به گزارش خبرنگار مهر، محسن رنانی امروز سه شنبه در همایش گذار به توسعه ای منطقه ای مشارکت مدار که در سالن اجتماعات دفتر آموزش و پژوهش استانداری تشکیل شد، با بیان اینکه عقب ماندگی و پتانسیل عظیم سرمایه اجتماعی مزیت اصلی کردستان است، گفت: براساس نگرش سنجی هایی که در سال های 79 و 82 صورت گرفته کردستان جزو استان های با سرمایه اجتماعی بالا است.
وی عنوان کرد: متاسفانه در سال های اخیر سرمایه های اجتماعی این استان تخریب شده ولی همچنان نسبت به سار استان های کشور از وضعیت مطلوب تری برخوردار است.
وی اظهارداشت: اشتراکات و همبستگی ها و ریشه های سنتی و قومی و مذهبی که در استانی هم چون کردستان وجود دارد در شهرهای مرکزی کشور شاهد آن نیستیم.
این اقتصاددان برجسته کشوری ادامه داد: تنها عاملی که می تواند سرمایه اجتماعی کردستان را تخریب و به خطر اندازد ایجاد تفرقه میان شیعه و سنی است که باید مردم در این راستا هوشیار باشند.
رنانی با اشاره به اینکه عقب ماندگی در کردستان که به دلیل توسعه نامتوازن در کشور ایجاد شده، گفت: این عقب ماندگی برای کردستان یک مزیت به شمار می رود و به دلیل اینکه دیرتر روند توسعه در این استان آغاز شده به خوبی می تواند از خطاهای استان های دیگر استفاده کند.
وی با اشاره به اینکه استانی هم چون اصفهان فرصت های توسعه را ازدست داده است، بیان کرد: اصفهان رشد درآمدی داشته ولی توسعه پیدا نکرده و امروز غرق در آلودگی است شرایطی که کردستان با آن مواجه نشده است.
ایجاد مشارکت فراگیر منطقه ای در فرآیند تصمیم سازی توسعه در کردستان
وی بر ایجاد مشارکت فراگیر منطقه ای درفرآیند تصمیم سازی توسعه در این استان تاکید کرد و گفت: اکنون پایان عصر برنامه ریزی مرکز محور است برنامه ای که خطاها و آسیب ها و در نتیجه توسعه نامتوازن را به دنبال داشت.
این اقتصاددان برجسته کشوری با بیان اینکه برنامه ریزی باید مشارکت محور باشد، اظهارداشت: توسعه مشارکت محور سه عامل شامل سرمایه اجتماعی در جامعه، وجود ظرفیت های فکری و نیروهای توانمند برای راهبری توسعه و پذیرش حکومت و نظام تدبیر است.
رنانی ادامه داد: در طول 30 سال گذشته فقط عامل سرمایه اجتماعی در کردستان وجود داشت ولی اکنون دو عامل دیگر نیز وجود دارد ودیگر بهانه ای برای توسعه نیافتن این استان وجود ندارد.
وی گفت: شادی ناخالص ملی از جمله شاخص هایی است که در بعضی از کشورها اندازه گیری و به زودی در تمامی جوامع فراگیر می شود.
وی با اشاره به اینکه در دوره ای معیار مقایسه کشورها و شاخص توسعه انسانی و رفاه میزان درآمد سرانه بود، عنوان کرد: بررسی های انجام شده نشان داد که جوامعی هستند درآمد سرانه بالایی دارند ولی جامعه ی شادی نیستند.
این اقتصاددان برجسته کشوری با بیان اینکه بالابودن تولید ناخالی ملی نشانه مناسب یا نامناسب بودن شرایط زندگی مردم در جوامع مختلف نیست، اظهارداشت: اینکه این درآمدها صرف چه مسائلی می شود حائز اهمیت است در دو کشور با درآمد سرانه مساوی نحوه هزینه کردها متفاوت است.
رنانی شاخص نشاط یا شادی ملی را شاخص سرمایه اجتماعی خواند و اظهارداشت: جامعه ای که سرمایه اجتماعی بالاتری داشته باشد از نشاط اجتماعی بیشتری برخوردار است.
وی افزود: جامعه ای که مشارکت در آن بالاتر، رفاقت و همکاری و امید بیشتر باشد شاخص نشاط بالاتر خواهد بود.
وی سه پایه ی اصلی توسعه کشور را اقتصادی، انسانی و اجتماعی ذکر کرد و ادامه داد: رشد یا تولید ملی با سرمایه اقتصادی صرف امکان پذیر نیست.
وی با اشاره به اینکه جامعه شناسان سرمایه اجتماعی را مشارکت، همیاری و همکاری تعریف کردند، گفت: عقلانی، مستمر و سازماندهی شده شرط مشارکت اجتماعی است.
این اقتصاددان برجسته کشوری بیان داشت: در دهه ی 90 میلادی به بعد سرمایه اجتماعی مورد توجه اقتصاددان ها قرار گرفت و اکنون اقتصاددانان معتقدند که بدون سرمایه اجتماعی توسعه امکان پذیر نیست.
نظر شما