به گزارش خبرگزاری مهر، تحقیقات گسترده‌ای در زمینه ارتباط میان خواب و عملکرد شناختی صورت گرفته که در نتیجه آن تاثیرات مستقیم خواب بر یادگیری و توانایی حافظه را بیش از گذشته آشکار شده است.
بر اساس جدیدترین مطالعات صورت گرفته آشکار گشته است، خوابیدن نوزادان در طول روز به آنان کمک می‌کند تا مهارت‌های یادگیری و رفتاری جدید را راحت تر به یاد بیاورند.
دکتر مایکل اسکالین از گروه روانشناسی و علوم اعصاب دانشگاه بیلور از تگزاس می‌گوید: پا به سن گذاشتن باعث می‌شود تا افراد خواب کمتری داشته و "خواب موج آهسته" که به یک نوع خواب معروف است، در میان آنان کمتر شود.
دکتر اسکالین و همکاران وی در حال بررسی اثر سن افراد بر روی خواب و رابطه آن با عملکرد شناختی هستند.
این محققان مطالعات جامعی را بر روی بیش از 200 تحقیق انجام دادند که تاریخ آنها به بیش از نیم قرن می‌رسد. شرکت کنندگانی که در تحقیقات مذکور حضور داشتند به سه گروه سنی جوان (29-18)، میانسال (60-30) و کهنسال (90 به بالا) تقسیم شده بودند.
اسکالین و همکارانش گزارشات خود از تعداد ساعات خواب شبانه هر شرکت کننده، تعداد دفعاتی که در طول شب از خواب بیدار شده، مدت زمانی که صرف رفتن به رختخواب کرده و میزان خستگی آنان در طول روز را مورد ارزیابی قرار دادند. نتایج بررسی‌های آنان نشان داد افراد جوان و میانسال نسبت به افراد کهنسال تر از کیفیت خواب بهتری برخوردار بوده و تعداد ساعات بیشتری را صرف خواب نموده‌اند که این موضوعات به نظر می‌رسد در عملکرد شناختی آنان در دوران کهنسالی تاثیر مثبتی داشته باشد.
این در حالیست که خواب کافی و با کیفیت در میان شرکت کنندگانی که در سن 70 سالگی 80 و یا 90 سالگی بوده‌اند چندان تاثیر قابل توجهی در عملکرد حافظه شان نداشته است.
از این رو محققان اظهار داشته‌اند، اگر افراد در سنین جوانی استراحت کافی نداشته باشند در سنین کهنسالی از حافظه ضعیف تری برخوردار خواهند بود. خواب کافی در سنین کهنسالی جبران بیخوابی‌های دوران جوانی را نکرده و تاثیری در بهبود عملکرد حافظه ندارد. بنابراین اگر افراد می‌خواهند از حافظه قوی و فعالی در دوران کهنسالی برخوردار باشند باید از همان دوران جوانی به کیفیت خواب خود توجه کنند.
نظر شما