اکبر رادی که به دانشگاه می‌آمد کلاس‌ها پر می‌شد/ آموزش لذت مطالعه

حمیدرضا نعیمی نویسنده و کارگردان تئاتر که پنجشنبه ۱۶ مهرماه جایزه بهترین نمایشنامه‌نویس تئاتر را از بنیاد رادی دریافت کرده است در این باره به خبرنگار مهر گفت: گذشته از اهدای جایزه به بهترین نمایشنامه‌نویس سال، یکی از اهداف اصلی بنیاد رادی گرامیداشت یاد نویسنده، اندیشمند و درام‌نویسی است که تاثیر بسزایی در تئاتر و درام ایران داشته است و مشخصا اگر بخواهیم چند نفر را بر قله درام‌نویسی ایران نام ببریم، قطعا یکی از این افراد اکبر رادی خواهد بود.

وی ادامه داد: دوستانی که مسئول و بنیانگذار بنیاد رادی هستند جدا از این گرامیداشت قصد داشته و دارند که هر سال از یکی از درام‌نویسان ایرانی به عنوان نمایشنامه‌نویس فعال آن سال قدردانی کنند که خوشبختانه امسال این قرعه به نام من افتاد. البته این انتخاب مسئولیت من را دو چندان کرده چراکه نام زنده‌یاد رادی مساوی است با تعهد، سخت‌کوشی، گزیده‌کاری و احترام به اندیشمندان.

این بازیگر تئاتر و کارگردان تئاتر افزود: من در طول دو سه سال اخیر به عنوان کارگردان و نویسنده فعال بودم و نمایشنامه هایم در تالارهای مختلف به صحنه رفته است به همین جهت حدس می زنم به دلیل همین فعال بودن این اتفاق خجسته رخ داده و من را  به عنوان نمایشنامه نویس سال برگزیده اند. البته فعال بودن به معنای این نیست که زیاد بنویسید بلکه ممکن است یک نمایشنامه موفق داشته باشید که توسط گروه های مختلفی اجرا شود. در هر حال این جایزه را بسیار دوست دارم و افتخار می‌کنم که به من تعلق گرفته است. من با وجود اینکه همواره به افق بسیار دور چشم دارم اما از گذشته خود و بزرگانم غافل نیستم و موفقیت خودم را مدیون راه هایی می‌دانم که نسل قبلی با سختی طی کرده است.

نعیمی درباره ارتباط زنده‌یاد رادی با جوانان بیان کرد: برخی از بزرگان تئاتر رابطه‌شان با نسل جوان خیلی خوب بود، اما برخی دیگر ارتباط چندانی با آنها نداشتند. رادی به دلیل وظیفه و عشقی که به تئاتر داشت و همچنین حرفه معلمی که برعهده‌اش بود، همیشه رابطه‌اش را با جوانان حفظ می‌کرد. زمانی که من در دانشگاه کارشناسی می‌خواندم، اساتید از او دعوت می‌کردند سر کلاس‌های ما بیاید یا برایمان کارگاه‌های آموزشی برگزار کند با کمال میل به این دعوت‌ها پاسخ مثبت می‌داد و می‌دیدیم که هنگام حضور رادی در دانشگاه، صندلی‌ها پر می‌شد و بسیاری روی زمین به حرف‌های او گوش می‌دادند.

کارگردان «سقراط» درباره دیگر ویژگی‌های اکبر رادی، گفت: رادیِ شیک‌پوش با صدای آرام و مهربانی همیشگی‌اش در هوایی که اکسیژنش به خاطر جمعیت زیاد کم بود، به انبوه سوالات ما پاسخ می‌داد و از همان سال ها به ما گوشزد می‌کرد اگر نمایشنامه‌های بومی می‌نویسیم به کارکرد زبان و لهجه در آنها توجه ویژه‌ای داشته باشیم. او به ما یاد می‌داد که چه کار کنیم تا هنگام نوشتن متوقف نشویم و بتوانیم نمایشنامه‌ای را که نوشته‌ایم به پایان برسانیم. رادی تجربیات خودش را در این زمینه در اختیار ما می‌گذاشت.

وی یادآور شد: رادی در این دیدارها برای ما توضیح می‌داد که چگونه برای خواندن کتاب ویلیام فاکنر که آن را قرض گرفته بوده در باد و بوران و هوای نامساعد شمال، خود را به سختی به خانه می‌رسانده و آن را مطالعه می‌کرده است. او ما را با ارزش مطالعه آشنا می‌کرد و ما فهمیدیم که نسل قبل از ما با وجودی که انبوهی کتاب در اختیار نداشته، اما همان تعداد اندک کتاب را با جان و دل می‌خوانده است. اینها خاطراتی است که در ملاقات‌های کوتاهم از رادی آموختم و به یاد دارم و هیچ گاه از خاطرم نخواهند رفت.

نعیمی ادامه داد: اولین باری که احساس غرور کردم زمانی بود که در سال ۸۴ در بیست و چهارمین جشنواره تئاتر فجر جایزه بهترین نمایشنامه غیراقتباسی از طرف هیات منتقدان به اکبر رادی اهدا شد و من نیز جایزه بهترین نمایشنامه اقتباسی را برای نگارش نمایشنامه «مکبث» به دست آوردم. از اینکه نام من که در آن زمان نهالکی بودم در کنار یک چنار بزرگ با ریشه قرار گرفته بود، احساس غرور کردم. برای همین است که نام رادی همچنان نزد من غرورآمیز است و من در برابر کتاب ها، اندیشه‌ها و نام بزرگ وی سر تعظیم فرود می‌آورم.

وی در پایان صحبت هایش اضافه کرد: از بنیاد رادی نیز برای اهدای این جایزه سپاسگزارم و قول می‌دهم هیچ گاه اثری ننویسم که ضرورت نوشتن آن احساس نشود. همان گونه که تک‌تک آثار رادی امروزه در جایگاهی قرار دارند که اگر یکی از آنها را برداریم جای خالی اش احساس می‌شود.

هفتاد و ششمین سالروز تولد زنده‌یاد اکبر رادی عصر پنجشنبه ۱۷ مهرماه با معرفی حمیدرضا نعیمی به عنوان بهترین نمایشنامه‌نویس تئاتر و میکاییل شهرستانی به عنوان بهترین کارگردان اجرای صحنه ای و رادیویی از سوی بنیاد رادی برگزار شد.