به گزارش خبرگزاری مهر، پیشنهاد همهپرسی امر تازهای در تاریخ ایران نیست اما بسیار کم در مورد دلایلی که این پیشنهاد را جذاب و ضروری جلوه میدهد، سخن به میان آمده است. از نظر سوره اندیشه، گویا مطرحکنندگان همهپرسی، آن را دارای ظرفیت فوقالعادهای در سیاست داخلی ایران فراتر از ظرفیتهای موجود در نهادهای حکومت میدانند و چونان نوشدارویی، برای درمان مسائل تاریخی سیاست و اقتصاد و فرهنگ، به سراغ همهپرسی میروند.
در مطالب این پرونده، به سؤالاتی از این قبیل پرداخته شده است: آیا همهپرسی میتواند سیاست داخلی ایران را سامان دهد، در چه نسبتی میان مردم و حاکمیت همهپرسی معنا و جایگاه پیدا میکند، همهپرسی چه تأثیری بر جایگاه و شأن مردم در دولت یا حکومت دارد، چه فهمی از مفاهیم و اصطلاحات رایج مانند ارادهی عمومی و خیر عمومی و خرد جمعی وجود دارد و نسبت آنها با رفراندوم چگونه توجیه شده است. باید توجه کرد که عدم توجه به معنای اصیل این قبیل مفاهیم و ریشههای آنها در طول تاریخ، سبب آشفتگی روزافزون وضع تفکر و به تبع آن، تدبیر سیاست در ایران خواهد شد. لذا این پرونده، در پی طرح همهپرسی به مثابه راهحل مسائل امروز کشور، تلاش دارد تا از بنیانهای این رویداد پرسش کند
عناوین مطالبی که تا به امروز در این پرونده منتشر شدهاند، بدین شرح است:
بحران خاموشی ارادهی عمومی (اراده همگان، ارادهی عمومی و خیر عمومی در نگاه روسو) دکتر علی مرتضویان
آیا دموکراسیِ حقیقتاً مردمی ممکن است؟ (بررسی محدودیت فرمهای موجود دموکراسی و امکان فرم بدیل حضور مردم در سیاست) دکتر محمدعلی مرادی
رفراندوم؛ تنشزایی یا تنشزدایی (ضرورت توجه توأمان به افق بنیادی و افق واقعگرایانه در طرح رفراندوم) دکتر یاشار جیرانی
رفراندوم؛ خوانشی ازوتریک از اصلی دموکراتیک (دگرگونی بنیادین در معنای رژیم سیاسی و ظهور معنای مدرن رفراندو) دکتر شروین مقیمی
نشانه بحران سیاستگذاری (همهپرسی حکومتی و امکان بازگشت به خواست مردم در سیاستگذاری) حمید ملکزاده
علاقه مندان میتوانند هر روز مقالهای جدید از پرونده «بازی همهپرسی» را در آدرس sooremag.ir مطالعه کنند!
نظر شما