ماهان بهرو - فارغ التحصیل رشته مهندسی هوا و فضا از دانشگاه صنعتی شریف و طراح پرنده بدون سرنشین در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: پرنده بدون سرنشین، عمود پروازی است که قابلیت کاربری در محیط های پرجمعیت را دارد.
وی با اشاره به اینکه بدنه پرنده بدون سرنشین برای ورود به اماکن پرجمعیت ایمن است، اظهار داشت: این عمود پرواز می تواند محموله یک کیلوگرمی مانند دوربین را حمل کند. مداومت پرواز این پرنده 40 دقیقه است و می تواند در این مدت زمان بدون فرود، درحال پرواز باشد.
بهرو با اشاره به اینکه این عمود پرواز می تواند دوربین و سنسور گاز و مواردی از این دست را حمل کند که کاربردهای مختلفی دارند، افزود: این عمودپرواز برای جنگل بانی، پایش خطوط انتقال گاز و نفت و مواردی از این دست قابل کاربرد است.
وی با اشاره به اینکه مزیت پرنده بدون سرنشین نسبت به عمود پروازهای دیگر حرکت در محیط پرجمعیت و یا محصور است، خاطرنشان کرد: در مواردی این پرنده می تواند دوربینی را حمل کند و به صورت زنده تصاویر را ارسال کند که به نوعی برای «مراقبت و پایش در محیط بسته» از آن استفاده می شود.
به گفته این محقق دانشگاه شریف، در سال 2006 نمونه خارجی چنین عمود پروازی ساخته شده است اما اکنون این عمود پرواز به صورت کامل در داخل کشور ساخته شده است.
بهرو با بیان اینکه جنس بدنه پرنده بدون سرنشین کامپوزیتی است و در شرایط مختلف آب و هوایی قابلیت پرواز دارد، اظهار داشت: عمودپروازی که طراحی شده از نظر فرکانس داده برداری، قابلیت کنترل بیشتری نسبت به سیستم های کنترل موجود در عمود پروازهای دیگر را دارد.
نظر شما