به گزارش خبرنگار مهر، نظام الدین موسوی مدیر عامل خبرگزاری فارس که متولی برپایی این مراسم نیز است در این مراسم گفت: افتخار داریم در کنار هنرمندان این سرزمین برگ سبزی تحفه درویش را به مردی از جنس حماسه که نزدیک ۲۵ سال سکوت ظاهری کرد و نوای او در تار و پود ما طنین انداز شد، تقدیم کنیم.
وی افزود: میرزاوندی یکی از عناصر هویت بخش فرهنگ و هنر معاصر لرستان و ایران است. او از مفاخر و ستارگان موسیقی لرستان و ایران است که سرود دایه دایه را در دوران جنگ خواند که امروز بخشی از شناسنامه و هویت ملی ما شده است.
این مدیر رسانه ای با اشاره به اینکه جنگ می گذرد و خرابی های آن آباد خواهد شد و حتی جراحت های جنگ بواسطه امید التیام می یابد، بیان کرد: اما آنچه می ماند نمادهایی است که در حافظه تاریخی یک ملت جاودانه است و سرودهای میرزاوندی از این جنس است.
موسوی سرود «دایه دایه» با صدای میرزاوندی را سرمایه ملی دانست و گفت: این قطعه فولکلور محلی در لرستان و با قدمتی چندین ساله است که توسط خواننده های دیگر چون رضا سقایی نیز خوانده شده اما در زمان جنگ تحمیلی با خوانش استاد میرزاوندی این ترانه محلی از چکاچک شمشیرهای غیورمردان لرستان تبدیل به یک آوای ملی شد که بعد از ۲۵ سال هنوز جاودانه است.
مدیرعامل خبرگزاری فارس در ادامه این مراسم اظهار کرد: سرود جاودانه «سوار» نشان امید و انتظار است که از روح اساطیری لرستان با حماسه‌های شیعی پیوند برقرار می کند به گونه ای که شنونده علاقمند است این ترانه امیدبخش را زمزمه کند. هنرمندان لرستان هر یک وزنه ای در این سرزمین هستند و من هم اینجا از تک تک‌شان تشکر می کنم. امیدوارم این قدم دیرهنگام را به پاس تقدیر از این بزرگمرد نزد خداوند بپذیرند.
در ادامه این مراسم محمد بازوند مدیرکل صدا و سیمای مرکز لرستان گفت: هم اکنون در ماه پرشکوه و پرعظمت بهمن هستیم؛ ماهی که در روز بیست و دومش شاهد سرنگونی نظام ۲ هزار و ۵۰۰ ساله ستم‌شاهی و استقرار نظام مردم‌سالاری دینی شدیم. قبل از اینکه در سال ۵۷، انقلاب اسلامی ایران رخ دهد در سایر نقاط دنیا چنین پدیده ای ظاهر شده بود. همه انقلاب شناسان و تئوری پردازان تا قبل از انقلاب اسلامی دیدگاهشان این بود که هر جا اگر انقلابی رخ دهد حتما شرایط مشابهی نیاز است و می گفتند در ایران اسلامی هم باید شرایطی وجود داشته باشد که با سایر انقلاب ها همگون باشد.
وی افزود: ولی بعدا هیچ کس نگفت این جریان در دنیا تنها رویدادی است که تز این همگونی را برهم زد. بعد از ۲۲ بهمن ۵۷ هم در اقصی نقاط دنیا انقلاب هایی رخ داد که هیچ کدام شبیه دستاورد بزرگ ما نبود. همه جا از آرمان های اولیه شان بعد از مدتی عدول کردند، اما در ایران بعد از ۴ دهه می بینیم که ابرقدرت دنیا را به زانو زدن واداشتیم و کسانی که به اشتباه چند متر از آب و خاک این سرزمین را مورد تجاوز قرا داده بودند خودشان عقب نشسته اند.
مدیرکل صدا و سیمای مرکز لرستان ادامه داد: در شرایط فعلی به برکت تفکر بسیجی و جوانان این مرز و بوم، ایران جزو برترین ها در حوزه نانو و فناوری هسته‌ای است.
وی ادامه داد: «دایه دایه» و «سوار» میرزاوندی آن زمان مکتب شیعه را تبلیغ می کرد و کلامش مفهوم ارزشی داشت. در دل این شعر صحبت مردمی از ایران زمین است که می گویند با دشمنان متجاوز آشتی نخواهیم کرد. به نظر من حنجره و صدای میرزاوندی زخمی نیست و نسل های بعد هم از این صوت با ارزش بهره خواهند برد و پی می برند که در ایران و لرستان آن زمان چه اتفاقاتی افتاده است.
محمد بازوند مدیر کل صدا و سیمای لرستان گفت: امثال آشتیانی، میرزاوندی و رحمانپور در هنر ایران ثبت شده اند و موسیقی لرستان را نجات داده اند. برای مردم لرستان موسیقی معلول سرشت آدمی است. میان فطرت و موسیقی پیوندی ناگسستنی بسته شده و ما معتقدیم بین لرها و لک‌ها موسیقی از قبل از تولد جریان دارد.
وی در پایان سخنان خود گفت: از هنرمندان لرزبان تهران نشین درخواست دارم کسانی که در حوزه فرهنگ و هنر توان کمک دارند رسانه استانی را از فکر و اندیشه خلاقشان محروم نکنند.
در ادامه این مراسم هنرمند پیشکسوت ایرج رحمانپور بیان کرد: هیچ صدایی جز صدای میرزاوندی در روزهای آغازین جنگ به احساس مردم پاسخگو نبود. مرام او به گونه ای بود که همیشه می خواست صدایش را در اوج شکوه و عزت نگه دارد. سئوال من از مسئولان این است بزرگان ما برای بازآفرینی و ابدی کردن میرزاوندی ها چه می کنند؟ چند نفر از امثال این هنرمند مورد حمایت قرار گرفتند؟ هستی، خودش راه را به ما نشان می دهد و در شرایط بحران این هنرمندان را آشکار می کند اما از مسئولان درخواست دارم هنر و هنرمند را بیشتر دریابند.
شجاع دریکوند معاون استاندار لرستان که به نیابت از استاندار این استان در مراسم حاضر شده بود، اظهار کرد: استاندار به علت برنامه های پیش بینی نشده امکان حضور در این مراسم را نیافت و علاوه بر عذرخواهی، قول داد مراسمی با حضور مردم لرستان برای پاسداشت این هنرمند گرانقدر برگزار کند.
وی افزود: آنچه میرزاوندی را جاودانه کرده است دینداری، شجاعت ناشی از عشایر بودن که از خاکی چون لرستان بلند شده، است که توانسته صدای ماندگارش را به جهان اسلام عرضه کند.
وی ادامه داد: از محسن رضایی بارها شنیدم که گفت لرها در همه تاریخ هیچگاه پای قراردادی که به ضرر ایران باشد، نرفتند و چیزی امضا نکردند. هنرمندانشان هم مخلصانه برای سربلندی ایران سرودند و یکی از افتخارات لرها این است که سرود دایه دایه با خوانش میرزاوندی نزد مقام معظم رهبری زمانی که رئیس جمهور بودند خوانده شد. همه ما به وجود میرزاوندی افتخار می کنیم چرا که او نمونه بارز حماسه سرایی لرها در جمهوری اسلامی ایران است.
محسن رضایی سردار ۸ سال دفاع مقدس نیز با ابراز خرسندی از حضور در این مراسم گفت: برای من باعث افتخار است در مراسم تجلیل از هنرمندی شرکت می کنم که صدایش در دوران دفاع مقدس یکی از پشتوانه های رزمندان بود. وقتی از من دعوت شد با کمال میل پذیرفتم تا برای ادای دین به این هنرمند حتما حضور داشته باشم.
وی افزود: میرزاوندی به گردن همه ما حق دارد. وقتی هنرمند هنرش را با تعهد و مسئولیت پیوند می زند هنر حقیقی خلق می شود. میرزاوندی یک هنرمند حقیقی و زلال است مثل چشمه های زاگرس و اشترانکوه که سراب نیست.
رضایی ادامه داد: صدایش که می جوشد قلب و دلش در خروش است به همین خاطر اقوام دیگر اگر از طریق مضامین و مفاهیم به سرودش راه پیدا نکنند حتما از طریق دل با او ارتباط می گیرند و اشک از چشمانشان جاری می شود.
وی اظهار کرد: برخی مواقع ارتباط دلی بدون آنکه گویشی باشد معجزه می کند. حقیقت چیزی جز وصل آسمان به زمین نیست. هنر واقعی جلوه حقیقی انسان در محضر الهی است. میرزاوندی در ۱۶ سالگی متوجه این عطیه الهی شد و در مسیر حقیقت هنر پا گذاشت و خیلی زود متوجه شد باید از علم هم کنار هنرش استفاده کند و از آنجا که به درستی تحصیل را پیشیه کرد توانست هنرمندی روشنفکر باشد.
محسن رضایی ادامه داد: در یک مقطع حساس که ایران در تنهایی به سر می برد و دنیا مقابلش لشکر کشیده بود میرزاوندی با سرودهایش غیرت ایرانیان را به خروش آورد. ارتباط من با سرود دایه دایه قبل از انقلاب شکل گرفت زمانی که در مسجد سلیمان یکی از دوستانم آن را می خواند و من هر بار بیشتر لذت می بردم اما فکر نمی کردم چند سال بعد علیه شاه اسلحه بدست بگیرم و این سرود را در صحنه نبرد و در شلمچه ایران زمزمه کنم و باز هم مرا به نشاط آورد.
وی افزود: از تفسیر این سرود باید بگویم که وقتی می شنیدیم دایه دایه وقت جنگ است، مادرانی را می دیدیم که پسرانشان را با سربند یا ابوالفضل راهی جبهه ها می کردند و رزمندگانی جلوی چشممان ظاهر می شدند که تا آخرین فشنگشان دست از مقاومت نمی کشیدند. این همان حقیقت هنری است که به آن اشاره کردم.
رضایی تصریح کرد: هنر نمی تواند از تعهد خارج شود چون تبدیل به سراب خواهد شد. زندگی هنری میرزاوندی نشان داد حقیقت هنر دست یافتنی است. صادق آهنگران از زاویه مذهب و دین جان انسان را به فداکاری می کشاند. میرزاوندی هم از همین تبار بود.
وی گفت: ایران باید سربلند باشد و عزت خود را مقابل دشمنانش حفظ کند که این مهم فقط با جنگ و تفنگ نیست. جنگ با فقر و بیکاری هم شامل می شود. باید با روحیه جنگجویی از فقر و بیکاری گرفته تا مقابله با تکفیری ها مقاومت و ایستادگی مان را به دنیا نشان دهیم. این محتوای کلی سرود دایه دایه است و ما تا نفس داریم می جنگیم.
بعد از سخنان محسن رضایی از تمبر محمد میرزاوندی رونمایی شد.
در پایان مراسم نیز علی مرادخانی معاون امور هنری وزارت ارشاد در سخنانی اظهار کرد: موسیقی فولکلور نقش زیادی در امور اجتماعی دارد. زمانی که در مرکز موسیقی بودم با میرزاوندی بیشتر آشنا شدم و معتقدم او یکی از بهترین هنرمندان این مرز و بوم است. سکته، مدتی او را از فعالیت هایش دور کرد اما از ارزش هایش کم نشد و به همت هنردوستان روز به روز بیشتر شناخته شد.
وی گفت: چنین مراسم هایی باید استمرار داشته باشد و امیدوارم بانیان این تجلیل و بزرگداشت باز هم همت به خرج دهند تا هنرمندان در گوشه های مختلف فضای ارزشمند فرهنگی کشور ما جلوه کنند.
نظر شما