محمدرضا كارگر با اشاره به اينكه اين قبيل اشياء ، موزه اي محسوب نمي شوند ، به خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر افزود: بر اساس آيين نامه موجود اشياي داخل موزه ها به اشياي مطالعاتي و موزه اي تقسيم مي شوند كه بر اين اساس اشياء مطالعاتي قابليت ثبت را ندارند و فقط شناسنامه به اشياي فرهنگي ، هنري و تاريخي موزه اي تعلق مي گيرد كه اين امر نيز از سال 1316 همزمان با افتتاح موزه ايران باستان آغاز شده است.
رئيس موزه ملي ايران تاكيد كرد: اطلاعات كلي اشياي موزه اي مانند نوع ، جنس ، تاريخ قدمت ، ابعاد و سايت كاوش در فرم مربوطه ثبت مي شود و پس از آن از 5 نسخه شناسنامه تهيه و در اختيار امين اموال موزه ، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري و اداره كل اموال دولتي وزارت اقتصاد و دارايي قرار مي گيرد.
كارگر گفت: در صورتي كه مشكل حقوقي براي يك شي ايجاد و يا مورد سرقت واقع شود از طريق شناسنامه آن اثر مي توانند آن را پيدا كنند. به طوري كه تاكنون نيز بسياري از اشياي موزه اي به كمك پليس اينترپل و شناسنامه اثر به كشور بازگردانده شده اند.
وي افزود: با توجه به اينكه شناسامه دار شدن اشياء بستگي به نوع موزه دارد بنابراين نميتوان گفت كه چه تعدادي از اشياء تاريخي داخل موزه هاي كشور شناسنامه دارند.
كارگر خاطر نشان كرد: در موزه ملي كه يك موزه باستان شناسي است و اشياي مطالعاتي در آن زياد است 300 هزار شي وجود دارد كه 70 درصد آنها شناسنامه دارند.
نظر شما