سامان سورتیجی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اعلام به پایان رساندن پروژه میدانی بررسی مسیر خط انتقال لوله ۴۲ اینچ گاز گفت:از دی ماه سال۹۳ به مدت ۳ ماه مسیری به عرض یک و به طول ۱۷۴ کیلومتر از فولاد محله سمنان تا ساحل امیرآباد بررسی و ضمن شناسایی بیش از ۱۰۰ اثر از دوران مختلف، برای نخستین بار چند تپة باستانی نادر را کشف کرد.
کارشناس باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران افزود: این آثار، در محدوده شهر کیاسر و شهرستان ساری واقع و با فرهنگ های پیش از تاریخی در شمال فلات مرکزی ایران مثل تپه حصار دامغان و چشمه علی شهر ری قابل مقایسه می باشد.
سورتیجی روستای نوده را قدیمی ترین استقرار نزدیک به شهرستان ساری یاد کرد و افزود:با این کشف، پیشینه استقرار بومیان مازندران در محدوده شهرستان ساری، به حدود ۶ هزار سال پیش و به دوره مس سنگی یا مرحلة گذار میان عصر سنگ و عصر مفرغ باز می گردد.
وی در خصوص نتیجه مطالعه الگوهای استقراری محدوده مورد بررسی اعلام داشت: شاید رودخانه ها، میزان بارندگی، ارتفاع مناسب، دما، جنس خاک و مراتع سرسبز و غیره از شاخصه های مهم مکان یابی و استقرار باشد اما خروجی مطالعات جی آی اس و سنجش از دور پروژه، در مقایسه با بارش های بی وقت یا بی وقفه در مازندران، چشمه های آب را عامل سکونت و بالندگی بومیان این خطه بر شمرد.
سرپرست گروه بررسی در خصوص یافته های سطحی گفت: از محوطه نوده که در ۷ کیلومتری جنوب ساری قرار دارد، تکه سفالهایی دست ساز از دوره مس سنگی با پوشش قرمز و نقوش هندسی سیاه یا قهوه ای تیره، یک قطعه دور ریز تولید ابزار سنگی از جنس فلینت به رنگ کرم و سفال هایی از دوره مفرغ در طیف خاکستری تیره، سیاه و سنگ چین معماری شناسایی شد.
سامان سورتیجی افزود، سفال های دوره مس سنگی، قابل مقایسه با فرهنگ چشمه علی است و بدیهی است کاوش های علمی و گونه شناسي روشمند و استاندارد سفالینه ها می تواند مبین خلاء، گسست یا معرف تداوم بوجود آمده مابین فرهنگ هاي پيش از تاريخ این خطه با فرهنگ های همجوار باشد.
سورتیجی با بیان اینکه برای علم باستان شناسی به هیچ عنوان نمی توان خط و مرز مشخص یا پایانی قائل شد، به نسبت تجارب حرفه ای خود صراحتاً از مازندران به عنوان استانی ناشناخته نام می برد و اظهار داشت در عرصه باستان شناسی باید هر روز در انتظار یافته های جدید باشیم.
نظر شما