به گزارش خبرنگار مهر، ظهر چهارشنبه نخستین نشست تحلیلی بررسی اجرای طرح پژوهشی پیمایش ملی شادکامی در ایران با حضور معاون پژوهشی شورای فرهنگ عمومی کشور، نماینده شورای فرهنگ عمومی کشور برخی از عضای هیئت علمی دانشگاه های کشور در دانشگاه خوارزمی برگزار شد.
مهندس علی معینی، معاون پژوهشی شورای فرهنگ عمومی کشور در این نشست گفت: بحث شادکامی به طور جدی باید در سیاست‌های کلی کشور مطرح شود و متأسفانه در سند کل کشور به این بحث اشاره‌ای نشده است.
وی با تأکید بر این‌که برای مباحث شادکامی اسناد ملی تعریف شود، افزود: بحث اسناد تنها در بخش معلولین کشور مطرح شده است و با توجه به جمعیت پنج میلیونی معلولین، این طرح پژوهشی را می‌توان از این بخش آغاز نمود.
معینی خاطر نشان کرد: با توجه به این‌که شهر زرند کرمان، شهر دوستدار کودک معرفی شده است؛ می‌توانیم برنامه‌های مشابه در این بخش داشته باشیم و هر شهر و استانی را با یک ویژگی و مولفه‌ای از شادکامی تعیین کرد.
افزایش شادکامی برای گروه های خاص در دستور کار قرار گیرد
در ادامه مدیرگروه علوم شناختی معاونت پژوهشتی جهاددانشگاهی استان البرز، گفت: با توجه به تأثیرات مثبت شادکامی بر موفقیت، روابط اجتماعی و در نهایت افزایش رضایت از زندگی، امروزه افزایش شادکامی به عنوان یک هدف فردی و اجتماعی مهم در تمام فرهنگ‌ها مورد توجه قرار گرفته است و هدف بسیاری از سازمان ها و مؤسسات، افزایش شادکامی در افراد و گروه‌های تحت نظارت آنهاست.
اعظم نوفرستی افزود: برای برنامه‌‌ریزی در راستای افزایش شادکامی، نیاز به شناخت مفهوم شادکامی، میزان شادکامی و عوامل مؤثر بر شادکامی است تا با شناسایی این عوامل، مسئولان بتوانند برنامه‌ریزی‌های لازم را برای ارتقاء سطح شادکامی افراد در کشور داشته و آموزش‌های لازم را در این زمینه ارائه دهند.
نوفرستی با بیان اهداف اجرای این طرح ملی خاطر نشان کرد: ارتقاء سطح بهداشت روانی جامعه، شناخت مفهوم شادکامی و عوامل مؤثر بر آن با توجه به بافت فرهنگی و مذهبی ایران، تهیه ابزارهای مناسب برای سنجش شادکامی در ایران، بومی‌سازی روان‌شناسی شادکامی در ایران بر اساس معیارهای فرهنگی و مذهبی و تهیه بسته های آموزشی برای افزایش شادکامی برای گروه‌های خاص مثل سالمندان، جانبازان، بیماران، کارمندان و کودکان، از جمله اهداف اجرای این طرح پژوهشی است.
در ادامه نشست، پوروفسور حسن عشایری، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: در این پروژه باید به مباحث نوروسایکولوژی هم توجه شود و به عبارتی کرتکس مغز را وارد بحث شادکامی کرد.
دکتر محمد رضا جلالی، عضو هیأت علمی دانشگاه قزوین نیز در این نشست گفت: شیوه‌ها و ابزار تحقیقاتی در این پروژه مورد بررسی دقیق قرار گیرد که آیا مولفه‌های شادکامی قابل بررسی هست یا نه و تا چه حد درباره شادکامی و منابع در دسترس آن باید پژوهش و تحقیق کرد.
وی به تغییر نگرش سلامت روانی و شادکامی اشاره کرد و افزود: شادکامی یک مقوله ایجابی است و صرفاً با نبود آسیب‌های اجتماعی نمی‌توان گفت که شادکامی نیز وجود دارد.
موارد شادی آور نباید در جامعه منع شود
جلالی خاطر نشان کرد: میزان شورمندی و اراده برای وجود شادکامی در سطوح مختلف باید افزایش یابد، در واقع همان‌طور که در ایرانیان باستان شادی نمود بیشتری داشت و به بهانه‌های مختلف جشن می‌گرفتند این سنت باید ادامه پیدا کند.
وی با بیان این‌که زمینه‌های سرشتی و رشدی شادکامی را باید در نظر گرفت، تصریح کرد: برای شادکامی نباید به دنبال سَند باشیم؛ چراکه شادکامی را نمی‌توان با بخشنامه و دستورالعمل ایجاد کرد.
جلالی مؤلفه‌های روان‌شناختی شادکامی را جهانی دانست و گفت: در حال حاضر شرایط فعلی جامعه شادکام کننده نیست و جامعه غالباً موارد شادی‌آور را منع می‌کند.
وی افزود: مقوله شادکامی را باید از دیدگاه اجتماعی و مقایسه‌ای نیز در نظر گرفت و به زمینه‌های محرومی کردن آن نیز اشاره کرد؛ مواردی مانند خودسوزی و خودکشی و متغیرهای واسطه‌ای ناشی از محرومیت که به شدت کاهنده شادکامی هستند.
جلالی ادامه داد: واژه‌ی شادکامی مانند واژه‌های دیگر با مفاهیم دیگر هم‌پوشی دارد و باید به آنها پرداخت. مفاهیمی مانند درک و شناخت اجتماعی، خلاقیت و رفتار مستقل استرس، مهارت‌های ارتباطی نقاط اشتراقی و افتراقی زیادی دارد که باید بررسی شود.
سابقه شادکامی در علوم اعصاب بیشتر از روان‌شناسی است
دکتر وحید نجاتی، معاون پژوهشی پژوهشکده مغز و شناخت نیز در این جلسه گفت : سابقه شادکامی در علوم اعصاب بیشتر از روان‌شناسی است؛ به طور مثال مولفه‌ی شادکامی در سال ۱۹۵۰ برای درمان افسردگی استفاده شده است.
وی افزود: تعریف شادکامی باید بسط داده شود و از سه منظر تاریخی، شادی گذشته نگر، شادی کنونی و شادی آینده‌نگر توجه شود.
نجاتی گفت: شادکامی دارای مفهوم فرهنگی است و در مطالعات گذشته شادی جهانی است؛ اما در مطالعات حاضر به مولفه‌ی شادی به عنوان یک مفهوم درونی تأکید می‌شود. عوامل ایجادکننده شادی در قومیت‌های مختلف متفاوت است و باید ابزارها مبتنی بر فرهنگ شوند و از ابزارهای شناختی استفاده کرد؛ چراکه ممکن است به پرسشنامه سوگیری داشته باشیم.
دکتر اردیبهشت، نماینده شورای فرهنگ عمومی کشور نیز در پایان به اهمیت و ضرورت اجرای این طرح ملی پرداخت و گفت: وضعیت جامعه را از نگاه شادکامی بشناسیم و موانع شادکامی را بدانیم. این طرح کار بسیار ارزشمندی است و باید انتظارماتمان را مشخص کنیم. در شورای فرهنگ عمومی این مبحث کار نشده و تمایل به همکاری در این حوزه وجود دارد.
نظر شما