خبرگزاري "مهر" - گروه دين و انديشه : در اين شماره از فصلنامه متين هفت مقاله منتشر شده است.
در مقاله " به سوي يك رويكرد فرهنگي از انقلاب اسلامي" تاليف شهلا باقري مولف كوشيده است تا از منظر يك رهيافت و رويكرد فرهنگي به تبيين انقلاب اسلامي بپردازد. در اين راستا با بهره گيري از ديدگاه ها و نظرات امام نكات عمده و محوري اين رويكرد و نيز جامعيت نگاه معمار انقلاب اسلامي به آن بيان شده است. توجه به ابعاد معرفتي و باورها و وجه ايدئولوژيك انقلاب اسلامي، ارزشهاي منبعث از باورها و رفتارهاي مترتب بر آن، مهمترين دلالتهاي فرهنگي را در اين رويكرد تشكيل مي دهند.
دومين مقاله به موضوع " قاعده فراغ و تجاوز از منظر امام خميني" اثر سيد محمد موسوي بجنوردي مي پردازد. آيا قاعده فراغ و تجاوز جزو اصول عمليه محسوب مي شود يا جزو امارات و طرق هستند؟ پس از بررسي ادله به نظر مي رسد جزو امارات محسوب مي شوند. به علاوه قاعده فراغ و تجاوز از نظر مفهوم و مصداق تفاوت دارند. اما معتقد است كه غير معقول است اين دو قاعده از هم جدا باشند.
در مقاله "چيستي و ماهيت وحدت و همبستگي در انديشه سياسي امام خميني" تاليف محمد حسين جمشيدي مولف در پي اين پرسش اصلي است كه وحدتي كه امام آن را به عنوان يك واجب الهي، امر مقدس و ضرورتي عقلي و شرعي نام مي برد چه نوع وحدتي است از چه ويژگي هايي برخوردار است و نهايت اينكه حقيقت آن چيست؟
در مقاله "نوگرايي و نوآوري در انديشه امام خميني" اثر فاطمه طباطبايي سعي شده است تا با نگاهي به مبحث نوگرايي در خصوص نظريه پردازان علوم مختلف به وجود اين خصلت در انديشه هاي امام توجه خاص داشته باشد. وي اين مقصد را در دو قسمت تحت عنوان شيوه زيست روحانيت و بينشهاي عمده نظري به انجام مي رساند.
چهارمين مقاله به "مباني انديشه هاي گروه هاي سياسي اسلامگرا در ايران قبل از انقلاب اسلامي" مي پردازد.
"تاملي بر بنيانهاي نظري عدالت در انديشه سياسي امام خميني" عنوان يكي ديگر از مقاله هاي اين شماره متين است. اين نوشته تلاشي است در جهت تعريف و شناخت و تبيين علت وجودي رهيافتهاي نظري مفهوم عدالت در انديشه سياسي امام. در اين مقاله برداشتهاي امام درباره عدالت از سه منظر وجود شناسي، عرفاني و معنا شناسي عرفاني و علم اخلاق بررسي مي شود.
"انسان كامل از منظر امام خميني" عنوان آخرين مقاله اين شماره است. در اين مقاله ابتدا درباره صورت انسان كامل و جايگاه او در عالم آفرينش و ارتباطش با ساير موجودات و مباحث مرتبط با آن، از ديدگاه امام سخن به ميان آمده است. در ادامه راجع به مصاديق تام و حقيقي انسان كامل، يعني پيامبر (ص) و ساير معصومين (ع) بحث شده است.
نظر شما