نجف دريابندري تصريح كرد : البته باز هم نويسندگاني هستند كه از شغل نوشتن و ترجمه كردن ؛ زندگي خود را مي گذرانند و با توجه به اين مسئله ، طبيعتا بايد به كار آنها به عنوان يك شغل نگاه شود .
اين نويسنده و مترجم معاصر با اشاره به اين كه نبايد تعدادي از نويسندگان و شاعران كشور ، به اين دليل كه مشمول قانون كار و امور اجتماعي قرار نمي گيرند ، ازمزايا و تسهيلات اجتماعي محروم شوند ، ياد آور شد : " نويسنده " در استخدام جايي كه نيست ، من خيال نمي كنم بتوان در موضوع اخير - احتساب دو سال خدمت سربازي به عنوان سنوات بيمه در سوابق كاري نويسندگان - كاري كرد ، چون " نويسندگي " شغل به حساب نمي آيد و نويسنده ، خودش در استخدام فكر خودش است ، به تعبيري ديگر خودش كار مي كند .
نجف دريابندري در پايان گفت و گو با مهر ، گفت : در اين كه نويسنده بايد مشمول قوانين حمايتي دولت و تسهيلات مردمشمول قرار بگيرد ، شكي نيست ، من اميدوارم كم كم نويسندگي هم به عنوان يك شغل ، جاي خودش را بازكرده و به رسميت شناخته شود ، البته در حال حاضر در ايران ، شايد بيشتر از پنج - شش تن نباشند كه از اين راه ( نويسندگي ) زندگي مي كنند ، اين تعداد به اندازه اي نيست كه برايشان جرياني ساخت اما در عين حال ، اين مسئله هم نبايد به حال خود رها شود .
نظر شما