دهلي در برخورد بي طرفانه با موضوع هسته اي ايران شكست خورد

به گزارش خبرگزاري مهر به نقل از روزنامه خليج تايمز، بيدواي در اين تحليل مي نويسد: چالش بين آمريكا و ايران چالش و آزمون بسيار بزرگي براي سيات مستقل هند بوده است و با اين وجود هند چگونه مي تواند از حق ايران در استفاده از برنامه هاي صلح آميز هسته اي دفاع كند در حاليكه به تحريك واشنگتن  از تكثير سلاحهاي هسته اي در همسايگي اش ابراز نگراني كرده است و چگونه مي تواند توازني بين امنيت انرژي و منافع ملي ايجاد كند در حاليكه در رابطه با دوستي با ايران در مقابل همكاري استراتژيك با واشنگتن دروغ مي گويد . آيا هند زماني كه در خصوص مساله ايران پا پس مي كشد مي تواند رهبري خود را در جنبش غير متعهدها (نم) حفظ كند؟

اين كارشناس در ادامه مي گويد: هند بطور كامل در اين امتحان شكست خورد و سياست مستقل خود را قرباني كرد و حتي منافع حياتي خود را قرباني رابطه با واشنگتن كرد و در اين فرايند شكافي را در نم  و كشورهاي جنوب  جائيكه خود متعلق به آنان است ايجاد كرد، راي هند به موضوع هسته اي ايران حتي قبل از سفر "مانموهان سينگ" نخست وزير اين كشور به آمريكا در وضعيتي پر تلاطم اتخاذ شده بود و پس از اينكه آمريكا لابي خود را به سرپرستي "رابرت جوزف" معاون وزير امور خارجه آمريكا در امور خلع سلاح به دهلي نو اعزام كرد عملي شد و اين تصميم شرم آور هند وضعيت هسته اي اين كشور (از ديد واشنگتن) را عادي ساخت(يعني آمريكا به طور ضمني هند را به عنوان كشوري اتمي پذيرفت).

بعد از اينكه رئيس جمهور جديدي در ايران روي كار آمد اروپا مجداً از ايران درخواست كرد تا برنامه هاي غني سازي خود را كنار بگذارد و در آن زمان آمريكا و سه كشور اروپائي تصميم گرفتند تا در آژانس با ايران تقابل كنند و براي اعتبار بخشيدن به اين مساله نياز به شركائي سنگين وزن در جهان سوم داشتند و هند اين نقش را بازي كرد.

بيداوي همچنين مي گويد : بسياري ديگر نيز همچون اسرائيل، پاكستان،تايوان، دو كره و همچنين هند نيز برنامه هاي هسته اي دارند و اقداماتي پنهاني در اين مورد داشته اند كه از برنامه واشنگتن حذف شدند و ايران به خاطر اينكه آمريكا پيش داوري عميقي نسبت به اين كشور نفت خيز داشت  هدف قرار گرفت ،  ايران همكاري گسترده اي را با آژانس شروع كرد و مشخص شد كه هيچ برنامه نظامي نداشته و ريشه هاي اورانيوم پيدا شده نيز از خارج بوده است .

وي گفت: گزارش البرادعي، ايران را ناقض تعهدات اعلام كرد و تحليل كارشناسان نشان داد كه ايران با ساخت بمب اتمي فاصله دارد و برنامه هاي اين كشور براي ساخت تسليحات هسته اي نيز كافي نيست.

اين تحليلگر در ادامه مي نويسد: در اين بين ميانجيگري اروپا خالصانه نبوده و بعد از اينكه رئيس جمهور جديد  در ايران روي كار آمد اروپا مجدداً از ايران درخواست كرد تا برنامه هاي غني سازي خود را كنار بگذارد و در آن زمان آمريكا و سه كشور اروپائي تصميم گرفتند تا در آژانس با ايران تقابل كنند و براي اعتبار بخشيدن به اين مساله نياز به شركائي سنگين وزن در جهان سوم داشتند و هند اين نقش را بازي كرد.

اين كارشناس در انتها مي نويسد: همكاري هند با ايران تنها اقتصادي نيست بلكه اين همكاريها در زمينه سياسي نيز بسيار مهم است ، در دهه 1990 ايران بطور مكرر در مورد كميسيون حقوق بشر در خصوص كشمير هند را نجات داد و دو كشور تلاش زيادي براي حل مساله كردند.