دكتر "محمد هادي هادوي" در گفتگو با خبرنگار دانشگاهي "مهر" افزود: در حال حاضر برخي از المپيادي ها جذب دانشگاه ها و مجامع علمي خارج از كشور مي شوند و كشور پس از صرف هزينه هنگفت براي تربيت و تحصيل آن ها در يك مانور ناموفق آنها را از دست مي دهد.
وي در خصوص سابقه علمي و تحصيلي خود اظهار داشت: سال 1985 با عنوان دانشجوي ليسانس با ارئه مقاله در كنفرانس بين المللي و كسب مقام ممتازي از سوي آموزش عالي بورسيه و در سال 1988 براي تحصيل در رشته اختر فيزيك در دانشگاه مريلند به آمريكا اعزام شدم.
استاد دانشگاه شيراز ادامه داد: بورسيه اينجانب به سادگي در سال 1991 قطع شد و تحصيلات خود را با هزينه شخصي ادامه دادم. دوره فوق ليسانس را با انجام پروژه هاي تحقيقاتي در ناسا در سال 1993به پايان رساندم. در همين سال با تغيير رشته در دكتري مهندسي هسته اي همان دانشگاه مشغول به تحصيل شده و در همان حين مكاتباتي را با ايران در خصوص جذب و پذيرش انجام دادم.
وي اضافه كرد: به دنبال مكاتبات انجام شده با كشور، دولت ايران در ابتدا خواستار ارسال ريز نمرات و مبلغ شهريه پرداختي شد اما پس از مدتي اعلام كرد نيازي به تخصص جديد شما نيست و با همان تخصص قبلي به كشور بازگرديد.
"هادوي" خاطر نشان كرد: پس از اظهار نظر دولت، در خصوص بازگشت به ايران و احتساب همان مدرك فوق ليسانس اختر فيزيك، طي مكاتباتي ادامه تحصيل خود را در رشته دكتري هسته اي با هزينه شخصي خود به اطلاع دولت ايران رساندم. اين در حالي بود كه در همان زمان به عنوان دستيار تحقيقي و آموزشي استخدام شده و كم كم آمادگي لازم را براي كار دائمي درآمريكا و اخذ ويزاي مهاجرت پيدا كرده بودم.
وي اظهار داشت: در سال 1998 به هنگام دفاع از پايان نامه دكتري در رشته علوم هسته اي، دولت آمريكا جهت جذب من به عنوان عضو هيات علمي در دانشگاه مريلند اقدام كرد و پس از اتمام اين دوره از سفارت ايران در كانادا پيام تبريكي براي اينجانب ارسال و خواستار بازگشت اينجانب به ايران شدند.
اين متخصص علوم هسته اي افزود: به دنبال دريافت اين پيام با دانشگاه هاي صنعتي شريف و اميركبير ارتباط برقرار كرده و وضعيت تحصيلي خود را ارائه كردم. اين دانشگاه ها نسبت به بازگشت و جذب اينجانب استقبال كردند.
"هادوي" اضافه كرد: در سال 2001 علي رغم موقعيت مناسب در دانشگاه مريلند و تعجب اطرافيان براي مراجعت به ايران به كشور بازگشتم و دراولين اقدام به دانشگاه هايي كه پيش از مراجعت خواستار جذب و بازگشت من بودند مراجعه كردم اما مسئولين اين دانشگاه ها اعلام كردند به تخصص و علم هسته اي نياز ندارند.
وي يادآور شد: با توجه به اين كه تخصص ايمني هسته اي مي تواند با تمامي صنايع همكاري كند و در ايران بسيار نادر است، هيچ حمايتي از اينجانب به عمل نيامد و پس از يك سال با مراجعه به وزارت علوم، اين وزارتخانه با گذراندن سربازي و تدريس در دانشگاه شيراز به صورت قراردادي موافقت كرد.
اين استاد دانشگاه شيراز اظهار داشت: در حال حاضر پس از گذشت چهار سال، علي رغم سكونت در تهران هنوز به عنوان استاد قراردادي در دانشگاه شيراز به تدريس اشتغال دارم و در اين دانشگاه با قطع حقوق به مدت 5 ماه به صورت رايگان فعاليت كرده ام.
وي تصريح كرد: دانشجويان باهوش و استعداد زماني كه دوره هاي 30 ميليون توماني دانشگاه هاي بزرگ را مشاهده مي كنند، از ادامه تحصيل و كار در اين محيط دلسرد شده خواستار مهاجرت هستند. دانشجويي كه به راحتي حق انتخاب استاد راهنما و مشاور را براي پايان نامه خود ندارد.
"هادوي" تأكيد كرد: دعوت از متخصص براي فعاليت در ايران دردي را دوا نمي كند بايد در مرحله اول به شخصيت و انسان بودن افراد احترام گذاشت. اكنون به دليل تنگ نظري ها، عدم همكاري همكاران دانشگاهي، سنجش مالي در فضاي علمي و اولويت رابطه به تخصص در ارزيابي اساتيد، از كار در دانشگاه هاي كشور دلسرد شده و در تلاش براي مهاجرت هستم.
نظر شما