به گزارش خبرنگار مهر، هر ساله در ماه محرم، آیین نخل گردانی در روستاهای استان مازندران برگزار می شود. نخل گردانی در روستای اورطشت سرخرود، قدمتی 300 ساله دارد. این روستای باصفا که با آیین نخل گردانی اش، شهره است، آیین عاشورایی مردمنانش در کشور و استان مازندران زبانزد است و همواره از دیگر مناطق برای حضور در این آیین عاشورایی به این روستا سفر می کنند.
در این آیین دو نخل که یکی نماد تابوت امام حسین(ع) و دیگری نماد تابوت حضرت عباس(ع) است به عنوان نخل های برادر براه می افتد و نخل اورطشت پس از سلام دادن به نخل عبدالله آباد به سمت تکیه افرا تخت و همچنین اماکن وقفی امام حسین(ع) در آن محل حرکت می کند.
محمد موسوی یکی از اهالی روستای اورطشت در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه، آیین "عمری" یا نخل گردانی در این روستا قدمت دیرینه دارد و تاریخچه آن به خواب شخصی بنام آملی رضوانی بر می گردد، که دو نخل برای روستای نوا از توابع شهرستان آمل و دیگری برای روستای اورشت درست کرد و اشعار تعزیه که در خواب به او الهام شده بود را در بیداری یادداشت و به تعزیه خوان ها داد و از آن زمان تاکنون مراسم نخل گردانی و تعزیه در این روستا برگزار می شود.
وی در مورد نحوه برگزاری مراسم نخلگردانی اظهار داشت: در روز هفتم ماه محرّم معتمدین و ریش سفیدن روستا از سپیدهٔ صبح پارچه و لباس‌ها و نخلها را عوض می کنند و لباسهای مخصوص مراسم به آن می پوشند که این کار تا غروب روز هفتم با رسیدن دسته های عزاداری از روستاهای اطراف ادامه می‌یابد.
این روستایی اضافه کرد: در روز تاسوعا مردم این روستا و روستاهای اطراف جمع شده و نخل را همراه با مراسم عزاداری امام حسین(ع) به روستای افرا تخت که در جوار این روستا قرار دارد می برند و در روز عاشورا همین مراسم با جمعیت بیش از ۱۲ روستای اطراف و مردم شهرهای مختلف که گاهی جمعیت آنها به بیش از ۳۰هزار نفر می‌رسد به سمت روستای رودبار برگزار می شود.
موسوی دربارهٔ اصالت نخل اظهار داشت: این نخل از زمان ساخته شدن از ۳۰۰ سال پیش تاکنون با همان چوب به ما به امانت رسید و نه آسیبی دید و نه رنگ و روغنی شد.
وی از دیگر مراسم دهه محرّم این روستا را اطعام دهی اهالی ذکر کرد و افزود: در تاسوعا و عاشورا هر خانه اطعام داشته و درب تمام منازل روستا باز است و از روستاها و شهرهای اطراف برای تاسوعا و عاشورا برای اطعام دهی به این روستا می آیند و ازدحام جمعیت به حدی است که چندین کیلومتر مانده به روستا باید با پای پیاده حرکت کرد.
وی در پایان از دیگر جاذبه های این روستا به سقانفار اشاره کرد و عنوان کرد: این سقانفار دارای سابقه بیش از ۲۰۰ ساله بوده که در وسط روستا قرار دارد و امروز ثبت میراث فرهنگی شده است.
علی اسدی کارشناس مذهبی نیز می گوید: آیین هایی چون مقتل خوانی، مناقب خوانی، مناجات خوانی، چاووش خوانی و علم گردانی نیز از واقعه عاشورا تأثیر گرفته و طی قرون و اعصار متمادی توسط مردم برپا شده اند. گرچه محتوا و ساختار هر کدام از آنها ممکن است شبیه یکدیگر باشد، اما در مواردی به تناسب شرایط اقلیمی و جغرافیایی تفاوت هایی دارند.
وی اظهار داشت: حس شور و تکرار حماسه که درون مایه بسیاری از این آئین ها و به شیوه زیبایی شناختی به تفسیر درمی آید، متضمن بزرگ ترین آموزه های دینی و اخلاقی است. به عبارت دیگر، برپایی آیین باعث می شود که انسان با دلش به تفسیر عشق بپردازد و ایثار، جوانمردی، ایمان، دادخواهی تاویل کند.
وی افزود: عاشورا در فرهنگ مذهبی شیعه جایگاه خاصی دارد و زمینه ساز مجموعه ای از سنت ها و مراسم هایی است که به عنوان میراثی در بین تمامی نسل ها اجرا می شود.
علاوه بر نخل گردانی، طشت گذاری، قلک شکنی، خیمه سوزان، کرب نوازی، تعزیه خوانی از جمله آداب و سنن مازندران در ایام محرم است که با شور و حال خاصی در استان برگزار می شود.
