به گزارش خبرگزاری مهر، کاکوش در مسابقات تایلند توانست در بخش کسب سهمیه به عنوان قهرمانی در کلاس W۱ دست یابد و مجوز حضور در بازی های پارالمپیک ۲۰۱۶ را نیز کسب کند.
کاکوش متولد سال ۱۳۵۱ است و سابقه ورودش به عرصه ورزش به ۳۷ سال پیش برمی گردد. زمانی که او یک کودک دبستانی بود و در رقابت با سایر همشاگردیانش توانست در مسابقه دو به خط پایان برسد و با جایزه ای که از مربی ورزشش گرفت، قدم در راهی گذاشت که برای او پایانی ندارد.
در میان رشته های ورزشی فعال در ورزش جانبازان و معلولان، کمتر رشته ای است که کاکوش آن را تجربه نکرده باشد! وزنه برداری، دو و میدانی، فوتبال هفت نفره، تینس روی میز، والیبال نشسته، بسکتبال با ویلچر، دوچرخه سواری و اسب سواری رشته هایی هستند که کاکوش طی این سالها در آن فعالیت داشته و در بسیاری از آنها به عناوین کشوری و قهرمانی نیز دست یافته است.
کاکوش در خصوص ورودش به رشته تیر و کمان می گوید: کلاس پزشکی من کلاس متفاوتی است و در حال حاضر تنها فردی هستم که در ایران با کلاس W۱ تیر می زنم. این تفاوت باعث شد رشته های متعددی را تجربه کنم و چهار سال پیش تصمیم گرفتم به خاطر مشکلی که در کتفم به وجود آمده بود و پرتاب وزنه را برایم دشوار می کرد، تیر و کمان را انتخاب کنم.
قهرمان طلایی رقابتهای آسیایی تایلند افزود: در این چهار سال در رقابت های مختلفی حضور پیدا کردم و سال ۲۰۱۳ در جریان مسابقات تایلند کلاسبندی پزشکی من عوض شد و تغییر قابل توجهی کرد. این تغییرات باعث شد با اینکه در مسابقات مختلف و در مراحل مقدماتی رکورد خوبی به ثبت می رساندم، نتوانم به مدال دست یابم، البته هر مسابقه به نسبت مسابقه قبل پیشرفت داشتم و این روند را حس می کردم با این حال هیچ وقت ناامید نشدم و این بار در مسابقات آسیایی تایلند به خودم گفتم که باید از این مسابقات با دست پر برگردم.
ملی پوش تیم تیر و کمان در همین زمینه ادامه داد: به همسرم گفتم که می خواهم از این مسابقات با سهمیه برگردم و هر چه قدر که نیرو و توان دارم برای این فرصتی که دارم صرف می کنم. شب قبل از مسابقه آقای کهتری (رئیس انجمن) به من گفت که فقط قرار هست با یک نفر روبرو شوم اما صبح که روی خط رفتم دیدم یک نفر تبدیل به پنج نفر شده! در واقع او می خواست استرس ناشی از حساسیت مسابقات را از من دور کند و موفق هم شد. چرا که برای سهمیه می بایست فقط طلا می گرفتم و فکر کردن به همین مساله ممکن بود عملکردم را تحت تاثیر قرار دهد.
کاکوش گفت: بعد از آخرین تیری که در مسابقات کسب سهمیه زدم، متوجه شدم اول شدم و مجوز ورود به پارالمپیک را هم گرفتم، آنقدر خوشحال بودم که فقط فریاد میزدم! همیشه به آن روز که فکر می کنم بیش از پیش مطمئن می شوم که این تنها من نبودم، بلکه لطف خداوند و نیروی لایزال او بود که من را قدرتمند کرد.
کماندار طلایی مسابقات آسیایی تایلند خاطر نشان کرد: در طی این سالها که ورزش می کردم، ارتباط بی واسطه و صمیمانه با پرودگار باعث شده تا یاس ها و نا امیدی ها زودتر از حد انتظار از من دور شوند و جایش را به امید بدهند. حضور و حمایت همسرم که نقش مشاور من را نیز بر عهده دارد و در تصمیم گیری ها کمکم می کند نیز بسیار موثر است و قدردان او هستم.
کاکوش دستی هم در هنر دارد و منبت کاری را به صورت حرفه ای دنبال می کند. او تحصیلات خود را در رشته کارشناسی حسابداری ادامه داده و اکنون در کنار فعالیتهای دیگر زندگی اش، ورزش به عنوان عنصری ثابت و همیشگی حضور داشته و هیچ وقت از آن خسته نشده است.
کاکوش گفت: با اینکه شاغل هستم و همانند دیگران دغدغه های رایج زندگی متاهلی را دارم، اما به لطف خدا با همراهی خانواده و محیط کار توانسته ام تاکنون پیش بروم و از روزی که وارد ورزش شدم آرزو داشتم که روزی روی سکوی پارالمپیک بایستم و مدال طلا را به گردن بیاویزم. این آرزوی من است و برای رسیدن به آن ۳۷ سال تلاش کرده و امیدوارم سال آینده این اتفاق روی دهد. البته اگر هم نتوانستم به مدال دست پیدا کنم، برای دوره های بعد تلاش می کنم و نا امید نمی شوم. من همیشه میخواستم به همه ثابت کنم که می شود و می توانم.
وی در پایان افزود: از حمایت های فدراسیون، کمیته ملی پارالمپیک، انجمن تیرو کمان و همه افرادی که در کسوتهای مختلف اعم از مربی گری و ... طی این سالها با من همراه بودند و امکان فعالیت من را فراهم کردند، تشکر می کنم و امیدوارم با کسب بهترین نتیجه در پارالمپیک ریو قدردان همه این عزیزان باشم.
نظر شما