"هادي مرزبان"، كارگردان تئاتر درگفتگو با خبرنگار تئاتر "مهر" ، ضمن بيان مطلب فوق تصريح كرد: اولين گام براي توسعه سالنهاي تئاتري اين است كه سياست گذاران كلان فرهنگ وهنر مملكت ما با هم يك كاسه فكر كنند. مشكل كار ما در اين است كه هر كسي در يك گوشه اي از اين مملكت حرف هنر و تئاتر مي زند، درحالي كه مركز هنرهاي نمايشي پرچم دار تئاتر است، خيلي از مراكز و ارگانهاي ما بودجه و سالن تئاتر دارند اما اين سالنها طي ايام سال كمتر از يك ماه مورد استفاده قرار مي گيرد. بسياري از از اين ارگانها در حالي كه بودجه كلاني براي هنر و تئاتر مي گيرند در سايه حركت مي كنند.
وي افزود: به عقيده من سياست گذاران فرهنگي بايد تكليف را روشن كنند. اگر قرار است متولي تئاتر مركز هنرهاي نمايشي باشد، پس بايد پول و امكانات را در اختيار اين بخش گذاشت واميدوارم كمي هم از اين سالنهايي كه با بودجه بيت المال ساخته اند، استفاده كنند و در اين سالنها دوباره باز شود تا حداقل از رفتن جوانان ما به سمت اعتياد و كارهاي خلاف جلوگيري شود.
اين كارگردان تئاتر متذكر شد: وقتي سياست گذاريهاي هنري باهم يك كاسه شود، ديگر فلان مديرنمي تواند به دليل آن كه از چشم و ابروي هنرمندي خوشش نمي آيد، جلوي اجراي او را بگيرد و يك موجود زنده به اسم تئاتر را بكشد.
وي با اشاره به اجراي " نوبت ديوانگي " نمايش سال گذشته اش در تالار وحدت تصريح كرد: سال گذشته به دليل مديريت اشتباه ، يكي از بهترين نمايشهاي من كه براي تمرين آن 6 ماه وقت گذاشته بودم، پس از 20 اجرا كشته شد ، خود خواهي و خصومت شخصي با يك فرد نبايد موجب قرباني اثر هنري شود.
مرزبان با بيان اين مطلب كه پس ابتدا براي توسعه سالن و تئاتر بايد سياست گذاريهاي فرهنگي كشور يك كاسه شود و همه سالنها زير نظر مركز هنرهاي نمايشي باشد و سپس يك مدير هنري دلسوز كه فقط به فكر نگهداري ميزش نيست براي تئاتر انتخاب شود، گفت: مديران تئاتر بايد بدانند كه اين ميزها به كسي وفا نكرده است و من ازاول انقلاب تاكنون شاهد بوده ام كه مديران مختلفي براي مركز هنرهاي نمايشي آمدند و رفتند و ميز به هيچ كدام آنها وفا نكرد، تنها يادگاري ها است كه مي ماند ، به عنوان مثال علي منتظري هم آمد و رفت، اما خدمتهاي وي به تئاتريها هميشه ماندگار خواهد بود.
نظر شما