شد.
دکتر حسین شیخ رضایی عضو هیئت علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران گفت: وقتی به وضعیت فلسفه در ایران نگاه می کنیم و تلقی بومی از فلسفه در معرض این مساله به خصوص در محیط غیر آکادمیک چند تلقی عمده از فلسفه وجود دارد که بار اضافه بر دوش فلسفه است.
وی افزود: تلقی که کمتر در سالهای اخیر شده این است که فلسفه کمتر منبع ارائه مشکلات بوده است. در دهه 60 دغدغه اصلاحگری به نظر از فلسفه می گذشت. اینکه مبنای مشکلات اقتصادی و سیاسی و آموزشی را در ریشه ها جستجو کنیم باری بر روی فلسفه می گذاشت که مشکلات را حل کند.
وی یادآور شد: تلقی دوم این بود که فلسفه لوکوموتیو حرکت تاریخ است. بارها در نوشته های اساتید قدیمی آمده که دکارت کتاب نوشت و دنیای جدید را ساخت، تا کانت و دکارت را نفهمیم مدرن نمی شویم.
وی افزود: تلقی سوم این است که ما در فلسفه همه چیز داشتیم و فلسفه درست، فلسفه اسلامی است. در تمام این تلقی ها فلسفه را برای انجام کار دیگری می خواهیم. اکنون دو فضای فلسفی در ایران موجود است. یکی فضای دانشگاهی که معتقد است فلسفه تاریخ محور است و این نقطه ضعف این دیدگاه است.
شیخ رضایی تصریح کرد: فضای دیگر فضای روشنفکری فلسفه است که در دست ناشران و اساتید است. فضایی مبهم و سنگین و نامفهومی که خیلی دهان پر کن است و اسم و رسم دارد و بسیار مد است. از طرفی نداهایی می شنویم که باید "در" فلسفه را ببنیدم چون کاری برای دانش آموختگان فلسفه نیست و آنها حتی نمی توانند معلم اخلاق و معارف شوند.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: از منفعت فلسفه می توان منفعت برای عموم را نام برد و این نفع در محتوای فلسفه نیست و محتوای فلسفه هیچ فایده ای برای جامعه ندارد ولی چیزی که به جامعه کمک می کند روش فلسفه است.
وی تأکید کرد: اگر روش فلسفه را بفهمیم، در همه مشاغل و حرفه های اجتماعی موفق خواهیم بود. چیزی که در این کتاب آنرا متمایز کرده است روش فلسفی آن است. یعنی آنچیزی که در قسمت اول کتاب تحت عنوان فرافلسفه آمده است.
شیخ رضایی به نحوه برخورد طرفداران فلاسفه در کشور انتقاد کرد و فلاسفه قدیمی را به کلاه مخملی ها تشبیه کرد که عده ای اطراف آنها را گرفته اند.
وی افزود: این کتاب معتقد است فلسفه یک شیوه زیستن است و می گوید فیلسوف باید چگونه آدمی باشد و به خصلتهای روانی فیلسوف اشاره می کند. از دیگر نکات این کتاب این است که انگیزهای پرداختن به فلسفه را روشن می کند.
شیخ رضایی در پایان با اشاره به نکات ضعف ویراستاری این اثر افزود: این کتاب را برای خواندن توصیه می کنم زیرا خدمتی که فلسفه به جامعه می کند خدمت عمومی است و دانش و روش انسان در کاری که انجام می دهد را در جهت صحیح سوق می دهد.
نظر شما