به گزارش گروه دين و انديشه "مهر" داريوش مهرجويي، كارگردان سينما، ضمن بيان اين مطلب، تجلي بهشت موعود در آثار هنري ايران قديم را ناشي از ناخودآگاه ديني و متافيزيكي هنرمندان مسلمان دانست و يادآور شد كه حديث نبوي " الله جميل و يحب الجمال " در اصل مصداق زيبايي شناسي اسلامي است.
مهرجويي معتقد است كه خاصيت هنر ايجاد تجربه هاي ناب در تمام حوزه هاي فكري است و طبعاً سينما به دليل بهره گيري از تصوير در بيان تجربه هاي ديني تأثير گذارتر از ديگر هنرهاست.
مهرجويي كه اخيرا با ساخت فيلمي با عنوان " طبيعت زيبايي شناسي ايران قديم و جديد " بار ديگر به عنوان پژوهشگر حوزه زيبايي شناسي مطرح شده است، بر خلاف برخي پژوهشگران، پررنگ بودن درك فلسفي از دين را موجب ضعف درك زيباشناسانه نسبت به مقوله دين نمي داند و مي گويد : اگر اين گزاره جنبه عيني پيدا مي كرد ديگر هيچ اثر هنري كه بر تجربه زيباشناختي از دين استوار باشد موجوديت پيدا نمي كرد.
به باور مهرجويي آبشخور و جوهره اصلي آثار هنري تاريخ ايران، زيبايي شناسي اسلامي است.
بر اساس گزارش ستاد خبري همايش زيبايي شناسي دين، اين سينماگر در خاتمه با اشاره به اينكه اساساً نگرش هنرمندان به دين، مبتني بر فلسفه حصولي و بر مبناي تجربه و ابطال پذيري نيست، يادآور شد : هنر ديني با استفاده از ابزارهاي موجود سعي در كشف رازهاي جهان هستي بر پايه تأكيد بر نقش ايمان با درستكاري آدمي و رابطه ميان خالق و مخلوق دارد.
نظر شما