به گزارش خبرنگار سينمايي "مهر"، اين كارگردان كه شهرتش را وامدارساخت فيلمهاي "شكسپيرعاشق" و "جاده اي به پرديشن" است، عنوان كرد كه مخاطبان اروپايي با اين فيلم بيشتر ارتباط برقرارمي كنند، اما از آنجاييكه مخاطبان آمريكايي عادت به ديدن فيلمهاي جنگي يك طرفه دارند، نمي توانند با شخصيت هاي فيلم همذات پنداري كنند.
اين اثر كه بر اساس نوول " آنتوني سوافورد " ساخته شده، بيش از اينكه به شكوه جنگ اشاره داشته باشد، به دشواري هاي آن مي پردازد و مندس بر اين باور است كه آمريكايي ها نمي توانند اين امر را هضم كنند.
او مي گويد: " اروپايي ها فيلم را به خوبي درك مي كنند، اما زمانيكه بحث نمايش فيلم در آمريكا مطرح مي شود، گويا در مورد فيلم ديگري صحبت مي كنيم."
اين كارگردان در ادامه صحبتهايش مي افزايد: " از نظر ساختاري مي توان گفت كه فيلم "جارهد" تمامي قوانين مربوط به فيلمهاي آمريكا را زير پا مي گذارد، اين درحالي است كه قوانين سياسي رايج درفيلمهاي كنوني آمريكا نشان مي دهد كه كارگردان كدامين جبهه را براي مبارزه انتخاب كرده است."
مندس درپايان صحبتهايش با اشاره به اينكه اروپايي ها فيلم وي را اثري در تقبيح پوچ گرايي جنگ به شمارمي آورند، گفت : " شباهت ميان فيلم جارهد با آثار هنرمنداني چون بكت ، سارتر و بونوئل بيشتر است و هيچ شباهتي به فيلمهاي اليور استون ندارد. در آمريكا تصور مي كنند كه من مي خواستم فيلمي مانند فيلمهاي اليوراستون بسازم و دراين راه ناكام شده ام."
نظر شما