فرجام بد فرجام "يورومد"و ياس اروپا

اين نشست كه با حضور نمايندگان 35 كشور و با سخنراني "خوان كارلوس" پادشاه اسپانيا آغاز بكار كرد به دليل اينكه شركت كنندگان نتوانستند درباره اتخاذ طرح مشتركي در زمينه مبارزه با تروريسم به توافقي دست يابند بدون اينكه به اجماعي منجر شود به اتمام رسيد.

نشست كه با هدف مبارزه با تروريسم، مسئله مهاجرت و توسعه اقتصادي آغاز بكار كرده بود با چالش هاي مختلفي روبرو شد و آن، اختلاف طرفها بر سر مسئله تروريسم و "مقاومت مشروع" در برابر اشغال بود كه كشورهاي اسلامي از آن حمايت مي كنند.

اروپا با اين استدلال كه اقدامات تروريستي به هيچ وجه قابل توجيه نيست سعي داشت تا مساله مقاومت را در خاورميانه تحت الشعاع برنامه مبارزه با تروريسم قرار دهد و اين در حالي بود كه كشورهاي اسلامي، بحث اشغال بويژه  آنگونه كه در خاورميانه و مساله فلسطين مطرح است را فاقد هرگونه چارچوب متعارف عنوان كردند.

گرچه نمايندگان 25  كشور عضو اتحاديه اروپا ابتدا  اميدوار بودند كه بتوانند در زمينه مبارزه با تروريسم به شيوه هاي مدون  دست يابند ليكن عدم انعطاف آنها در قبال درخواست كشورهاي مسلمان سبب گرديد تا مساله ابعادي پيچيده بخود بگيرد.

مساله حقوق بشر ، دموكراسي ، اصلاحات اقتصادي در خاورميانه و شمال آفريقا و بي اعتمادي همسايگان جنوب مسلمان به اين مسائل،كه از سوي اروپا سر داده مي شد از جمله امور ديگري بود كه سبب به نتيجه نرسيدن اين نشست گرديد.

اروپا بر آن بود تا كشورهاي اسلامي را در قالب طرح "خاورميانه بزرگ اروپايي" به پذيرش برخي از الگوهاي رفتاري در زمينه مسائل اجتماعي و اقتصادي ترغيب كند و اين در حاليست كه اين كشورها بعد از 11 سپتامبر چالش مهمي را با اروپا و غرب بويژه در زمينه رفتار با اتباع  كشورهاي اسلامي دارند.

مسئله ديگر عدم شركت رهبران كشورهاي اسلامي بود كه به جز "محمود عباس" رييس تشكيلات خودگردان و "رجب طيب اردوغان" نخست وزير تركيه كه هر دو از حوزه مديترانه شرقي بودند مابقي به دلايل مختلف از بيماري گرفته تا ناآرامي هاي داخلي از شركت در نشست امتناع كرده بودند و اين مساله سطح نشست را تا حد وزراء پايين آورده بود و تصميم گيري در خصوص مسائل مهم در آن ، با مشكل مواجه شد.

كشورهاي شركت كننده در اين نشست همچنين درباره طرح بلند پروازانه اروپا كه كشورهاي عربي را به اتخاذ اصلاحات سياسي و اقتصادي ملزم مي كند، اختلاف نظر داشتند  و اروپا خواستار آن بود تا شركت كنندگان در اين نشست با اجراي يك برنامه كاري  5 ساله در زمينه بهبود اوضاع دموكراسي،  حقوق بشر، اصلاحات اقتصادي در خاورميانه و شمال آفريقا موافقت كنند و اين در حالي بود كه هدف كشورهاي جنوب حل مسائل سياسي و امنيتي در خاورميانه بود و به صداقت اين شعارهاي اروپا اعتقاد نداشتند.