اينديپندنت : نظاميان انگليسي در بدترين وضعيت خود به سر مي برند

به گزارش خبرگزاري مهر، اين روزنامه نوشت : بحران ها و درگيري هاي شديد اخير  درعراق موجب شده است  كه نظاميان  انگليسي از نظر روحي آسيب ببينند.

 از زمان آغاز حمله به عراق در مارس سال 2003، نظاميان انگليسي  از نظر روحي در بدترين وضع ممكن به سر مي برند واين در حالي است كه زنجيره اي از حوادث در هفته گذشته وضعيت بحراني را براي نظاميان انگليسي در عراق بوجود آورده است كه به شرح ذيل است:

- وزير دفاع انگليس  تحقيقاتي را در زمينه خودكشي آشكار كاپيتان كن مسترزبه عمل آورده است  مسترز  يك محقق پليس ارتش انگليس است  كه خود را در سربازخانه اي در بصره به دار آويخت .

- تروي سامويل (TROY  SAMUELS از گردان ويژه  كه به خاطر شجاعت هايش در جنگ عليه عراق هفت ماه پيش از سوي ارتش نشان شجاعت به عنوان جايزه دريافت كرد، تصميم گرفت كه براي انجام شغل ديگري ، خدمت در  ارتش را ترك كند.

- هفتاد سرباز از گردان ويژه سامويل در سال گذشته  تصميم گرفتند تا به جاي باز گشت به عراق، ارتش راترك كنند.

- يك افسر بخش هوايي نيروهاي مسلح انگليس بنام كندال اسميت نيز اعلام كرد كه به جاي خدمت درعراق، زندان را ترجيح مي دهد.

از سوي ديگر موقعيت نظاميان انگليسي به گفته كلر شورت (CLARE  SHORT)وزير سابق كابينه در وضعيت بدتري قرار گرفته است.

شورت با اشاره به وضعيت بغرنج نظاميان انگليسي در عراق اعلام كرد كه "دولت در حال قرار دادن نيروهاي مسلح در موقعيت نامشخصي است و مطمئنا اين مساله روي روحيه سربازان تاثير خواهد گذاشت.

به نظر مي رسد كه چنين حركت هايي وجود داشته باشد ، اظهارات اخير جك استراو وزير امور خارجه انگليس مبني بر اينكه نظاميان انگليسي بايد تا 10 سال ديگر نيز در عراق حضور داشته باشند، ترس عجيبي را در دل اين نيروها انداخته كه مبادا اين جنگ پاياني نداشته باشد .

به گزارش مهردر ادامه گزارش اينديپندنت آمده است : در حال حاضر بيش از 8500 نظامي انگليسي در عراق به سر مي برند كه يك دوره شش ماهه را طي مي كنند اما آنچنان از نظر روحي آسيب ديده اند كه توانايي تحمل فشارها را ندارند .

پل بيور كه يك تحليلگر دفاعي است در اين زمينه گفت : واضح و مشخص است كه اوضاع نسبت به گذشته بهتر نشده است . اما مهمترين تفاوت ميان وضعيت روحي ارتش در حال حاضر و 12ماه گذشته اين است كه نظاميان انگليسي خواهان باز گشت به كشور خود هستند .

حال سوالي كه مطرح مي شود اين است كه آيا اين نيرو ها به زودي اين كشور را ترك خواهند گفت و آيا با اين روحيه شكست خورده توان حضور مستمر در عراق را خواهند داشت يا خير؟