وي در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : اساسا آن چيزي كه ادبيات را از غير ادبيات جدا مي كند ، عنصر خيال است و از آنجايي كه كودكان ونوجانان نياز و عطش بيشتري به رويا و تخيل دارند نويسندگان اين گروه سني بايد توجه بيشتري به خيال پردازيهاي داستاني داشته باشد.
منوچهر اكبرلو علت توجه كودكان و نوجوانان ايراني به آثار تخيلي خارجي را توجه نويسندگان انها به نياز مخاطبانشان دانست و تصريح كرد: يك نويسنده و آفرينشگر هنري بايد به همان اندازه كه به محتواي گفتارش توجه مي كند به چگونگي اجرا و فرم آن نيز بپردازد، البته داستانهاي كودكان بايد در عين خيال پردازي از سادگي و رواني و ويژگيهاي قابل فهم نيز برخوردار باشد.
اين نويسنده ، مشكلات ادبيات كودك و نوجوان را سطحي بودن و بي توجهي به خلق شيوه هاي جذاب و تكيه بيش از اندازه برخي نويسندگان به تجربه هاي شخصي خود دانست و تصريح كرد : من درآثارخود ، سعي كرده ام كه كودكان را درانتقال پيامهاي آموزشي از دنياي خودشان جدا نكنم . فكر مي كنم آن دسته از آثارم موفق بوده اند كه در هنگام نوشتن آنها ، نگاه و ذهني كودكانه را سرلوحه كار قرار داده ام.
وي به مهر گفت : بر خلاف نظريه اي كه معتقد است خلق اثر ادبي از ناخود آگاه نويسنده سرچشمه مي گيرد ، من در هنگام نوشتن داستانهاي كودك و نوجوان و در همه لحظات نوشتن اثر تلاش مي كنم به نيازها و دايره واژگان مخاطب خود توجه كنم.
نظر شما