اين نويسنده و پژوهشگر ادبيات داستاني ، در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : ترجمه را بايد در جامعه و ادبيات نهادينه كرد ، طبيعتا هنگامي كه اين امر انجام شود ، افرادي كه متخصص هستند سراغ اين كار مي آيند ، قطعا مترجمان ما بايد افراد باسوادي باشند و در درجه اول ، با زبان و ادبيات فارسي آشنايي كامل داشته باشند ، به اين ترتيب كه معادل هايي كه انتخاب مي كنند ، حتما بايد معادل هاي درستي باشد ، يعني بايد در كار ترجمه تجربه داشته باشند و وقتي معناي كلمه اي را نمي دانند معادلي را جايگزين آن نكنند كه معنايش عوض شود كه متاسفانه از اين اتفاقات ، زياد در ترجمه ما مي افتد يعني چون مترجم معادل فارسي يك كلمه را نداشته به خاطر اين كه كار خودش را راحت تر كند ، معادلي را گذاشته كه گويا نيست .
احمد عربلو در ادامه خاطر نشان ساخت : در ترجمه هاي غير ادبي و تخصصي و پزشكي ، اين قضيه بسيار نمود دارد حتي در بحث رمان و ادبيات نيز همين طور است كه متاسفانه بعضي از ترجمه ها شيرين و حلاوت متن اصلي را از ما مي گيرد نه اينكه ما صد در صد تابع متن باشيم ولي متاسفانه در ترجمه ها شيرين و شيوا بيان نمي شود مثلا اگر كسي به زبان انگليسي مسلط باشد و كتابي را بخواند و بعد ترجمه آن را مطالعه كند مي فهمد كه اين دو اثر بسيار متفاوت هستند.
|
احمد عربلو : خيلي ها در خارج از كشور ، ادبيات كلاسيك ما را نمي شناسند و اين ضعفي بزرگ براي ماست |
اين نويسنده در عين حال گفت : اگر قانون كپي رايت بر نشر كشورحاكم شود ، مفيد است به شرطي كه تسهيلاتي براي ناشران قائل شوند با تفاوت قيمتي كه كتابهاي ما با كتابهاي كشورهاي ديگر دارد و حق التاليف ما و كشورهاي ديگر نخواهيم توانست با رعايت قانون كپي رايت ، كتابي را منتشر كنيم ، اين قانون رعايت مي شود ، به شرطي كه از مراكز مربوطه حمايت و هدايت شويم از جهتي هم براي نويسنده ها بسيار خوب است اگر نويسنده اي بتواند اثر خوبي ارايه دهد و در خارج كشور آن را توزيع كند زيرا از لحاظ مادي به نفع اوست و همچنين ما مي توانيم ادبياتمان را به دنيا بشناسانيم.
اين نويسنده يادآور شد : ما در تبليغ كالاهاي فرهنگي بيش از حد ضعيف هستيم و اين مسئله نه تنها ضعف ماست حتي صورت خوشي هم ندارد. به احتمال زياد بسياري از آثار ما قابل ترجمه به زبانهاي خارجي است اما اين كار متولي ندارد.
احمد عربلو در پايان گفت وگو با مهر، گفت : اگر اين امور متولي داشته باشد تا آثار با ارزش را شناسايي كند تا در كشورهاي خارجي تبليغ و توزيع كنند بسيار مفيد مي باشد. اين افراد مي توانند در نمايشگاه ها ، سمينارو محافل ادبي كه در خارج است كالاهاي فرهنگي ما را تبليغ كنند و مسلما مورد استقبال نيز قرار خواهد گرفت ، زيرا تبليغات ما بسيار ضعيف است به طوري كه خيلي ها در خارج از كشور ، ادبيات كلاسيك ما را نمي شناسند و اين ضعفي بزرگ براي ماست .
نظر شما