اين شاعرمعاصر در گفتگو با خبرنگار فرهنگ وادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : مدل شعر امروز و متجدد ما بيشتر توصيفي و محو شدن در زيبايي هاست و به صورت غير مستقيم به توحيد اشاره شده است ، مثلا سهراب سپهري كه طبيعت را مي ستايد ، بي شك نوعي خداپرستي پنهان را نيز به همراه دارد .
سيد عبدالجبار كاكايي ادامه داد : مثلا سهراب سپهري درجايي مي گويد : " ساده باشيم ، چه در واژه بانگ ، چه در زير درخت " و در اينجا دعوت به آرامش و انسانيت و يك نوع دعوت ديني را به همراه دارد ، اما هيچ گاه تظاهر نمي كند و يا در جايي ديگر مي گويد : " باد را نازل كرديم ، تا كلاه را از سرشان بردارد " كه در اينجا سپهري سخن پيامبر گونه اي را دارد .
وي خاطر نشان كرد : شعر امروز اهل تظاهر و جلوه گري مذهبي و ديني نيست ، اما باطنا تعلقات و گرايشهاي ديني دارد واين امر مشخصه شعر مدرن است ، يعني در خصوص بهار و طبيعت بيشتر توصيفگر بوده است تا اينكه نكته جو و نكته ياب باشد و به جاي نگاهي فلسفي و تمثيلي صرفا نگاهي توصيفي و زيبا شناسانه داشته است.
به گفته كاكايي ، هر شيوه اي در ادبيات اعم از مستقيم و غير مستقيم ، بستگي به دوره تفكر خود دارد ، پرداختن مستقيم به طبيعت در دوره پيش از عصر سمبوليك كه به عصر عرفان معروف بود باز مي گردد كه از قرن 6 و 5 به بعد واز سنايي آغاز شده و گرنه پيش از عصر سنايي ، ادبيات توصيف صرف بوده است .
وي در ادامه افزود : مثلا شاعران سبك خراساني كه تنها زيبايي هاي طبيعت را نگاه مي كردند ، مانند قطعات منوچهري دامغاني درخصوص بهار و... كه تا پنجاه بيت نيز مي رسيد و نشان مي داد كه شاعران قديم تابلو مي كشيدند و نقاشي و توصيف مي كردند كه شاعران امروز ما هم اين كار را تكرار مي كنند .
عبدالجبار كاكايي در پايان گفتگو با مهر، يادآور شد : به عقيده من ، امروز در زيبايي شناسي عصر جديد ، توصيف بر سمبوليك غالب است و اثر گذاري بيشتري نيز دارد ، اما تنها درحوزه بهار و نوروز نمي توان ادبيات جديد و قديم را مقايسه كرد، بلكه در مجموع عنصر تفكر در ادبيات معاصر تا حدودي با ادبيات قديم ما متفاوت است و تفكر جديد ، نقادي تفكر قديم را مي كند وبيش از آنكه در آن پاسخ و يقين باشد همراه با شك وسوال است.
نظر شما