به گزارش خبرنگار مهر، نریمانی کارگران «هیپوفیز» در آخرین اجرای عمومی این اثر نمایشی که با حضور علی رفیعی به صحنه رفت، ضمن تقدیم اجرای نمایش به رفیعی، گفت: ۱۰ سال پیش نمایشنامه‌ای را به نام «دُن کامیلو» نوشتم که این نمایشنامه ۲ بار در تهران توسط خود من و چند بار توسط کارگردانان دیگری در شهرستان های مختلف اجرا شده است. عجیب اینجاست که این نمایشنامه تاکنون نه در دولت قبلی و نه در دولت فعلی مجوز چاپ نگرفته است. «دُن کامیلو» را یکی از بهترین نمایشنامه‌هایم می دانم و به همین دلیل این نمایشنامه را به استادم دکتر رفیعی تقدیم کرده ام که هر زمان و در هر مکانی که این نمایشنامه به اجرا در بیاید، نام بزرگ دکتر علی رفیعی همراه نمایش باشد.
وی افزود: نام دکتر علی رفیعی برای من و چند تن از دوستان هم نسل من، نه فقط تداعی‌گر نام یک استاد، بلکه به معنای هویت و شناسه تئاتر ما است. ۲۲ سال است که زیر سایه آموخته های استادم به سر می برم و نام دکتر رفیعی را با افتخار چون تاجی زرین بر سر می نهم.
در ادامه علی رفیعی نیز به گفتگو با کارگردان و عوامل نمایش پرداخت و گفت: چقدر خوشحالم که اجرای این نمایش را از دست ندادم چرا که همیشه علاقه مند تماشای نمایش های کورش نریمانی بوده‌ام و همواره از او و کارهایش به نیکی یاد کرده ام. در جای جای نمایش «هیپوفیز»، رد قلم و جای پای شیوه کارگردانی نریمانی را می شد به وضوح دید.
کارگردان «شکار روباه» با تشبیه اجرای «هیپوفیز» به شیوه اجرایی تئاتر بوولوار در فرانسه، اظهار کرد: این شکل از کمدی، در میان سایر اشکال کمدی، دشوارترین است. در واقع در تئاتر بوولوار فرانسه که اکنون معدود کارگردانانی در فرانسه دارد، تماشاگران یکدست نیستند و از اقشار مختلف و از اقصا نقاط کشور به پاریس می آیند و با فرهنگ های مختلف و سطوح اجتماعی متفاوتی به تماشای نمایش می نشینند و گروه اجرایی به گونه ای کار می کنند که نمایش شان برای اقشار مختلف تماشاگر، جذّاب و دیدنی باشد. اینکه کارگردانی چنان تبحّری داشته باشد و به نحوی کار کند که علاوه بر انتقال مفهوم نمایش، تا پایان اجرا خنده بر لبان هر قشر تماشاگری بنشاند، تحسین برانگیز است. اتفاقی که یکی از ویژگی های خاص نمایش «هیپوفیز» است.
این کارگردان مطرح تئاتر ایران ضمن تجلیل از بازیگران نمایش گفت: هر سه بازیگر «هیپوفیز» عالی بودند. رامین ناصر نصیر، بهرام افشاری و بهناز نادری هر سه دقیق و فراغ بال و رها، منطبق بر هر آنچه شیوه اجرایی نمایش ایجاب می کرد، بر صحنه حاضر شدند. بازی بازیگر زن نمایش (بهناز نادری) و حرکات و شیوه بیان آزادانه او بر صحنه، دیدنی و حساب شده بود.
رفیعی بازی درخشان بازیگران نمایش «هیپوفیز» را هم حاصل خلاقیت های فردی و هم نتیجه هدایت درست و دقیق کارگردان نمایش دانست و افزود: برای هر بازیگری در تئاتر، این موقعیتی عالی است که با کارگردانی کار کند که کارش را به شکلی عالی بلد باشد و بشناسد و خوشا به حال بازیگران این نمایش که با شایستگی شان در چنین موقعیتی قرار گرفته اند.
نمایش «هیپوفیز » بازنویسی کورش نریمانی از نمایشنامه «دختر یانکی» نوشته نیل سایمون و ترجمه شهرام زرگر بود که ۲ سال پیش هم به کارگردانی خود او در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه رفت و مورد استقبال تماشاگران قرار گرفت.
نظر شما