به گزارش خبرنگار مهر، داریوش ارجمند شب گذشته در مراسم گرامیداشت مرحوم انوشیروان ارجمند در مجتمع فرهنگی و هنری امام رضا(ع) مشهد اظهار کرد: هیچ وقت تصور نمیکردم که در شهر مشهد و در حضور اساتید و دوستانم در سوگ برادرم سخن بگویم.
این بازیگر سرشناس سینمای ایران عنوان کرد: روزهای خیلی سخت و دشواری بود وقتی در کنار تختخواب انوشیروان در بیمارستان شاهد آخرین نفس هایش بودم تازه فهمیدم سید الشهدا چرا فرمودند بعد مرگ عباس کمرم شکست، من صدای خورد شدن کمرم را شنیدم.
وی گفت: نمیخواهم سوگنامه بخوانم چرا که هنر برادرم به اندازه کافی دارای اهمیت بوده اما خیلی مهم است که آدم در زندگی تکیه گاهی داشته باشد و اصلا قد و وزن این تکیه گاه اهمیتی ندارد.
ارجمند با بیان اینکه بزرگترین صفت انوشیروان برادری بود، ابراز کرد: بزرگترین امتیاز من این بود که انوشیروان برادر بزرگترم بود و من اکنون در حسرتم که چرا بیشتر دستش را نبوسیدم.
وی به جوانان توصیه کرد که تا فرصت باقی است قدر عزیزان خود را بدانند، دستشان را ببوسند و به آنها بگویند که دوستشان دارند، افزود: فرصت ها زیاد نیست و وقتی برود حسرت این محبت ها است که باقی می ماند.
گلایه از تجلیل هنرمندان بعد از مرگشان
ارجمند با بیان اینکه شاید روزی دیگر عکس من در این سالن باشد و دوستان دیگری در مورد من حرف بزنند، گفت: آنچه اهمیت دارد این است که در سرزمین من فرهیختگان و هنرمندان روزی که می میرند تازه به دنیا می آیند و وقتی نیستند تجلیل می شوند.
وی با بیان اینکه مرگ پایان کبوتر نیست، اظهار کرد: ما یاد گرفته ایم که پرواز را به خاطر بسپاریم چرا که پرنده مردنی است.
ارجمند افزود: برادرم بلند پرید و در سکوت، بدون عنایت و فارغ از هر گونه منیت، خودنمایی، غرور و باج و خراجی و بدون چیزهایی که در زمانه ما رسم است؛ هنر را گرامی داشت.
وی تاکید کرد: آدم متاثر میشود از اتفاقاتی که امروز در هنر می افتد.
این بازیگر پیشکسوت سینمای کشور با بیان انکه برادرم هنرمند بزرگی بود، عنوان کرد: انوشیروان پسر هیچکس نبود، او پسر خودش بود و امروز است که تلاش هایش در هنر و زندگی و خلقیاتش با دوستان و مردم آشکار می شود.
وی تصریح کرد: در سریال امام علی(ع) در میان آن همه بازیگر تنها کسی که در خصوص تاریخ مطالعه کرده بود انوشیروان بود و به خوبی به مسائل تاریخی آگاهی داشت خیلی ها در خلال سریال مسائل تاریخی را از وی میپرسیدند.
وی عنوان کرد: انوشیروان یاور دوستان و نزدیکانش بود و کسانی که با وی زندگی کرده اند بهتر از من می دانند که چه خلق و خویی داشت، در قاموس او غرور و منیت نبود.
این هنرمند پیشکسوت سینمای کشور ابراز کرد: مردم دوست دارند فاصله بین ما و نقش هایمان را درک کنند و به همین دلیل است که ما بازیگران هرگز زندگی خصوصی نداریم و نمیتوانیم پنهانکار باشیم.
وی تاکید کرد: زندگی خصوصی ما نزد مردم عیان است چرا که مردم بین نقش هایمان ما را قضاوت میکنند و میخواهند بدانند از نقشهایی که بازی میکنیم چیزی در وجودمان یافت میشود، بازیگران با نقش هایشان جایگاه خود را تعیین می کنند.
ارجمند به مردمداری برادرش اشاره کرد و گفت: برادرم دنیا دوست نبود که اگر بود چنین مجلسی با این جمعیت کثیر برایش بر پا نمی شد.
وی با بیان اینکه سال ها برای بقا جنگیده ایم، اظهار کرد: فقر اقتصادی روحیه یک جامعه را نمیشکند بلکه عدم نشاط است که این کار را می کند ولی هنر میتواند جبران بسیاری از این نداشتهها را انجام دهد چرا که هنر لطف الهی است و هنرمندان هم بارقههای الطاف الهی هستند.
نظر شما