غلامعلی طاهری هنرمند نقاش در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه نقش بستن تصاویر شهدا در فضاهای شهری به منظور ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه انجام شده است، درباره دوسالانه ملی «دیوارنگاری شاهدان شهر» گفت: به نظر من این نوع تصاویر در دورانی به دلیل غافل نشدن فضای ملتهب جامعه از دفاع مقدس ضروری بود، البته من با اینکه تصاویر تعدادی از شهدای شاخص و افرادی که در راس فعالیت‌های دفاعی کشور بودند، همانند تمامی نقاط دنیا که قهرمانان خود را به تصویر می‌کشند و مجسمه می‌سازند، مخالف نیستم و فکر می‌کنم این کاری ارزشمند است اما اینکه تعداد این تصاویر خیلی زیاد شود و تمام دیوارهای شهر را پر کنند، زیاد جالب و متناسب با فرهنگ و تعالی هنر و جایگاه ما در عرصه فرهنگی نیست.
وی با اشاره به فرسایش تدریجی این تصاویر روی دیوارها، بیان کرد: تعداد زیاد این نقاشی‌ها به دلیل فرسایش و پوسته پوسته شدن که بعد از مدتی روی دیوار اتفاق می‌افتد، بیشتر به روح کاری که مدنظر است صدمه وارد می‌کند و به جای تاثیر مثبت، نتیجه و تاثیر عکس خواهد داشت. همچنین امکان دارد که ساختمانی جلوی این نقاشی‌ها را بگیرد یا تخریب شود و به این گونه صورت خوشی ندارد.
طاهری با انتقاد از کیفیت برخی از دیوارنگاره‌های شهری، پیشنهاد داد: به نظر من اگر تعداد این نقاشی‌ها کمتر شود بهتر است و باید روی دیوارهایی که ماندگار هستند، تصاویر شهدا نقش ببندد و به عنوان یک اثر هنری تاریخی، ماندگار شود. هیچ اشکالی ندارد که برای مثال تصویر شهید همت را با شکوه و با صلابت و به صورت یک نقاشی یا مجسمه ماندگار کنیم، اما وقتی تعداد این آثار در سطح شهر زیاد شود، ارزش و جایگاه خود را به تدریج از دست می‌دهد، ضمن اینکه بسیاری از این کارها با کیفیت مطلوب نیز اجرا نمی‌شود.
وی اضافه کرد: این نقاشی‌ها گاهی کارهای ضعیفی هستند که برای مثال عکس‌های پرسنلی را در سایز بزرگ روی دیوارها تصویر می‌کنند و طرح مناسبی ندارد و مفهومی را نیز القا نمی‌کند، به جز اینکه می‌خواهند دیوارهایی را که به دلیل معماری غلط تهران به زشتی شهر دامن زده است ،بپوشانند که خود این اقدام، سبب آلودگی تصویری شهر می‌شود.
طاهری با اشاره به اینکه این دیوارنگاره‌ها تنها شامل تصاویر شهدا نیست، تاکید کرد: بسیاری از نقاشی‌ها و کارهای هنری که در سطح شهر تهران انجام می‌شود، تنها برای رنگ آمدن روی دیوارها انجام می‌شود و هیچ ارزش هنری ندارد و جاذبه بصری ایجاد نمی‌کند و تغییری در زیبایی شهر پدید نمی‌آورد.
وی در پایان سخنان خود در مورد لزوم برگزاری «دوسالانه ملی دیوارنگاری شاهدان شهر» گفت: امیدوارم با حضور هنرمندان و ارائه طرح‌های جدید از سوی آنها، اتفاق خوبی در سطح شهر بیفتد. به گمان من، نقاشی‌هایی که در سطح شهر دیده می‌شود، نقاشی دیواری نیستند چون این نوع نقاشی، تعریف و اصول و استاندارد مربوط به خود را دارد که در دوره‌های آکادمیک و دانشگاه‌ها با عنوان «فرسک» شناخته می‌شود که باید بر اساس اصول به خصوصی کار شوند که البته در فضای داخلی معماری کار می‌شده است. این نوع نقاشی‌های دیواری بعد از انقلاب مکزیک و شوروی، روی دیوارهای خارجی نقش بستند و به نوعی، نقاشی‌های خیابانی با عنوان نقاشی دیواری خوانده شدند.
نظر شما