۲۱ دی ۱۳۹۳، ۱۴:۲۵

درخواست معاون وزیر آموزش و پرورش از مسئولان

دارالفنون در سال 95 به جریان آموزش کشور بازگردد

دارالفنون  در سال 95 به جریان آموزش کشور بازگردد

معاون وزیر آموزش و پرورش از مسئولان خواست تا با رفع مشکلات اداری و با تأمین شدن بودجه لازم از سوی آموزش و پرورش، مدرسه دارالفنون به عنوان یادگار امیرکبیر تا سال 95 به جریان تعلیم و تربیت بازگردد.

به گزارش خبرنگار مهر، محی الدین بهرام محمدیان معاون وزیر آموزش و پرورش که در مراسم رونمایی از تندیس امیرکبیر به موزه مشاهیر برج میلاد آمده بود، در مراسم رونمایی از این تندیس درسخنانی گفت: در سالگرد شهادت امیرکبیر در مدرسه دارافنون که از یادگاران این بزرگ مرد ایرانی در عرصه فرهنگی است، حضور یافتم. مردی که هم مرد سیاست بود و هم مرد فرهنگ، مردی که هم آموخت و هم به کاربست. آموخت که مثل او زندگی کنیم و به کار بست تا او را الگوی خود کنیم.

وی افزود: امیرکبیر آرزوهای بزرگی برای حفظ استقلال و آزادی ایران داشت، او به ایران سربلند می اندیشید که خود تولید کند و آزاده باشد.

محمدیان بیان کرد: امیرکبیر در مدت کوتاه صدارتش با فساد اداری درآویخت و همین درآویختن باعث آسیب دیدن او شد. در یادداشت هایش آورده است که کشور را با عمه جان و خاله جان نمی توان اداره کرد و این نوشته ها را برای ما به یادگار گذاشت. او به سلامت اداری می اندیشید و اقتصاد مقاومتی را در جهت تناسب میان دخل و خرج کشور بنیان گذاشت.

وی با اشاره به خدمات امیرکبیر به جامعه ایرانی یادآور شد: او بود که ساخت سماور را به صنعتگران تهرانی سپرد و پارچه های مازندران را جایگزین پارچه های وارداتی کرد. همین خدمات اوست که در تداوم آن ما امروز صنعت هسته ای را داریم و بر داشتن آن پای می فشاریم. او دارالفنون را ساخت که استقلال فرهنگی ایران حفظ شود و به جای اعزام دانشجو به خارج به استادان مدعو می اندیشید که درون کشور دانشجو تربیت کنند تا از آسیب دیدگی فرهنگی جلوگیری شود. امیرکبیر حتی اگر در زمینه اعزام دانشجو نیز اقدام کرد، تضمینی برای بازگشت آنها با ایجاد منافعی درکشور، فراهم می کرد.

بازگشت مدرسه دارالفنون به جریان آموزش و پرورش کشور

معاون وزیر آموزش و پرورش در بخش دیگری از سخنانش به وضعیت مدرسه دارالفنون اشاره و تصریح کرد: دارالفنون چند سالی است به جهت رفت و آمدهای اداری، خاک می خورد و آسیب دیده است. در بازدید از این مدرسه که دیروز انجام شد، وعده کردیم که این مدرسه از پیچ وخم دیوان سالاری در میراث فرهنگی خارج شود و تصمیم قاطع مدیران بتواند دارالفنون را از وضعیت کنونی خود خارج کند. در همین راستا در خشکسالی بودجه ما هم در آموزش و پرورش سعی کردیم که این امکان را فراهم کنیم چرا که دارالفنون را دوست داریم و دلمان می خواهد که باز هم به جریان تعلیم وتربیت بازگردد.

معاون وزیر آموزش و پرورش همچنین گشایش این مدرسه را تا سال 95 وعده داد و اعلام کرد: اگر امسال سالروز شهادت امیرکبیر را در مدرسه دارالفنون برگزار کردیم امیدوار هستیم که در سال 95 این اتفاق عملی شود و بتوانیم این مدرسه را به جریان آموزش و پرورش بازگردانیم. این امکان با استفاده از حمایت های دانش آموختگان مدرسه دارالفنون، مسئولان و مردم امکان پذیر خواهد بود و همه علاقمندان به امیرکبیر و مدرسه دارالفنون را در این زمینه به یاری می طلبیم.

محمدیان درپایان سخنانش از راه اندازی سایت «وقایع اتفاقیه» به عنوان مرکز اطلاع رسانی مدرسه دارالفنون خبر داد و گفت: در این سایت هر آن چه در این مدرسه می گذرد، اطلاع رسانی خواهد شد و امیدواریم که تا سال 95 شاهد شکوفایی این مدرسه و الهام بخش بودن آن در زمینه تعلیم و تربیت باشیم.

عکس های امیرکبیر سندیت ندارد

در ادامه این مراسم از تندیس سیلیکونی امیرکبیر رونمایی شد و پس از آن علیرضا خاقانی سازنده این مجسمه در سخنانی درباره چگونگی ساخت این اثر توضیح داد: هر اثر هنری که ساخته می شود، اول طرحی در ذهن سازنده آن است و هنگام اجرا تغییراتی در آن بوجود می آید، بنابراین تکمیل آن یک اتفاق است و این اتفاقات کار هنری را خاص می کند.

وی با بیان این که در زمان اجرای این اثر ممکن است سوژه بر خالق اثر تأثیر بگذارد، یادآور شد: فرم فیگور این تندیس را از عکسی که منسوب به امیرکبیر است، انتخاب کردم. این عکس اولین بار در روزنامه اطلاعات به چاپ رسید و پس از آن به روی جلد کتاب های درسی نیز راه یافت اما این در حالی است که در زمان زندگی امیرکبیر هنوز دوربین عکاسی اختراع نشده بود و 2 سال قبل از شهادت او، دوربین عکاسی اختراع شد و 19 سال بعد وارد ایران شد، بنابراین عکس های منتسب به او سندیت ندارد.

وی افزود: هنگام اجرای طرح این اثر سعی کردم که تحت تأثیر سایر هنرمندانی که با موضوع امیرکبیر آثاری را کار کرده بودند، نباشم. نقاشی های بسیاری از پرتره او است که به عنوان مرجع ساخت مجسمه رئال مورد استفاده قرار می گیرد و سبک هر نقاش نیز تأثیراتی را در آن اثر دارد. سایر آثار هنری شامل فیلم ها و سریال ها نیز نتیجه فعالیت گروهی شامل بازیگران، نویسنده، کارگردان و چهره پردازان است و این تصاویر از امیرکبیر تأثیر عمیقی بر  ذهن تک تک ما ایرانیان درباره امیرکبیر گذاشته است.

سازنده مجسمه های سلیکونی مشاهیر ایران تأکید کرد: برای ساخت مجسمه مشاهیر باید تلاش کرد که تحت تأثیر کار سایر هنرمندان نباشیم و به همین دلیل زمان اجرای این تندیس از روی عمد تلاش کردم به جای بازبینی سریال ها، درباره شخصیت این بزرگ مرد در تاریخ مطالعه کنم و به زندگی و جزئیات شخصیتی او  دست پیدا کنم. ازجمله دست خط هایی که از او برجای مانده است و لحن او در این نوشته ها، نشان دهنده اقتدار امیرکبیر است. تلاش او برای ریشه کن کردن آبله در ایران و تأثیرگذاری او در زمان پیش از صدارتش در زمینه مذاکره با عثمانی و حفظ اراضی سرزمین ایران از جمله نکاتی بود که در زندگی او وجود داشت و این ویژگی ها در کار من نیز تأثیرگذار بود.

ویدر پایان از همکارانش در جهت ساخت این مجسمه تشکرکرد. پایان بخش این مراسم گرفتن عکس یادگاری دانش آموختگان مدرسه دارالفنون با تندیس امیرکبیر بود.

تندیس سیلیکونی امیرکبیر اکنون به جمع 13 مجسمه سیلیکونی دیگر از مشاهیر ایران پیوسته است که در موزه مشاهیر برج میلاد واقع در ارتفاع 271 متری از سطح زمین در انتظار بازدیدکنندگان ایستاده اند.

کد خبر 2462643

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha

    نظرات

    • محمد ۱۲:۴۲ - ۱۳۹۴/۰۴/۰۱
      0 0
      آیا این گفته درست است که در زمان امیر کبیر دوربین اختراع نشده بود؟ پس این که می گویند دوربین در زمان محمد شاه قاجار توسط ژول ریشار به ایران آورده شده بود بر چه مبنایی است؟