به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دانشگاه کپنهاگ دانمارک با همکاری همتایان خود در انستیتو ژنومیک پکن از ارتباط همزی گرایانه پیچیده ای میان این مثلث طبیعی پرده برداشته اند: قارچ های Termitomyces، موریانه ها و باکتری روده آنها.
موریانه های کشاورز در بسیاری از نقاط جهان از جمله مناطق زیرصحرای آفریقا و جنوب شرق آسیا به عنوان تجزیه کنندگان اصلی درختان و گیاهان به شمار می آیند. این حشرات در چنین مناطقی تا 90 درصد درختان سقوط کرده و مرده را تجزیه می کنند.
این فرآیند تجزیه با همکاری نزدیک قارچ یاد شده و باکتری روده موریانه ها صورت می گیرد. درحقیقت موریانه ها با ساخت لانه مخصوص خود، محلی مناسب برای رشد این نوع قارچ ها فراهم می کنند.
مطالعات بیشتر دانشمندان حاکی از حقایق جالب توجهی است. موریانه های مسن تر به جمع آوری تکه های ریز گیاهان و درختان پرداخته و آنها را به لانه می آورند. در لانه موریانه های جوان آماده خوردن این تکه ها هستند و این درحالی است که قارچ ها نیز حضور فعالی دارند. در این چرخه دیدنی کل ساختار درختان مرده تجزیه می شود.
در ادامه این بررسی مشخص شد 86 درصد از کل خانواده آنزیم "گلوکوزید هیدرولاز" در محل چرخه تجزیه گیاهان توسط موریانه ها وجود دارد و این همان چرخه ای است که دانشمندان از آن به "رآکتور زیستی" یاد می کنند، رآکتوری که از 30 میلیون سال پیش فعال بوده است.
نظر شما