"عليرضا احمد زاده" - منتقد تئاتر و استاد دانشگاه - در گفتگو با خبرنگار تئاتر "مهر"، ضمن بيان اين مطلب، نقد و نظرش را بر نمايش " تئاتر بي حيوان" اين گونه بيان مي كند : نمايش "تئاتر بي حيوان" درباره آدمهايي است كه نمي دانند چگونه زندگي اشتباه خويش را در مسير درست آن هدايت كنند و وقتي مي خواهند آن را تغيير بدهند، يا زمان آن فرا نمي رسد و يا اشتباهات گذشته مانع آن مي شود. اين، مفهومي است كه در نمايش نهفته است .
وي مي افزايد : در مورد اجراي اين نمايش، بايد بگويم اجراي خيلي خوبي بود. بازي آقاي رشيدي و مخصوصا آقاي بابك خيلي خوب از كار در آمده است . همچنين ما شاهد بازي متفاوتي از لادن مستوفي هستيم كه با تسلط بر صحنه، آن را اجرا مي كند . در مجموع ما شاهد يك كار مفرح و درعين حال فلسفي از اين كارگردان هستيم. او توانسته با طراحي دكور خوب، اين مفهوم را به تماشاگر القا كند . مهمترين ويژگي نمايش، بر چرخشي بودن دكور در انتقال مفهوم نمايش استوار است .
اين منتقد تئاتر همچنين مي گويد : در مجموع، اگر بخواهم قضاوت درستي بر كار داشته باشم، بايد بگويم نمايش خيلي خوبي را در سالن چهارسوي تئاتر شهر شاهد بوديم و اين كار در سطح نمايش "هنر(ياسمينا رضا )" به كارگرداني آقاي رشيدي در همين سالن بود.
تئاتر بي حيوان - اثر : ژان ميشل ريب - كارگردان دكتر محمود عزيزي
عضو كانون ملي منتقدان تئاترايران، به خبرنگار تئاتر "مهر" مي گويد : اساسا تئاتر يك كار گروهي است . زماني يك كارگردان به دليل تركيب غلطي كه از بازيگران دارد، نمي تواند مفهوم اصلي نمايشش را انتقال دهد، كه اين ضعف را در كارهاي قبلي اين كارگردان هم مي شد ماهده كرد. اما دراين نمايش، كارگردان با توسل به حضور حرفه اي ها اين نقص را برطرف كرده است . وقتي نمايشي مورد قبول همه قرار مي گيرد، تنها به كارگردان بستگي ندارد، بلكه حضور دكوراتور، طراح نور، موسيقي، بازيگران و غيره در آن موثر هستند. به نظرم تمام اين موارد در " تئاتر بي حيوان " به خوبي در كنار هم قرار گرفته است.
اين منتقد تئاتر معتقد است : بازي آقاي رشيدي در اين نمايش بسيار متفاوت از گذشته است كه من تاكنون در مجموعه بازي هاي رشيدي، چه در تئاتر و چه در سينما و تلويزيون، اين نوع بازي را نديده بودم . شايد در ابتدا ممكن است اين پندار بوجود آيد كه او فقط ديالو گ مي گويد و تسلطي بر بازي خويش ندارد، ولي اينطور نيست. او يك بازي سهل و ممتنع از خويش ارائه مي دهد . او توانسته است شخصيت ماليخوليايي و رويا پرداز نمايش در اپيزود اول را، در ايست و حركت و همچنين ميميك چهره، به خوبيبه نمايش بگذارد و در اپيزود سوم نيز، ازعهده بازي اكسپرسيونيستي آن برآيد .
احمد زاده در پايان تاكيد مي كند : اگر بخواهم در مجموع يك ارزيابي وجمع بندي از نمايش بكنم، بايد بگويم كه ما شاهد يك تئاتر كاملا حرفه اي و مطرح در سالني كه به حق هم بايد كارهاي حرفه اي در آن اجرا شود، بوديم . اميدوارم اين روند در سالن چهارسو ادامه پيدا كرده و ما شاهد ادامه دار بودن اين گونه اجراها باشيم .
نظر شما