به گزارش خبرنگار مهر، جواد عزتی ظهر شنبه در نشست سینمای دینی و نسبت روحانیت با سینما در محل دفتر تبلیغات اسلامی داشتن یک تفکر خاص را لازمه ورود هر کارگردانی به حوزه سینمای دینی دانست و تصریح کرد: تفکر در سینمای دینی به این دلیل اهمیت دارد که مخاطب آن را در کتابخانه ذهنش به عنوان نوعی از طرز نگاه و تفکر قرار می دهد و اگر فیلمی چنین تفکری وجود نداشته باشد به یک کار فنی تبدیل می شود.
وی با اشاره به اینکه در سینما برخلاف تلویزیون کارگردان نقش معلم را بازی می کند و از حالت فنی خارج می شود، عنوان کرد: در فیلم های دینی کارگردان نقش یک مولف در ساخت و پردازش فیلم را ایفا می کند به همین دلیل تفکر دینی در سینمای دینی از تفکر یک سینماگر نشأت می گیرد.
بازیگر سینما و تلویزیون با بیان اینكه تجربه ثابت كرده است مخاطبان حرف مستقیم و نصیحت را نمی پذیرد، تاكید كرد: اشتباه ما از جایی شروع می شود كه به بسیاری از فیلم ها از لحاظ ظاهری وجهه دینی می دهیم در حالی كه این كار اشتباه است و برای جذب مخاطب نباید مستقیم عمل کرد.
وی با اشاره به اینكه بر خلاف تصور پرداختن ظاهری به فیلم ها در بعد دینی نمی تواند مخاطب خود را جذب كند، افزود: بازیگران با توجه به حرفه خود ناچارند در هر نقشی ظاهر شوند و وقتی كه با لباس روحانیت در مقابل دوربین قرار می گیرند مخاطب نمی تواند نسبت به آن نقش حس همزادپنداری پیدا كند.
عزتی با اشاره به پررنگ بودن جنبه انسانی یک روحانی نسبت به جنبه های اجتماعی و روحانی بودن او در فیلم های «طلا و مس» و «فرشته ها با هم می آیند»، خاطرنشان کرد: این مسئله باعث برقراری ارتباطی عمیق بین آن نقش و مخاطبان شد.
وی ادامه داد: من به نوبه خود شگردی که در بازی هایم دارم که باعث جذب مخاطب می شود ثابت کردن آن نقش و وارد شدن در جنبه اجتماعی آن است که بازی از جنس مردم را پدید می آورد.
این بازیگر سینما در پاسخ به سوال خبرنگار مهر مبنی بر اینكه چه فیلم هایی در سال های اخیر توانسته است مخاطب بیشتری را جذب كند، گفت: فیلم هایی كه دارای قوه تخیل و صداقت درونی بوده اند توانسته اند این موفقیت را كسب كنند.
وی ادامه داد: گاهی فیلم ها با تخیلی واقع بینانه همراه است به این معنا كه برای مثال بازیگر خود را از طبقه دهم یك ساختمان به پایین پرتاب می کند و در این صحنه پای بازیگر صدمه می بیند، این رخداد در عمل غیرقابل باور است چرا كه فردی كه از طبقه دهم پرت شود آسیب های بیشتری می بیند اما اگر تخیل بازی به نحوی صادقانه و قابل باور اجرا شود مخاطب این عمل را تخیل و غیرواقعی نمی انگارد.
نظر شما