مجله مهر: «صبر»؛ این شغل را می‌توان در این واژه خلاصه کرد. حرفه‌ای که همه با آن آشنایی داریم و حتی شاید در مواقعی از زندگی آن را تجربه کرده باشیم. «پرستارها» فرشته‌های سفیدپوشی هستند که در سخت‌ترین لحظات زندگی کنار ما هستند و چه بیمار باشیم چه همراه بیمار، از درد ما کم می‌کنند. حول و حوش میلاد حضرت زینب (س) و روز پرستار، سراغ این حرفه می‌رویم.
الهام جوان ۳۰ ساله‌ای است که در دانشگاه پرستاری خوانده و هفت سالی می‌شود وارد شغل پرستاری شده و الان در یک بیمارستان دولتی کار می‌کند. الهام مثل بقیه پرستارها از سختی‌های این شغل می‌گوید؛ اما او هم اعتقاد دارد عشق و صبر حرف اول را در این کار می‌زند:
برای پرستار شدن باید چکار کنیم؟
برای پرستار شدن لازم است که ابتدا افراد در دانشگاه در این رشته تحصیل کنند. کارشناسی پرستاری تقریبا چهار سال زمان می‌برد. بعد از فارغ‌التحصیل شدن می‌بایست دو سال طرح بگذرانند تا بتوانند مدرک خود را بگیرند. بعد از اتمام این دوره، بیمارستان با این پرستاران قرارداد می‌بندد. البته شرایط استخدام کمی تغییر کرده و شرکت‌هایی، کار استخدام این پرستاران را بر عهده می‌گیرند؛ یعنی شرکت‌های واسطی وجود دارند که آن‌ها با پرستاران قرارداد می‌بندند و از آنجا افراد را به بیمارستانها معرفی می‌کنند. البته معمولا پرستارها از این شرکت‌های واسط راضی نیستند. برای رسمی شدن هم دانشگاه‌ها آزمون برگزار می‌کنند و پرستاران در آن شرکت می‌کنند و اگر پرستارها در آزمون قبول شدند، مراحل گزینش را طی می‌کنند و بعد از آن می‌تواند در بیمارستان به صورت پیمانی استخدام شوند.
چقدر درآمد دارد؟
غالبا وضعیت حقوق و مزایا در بیمارستان‌های دولتی بهتر از بیمارستان‌های خصوصی است؛ اما به همان میزان هم کار آن‌ها دشوارتر است. از نظر شیفت‌های کاری و شلوغی بیمارستان، سختی و فشار کار در بیمارستان‌های دولتی بیشتر است.
حقوق شغل پرستاری بسته به اینکه دولتی باشد یا خصوصی، متفاوت است. در هر کدام از این‌ها هم عواملی مثل شیفت شب و اضافه کار در کم و زیاد شدن درآمد موثر است. یک پرستار در بیمارستان دولتی با احتساب اضافه کار و شیفت حدودا بین ۳ تا ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان حقوق می‌گیرد. پرستاران دولتی از تسهیلات دولتی مثل وام و بن و غیره هم بهره‌مند هستند.
چه کسانی می‌توانند پرستار شوند؟
مهم‌ترین توانایی برای ورود به این کار عشق است و اگر این عشق نباشد، نمی‌توانید سختی‌های این کار را تحمل کنید. کار کردن با فرد بیمار کار راحتی نیست. حسن اخلاق، صبر و آرامش برای یک پرستار حیاتی است. کسانی می‌توانند در شغل پرستاری موفق باشند که اول از همه به این حرفه علاقه داشته باشند و از طرف دیگر طاقت شب‌بیداری، شیفت‌ها، بدخلقی‌های همراهان بیمارها و خلاصه سختی‌های این کار را داشته باشید.
البته این شغل لذت‌هایی دارد که شاید در هیچ شغل دیگری آن را پیدا نکنید. پرستاری از بیماری که با درد به بیمارستان می‌آید و با حال خوب به خانه می‌رود یا شنیدن صدای نوزادی که تازه متولد شده یا دیدن خوشحالی همراهان بیماران، از جذابیت‌های شغل پرستاری است که در کمتر شغلی شانس تجربه کردن آن را دارید.
نظر شما