به گزارش خبرگزاری مهر، مراسم بزرگداشت محمد زهرایی مدیر فقید انتشارات کارنامه، در نخستین سالگرد درگذشت وی، دوشنبه شب 27 مرداد، با حضور چهره‌هایی مانند محمدرضا شفیعی کدکنی و هوشنگ ابتهاج در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
محمدرضا شفیعی کدکنی، هوشنگ ابتهاج، پيروز سيار، حجت الاسلام سيد مهدی ابطحی، خانواده زهرايی، كامبيز درم‌بخش، ميرعلی نقی، حجت الاسلام سيد هادی خامنه‌ای و ... از جمله افراد حاضر در این مراسم بودند. این مراسم با پخش مستندهایی درباره محمد زهرایی همراه بود که در این فیلم‌ها محمدعلی موحد و تقی جعفری درباره زندگی كاری محمد زهرايی صحبت می‌کردند. اجرای این برنامه نیز به عهده محمدتقی عرفان‌پور مدیر نشر علوم دانشگاهی بود.
مهدی فیروزان مدیرعامل موسسه شهر کتاب در این برنامه گفت: زهرایی ابعاد گوناگونی داشت چه در حوزه کاری و چه اخلاقی و رفاقت. دغدغه زهرایی این بود که توسعه امری اجتناب ناپذیر است. توسعه چیزی است که در نهایت انسان را دربرمی‌گیرد. ما باید بدانیم که چگونه می‌توانیم انسان‌های بزرگی مثل دریابندری و زهرایی را توسعه دهیم که در آینده از دستشان ندهیم؟ ما باید بیاموزیم که چه بیاموزیم.
وی افزود: جهان زهرایی محدود به نشر کارنامه نمی‌شد. این را در تنوع فعالیت‌هایش می‌توان دید. این تنوع در حوزه کاری زهرایی باعث می‌شد که هرگز جا نماند. اداره کردن یک نشر موفق در این سال‌ها کاری دشوار است. از حیث امکانات بازار، رقبا، پر شدن اوقات فراغت با چیزهایی غیر از کتاب و ... همه و همه کار را مشکل‌تر می‌کند. اما او هرگز بازنماند. در برابر مشکلات می‌ایستاد و راه‌حل‌شان را پیدا می‌کرد.
در ادامه این مراسم فیلم کوتاهی از صحبت‌های عبدالرحیم جعفری بنیانگذار و مدیر سابق انتشارات امیر کبیر پخش شد.
حسن کیاییان مدیر نشر چشمه و رئیس سابق اتحادیه ناشران و کتابفروشان نیز در سخنانی به بیان دیدگاه‌هایش درباره زنده یاد زهرایی پرداخت.
کیاییان گفت: زهرایی صفت‌های زیادی داشت. اول ارتقای سطح کتابفروشی و دوم ارتقای فیزیک کتاب تا جایگاه یک اثر هنری. زهرایی با وسواسش، در افزایش سطح توقع اهل قلم تأثیر مثبتی داشت که این می‌تواند یادگار بزرگی از سوی او باشد. فرهنگیان هرگز این دو یادگار به جا مانده از او را فراموش نمی‌کنند.
منوچهر انور نویسنده و کارگردان سینما نیز سخنران دیگر این مراسم بود که گفت: آخرین کتابی که برای نشر به زهرایی سپرده بودم، ترجمه قصه‌های پینوکیو بود که برای نخستین بار از زبان ایتالیایی به فارسی برگردانده شده است. زهرایی پیش از آن‌که دستور چاپ آن را صادر کند، از میان ما رفت.
این نویسنده با اشاره به نقش زهرایی در موفقیت برخی کتاب ها گفت: کتابی مانند کتاب آشپزی اگر زیر نظر زهرایی چاپ نمی‌شد، کتابی بود مانند دیگر کتاب‌ها و هرگز به این شکل در نمی‌آمد. از نمونه‌های دیگر؛ کتاب «حافظ» سایه است که اگر زهرایی نبود، سایه نمی‌شد. ای کاش سایه نیز در مقدمه کتاب اشاره‌ای به این موضوع می‌کرد.
در ادامه این مراسم علی میرزایی روزنامه‌نگار، از حضار در خواست کرد به احترام زهرایی بایستند و سکوت کنند و حمد و سوره بخوانند.
یکی دیگر از سخنرانان این مراسم شاهرخ تندروصالح نویسنده و منتقد بود که در سخنانش گفت: تاثیر زهرایی در نشر مدرن ایران بود. با از دست دادن زهرایی جامعه نشر ایران به عنوان یکی از خانواده‌های دلسوز و نگران دچار درد و اندوه شد. صحبت‌ها و همیاری‌های زهرایی با دوستان سکوت و صبر و مهربان بودنش همه را تحت تاثیر قرار می‌داد. ما زخم‌های زیادی داریم. امیدوارم ناشران خوب مثل زهرایی مرهم این زخم‌ها باشند. خیابان وصال دیگر لطف و صفایی ندارد
ساعد مشکی طراح و گرافیست نیز به عنوان آخرین سخنران این مراسم گفت: یک روز که حساسیت‌های بیش از حد او را دیدم گفتم چطور است یک فونت طراحی کنیم. از این پیشنهاد استقبال کرد. کاری که قرار بود شش ماهه تمام شود با حساسیت‌های زهرایی و زمانی نزدیک به 2 سال کشید. بعد از آن هم تغییرات زیادی صورت گرفت و در نهایت یک فونت کامل تقدیم زهرایی شد.
مشکی ادامه داد: وقتی راجع به نشر حرف می‌زدیم مثل یک کودک هیجان زده می‌شد. این فونت‌ها برای نخستین بار در ایران روی 10 پایه طراحی شد. من به عنوان یک گرافیک از خانواده زهرایی سپاسگزارم که این تاپ‌فیس را به ایرانیان و جهانیان معرفی و تقدیم کردند. امروز وقتی از خیابان وصال رد می‌شوم دیگر آن لطف و صفای سابق را ندارد چراکه دیگر زهرایی در بین ما نیست.
محمد زهرایی با 50 سال سابقه فرهنگی در حوزه نشر کتاب، 27 مرداد 1392 در 66 سالگی درگذشت.
نظر شما