حجت الاسلام حسن معلمی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت:بیشتر تحلیل ها از فلسفه قربانی کردن بر این نظر اتفاق دارند که قربانی کردن گوسفند نمادی از قربانی کردن خواهشها و هواهای نفسانی انسان است.
وی افزود: به تعبیر دیگر انسان باید در زندگی همه توجهش به سمت خدا باشد و زن و مال و فرزندش را نیز در این راه به کار گیرد و تعلق به آنها نیز در مسیر رضای خدا باشد.
معلمی با بیان اینکه قطعا خدا نمی خواسته است تا ابراهیم اسماعیل را بکشد اظهار داشت: برخی افعال آزمایش برای انسان است و ممکن است گاهی متعلقات مربوط به آن عمل و گاهی خود عمل مصلحت باشد که در قصه حضرت ابراهیم اگر چه خود امر خدا مصلحت بوده است اما بریدن مصلحت نبوده لذا این کار کاملا برای ازمایش حضرت ابراهیم(ع) بود است.
وی اضافه کرد: حتی اگر حضرت ابراهیم(ع) سر حضرت اسماعیل(ع) را هم می برید نمی توان حکمت الهی را زیر سئوال برد زیرا با خداوندی سر و کار داریم که رحیم و غفور و حکیم است و حکمت هر امری را او می داند و ما نمی توانیم به حکمت همه کارهای خدا پی ببریم.
وی با اشاره به برخی روایات درباره شهدا گفت: در برخی ادعیه و روایات داریم که شهادت آنقدر اجر دارد که برخی انسانها آرزو میکنند تا هزار بار در راه خدا شهید می شدند بنابراین ممکن است در بریده شدن سر اسماعیل(ع) با فرض تحقق چنان برکت و پاداشی برای ابراهیم(ع) وجود می داشت که او حاضر بود همه چیز خود را در راه خدا قربانی کند ولو اینکه برای همین قربانی به ظاهر ناموفق هم مقام امامت به او داده شد.
معلمی با تاکید بر تبیین عرفانی، اخلاقی و حقوقی قربانی و ماجرای حضرت ابراهیم(ع) اضافه کرد: روح و هدف از این قربانی سنجش اخلاص نبیی از انبیاء الهی بوده است و فهماندن این نکته به انسان‌های موحد که اگر واقع می خواهید به خدا برسید فقط با اخلاص ممکن است زیرا روح انسان طالب بی نهایت است و فقط خدا می تواند بی نهایت را پر کند.
نظر شما