به گزارش خبرنگار سينمايي "مهر"، در نشستي كه ديروز سه شنبه پنجم ارديبهشت با حضور ژوئل فاروژ (فيلمنامه نويس و تهيه كننده)، آنيس دوويكتور مدرس سينما، كاترين دوسار (تهيه كننده)، عليرضا رئيسيان و بيژن ميرباقري در سينماتك موزه هنرهاي معاصر برگزار شد، حاضران درباره سينماي ايران به بحث و گفتگو پرداختند.
در ابتداي اين برنامه، ژوئل فاروژ سينماي ايران را يك سينماي قوي و بااستعداد معرفي كرد و در اين ارتباط گفت: "سينماي ايران در حال حاضر يك سينماي قوي و بااستعداد است و در كشور فرانسه به خوبي معرفي شده است. نهادها و زيربناهاي اين سينما در ايران به خوبي سازماندهي شده اند، به گونه اي كه به صنعت سينما بسيار كمك مي كنند. در جهان فقط چهار كشور چنين نهادهاي سازمان يافته و هدايت شده اي براي سينما ملي خود دارند كه اين كشورها عبارتند از كره، آرژانتين، ايران و فرانسه."
وي در ادامه افزود: "سينماي ايران در فرانسه جايگاه خوبي دارد، نه فقط از ديد آنهايي كه سينما را مي شناسند بلكه در آموزش مدارس نيز سينماي ايران گنجانده شده است. در دروس مدارس كشور فرانسه از 10 فيلمي كه به طور آموزشي براي دانش آموزان در مقاطع مختلفي تحصيلي نشان داده مي شود، حدود 2 يا 3 فيلم از سينماي ايران است."
اين فيلمساز فرانسوي درباره جلساتي كه با معاونت سينمايي، مدير بنياد سينمايي فارابي و رئيس مركز گسترش سينماي مستند و تجربي گفت: "در جلساتي كه با دست اندركاران و مسئولين سينمايي داشتيم درباره سينماي دو كشور به بحث و گفتگو پرداختيم و به نوعي به يك حركتي دوجانبه اي دست يافتيم كه سينماي يكديگر را به هم بهتر از گذشته بشناسانيم."
وي ادامه داد: "درست است كه سينماي ايران در جشنواره هاي مختلف فرانسوي به خوبي ديده مي شود، ولي بهتر است از آن كادر خارج شويم و پا را از چارچوب فستيوال ها فراتر بگذاريم و دست به نمايش فيلم هايي بزنيم كه نوع ديگري از سينماي ايران هستند و هنوز در جشنواره هاي فرانسه ديده نشده اند. در ايران هم فيلم هايي از فرانسه نمايش داده شود كه در چارچوب فرهنگي ايران ساخته شده و قابل نمايش هستند."
ژوئل فاروژ فيلمسار فرانسوي
ژوئل فاروژ هم با اشاره به توليدات بالاي سينماي ايران و نمايش حداكثر دو يا سه فيلم از فيلم هاي ايراني در جشنواره هاي مختلف جهان گفت: "با توجه به اين موضوع كه در ايران سالانه 70 فيلم ساخته مي شود و فقط 2 يا 3 فيلم در جشنواره هاي جهاني نمايش داده مي شوند، بهتر است براي فيلم هايي كه اين قابليت را دارند ولي كمتر ديده مي شوند فكري شود."
عليرضا رئيسيان، رئيس كانون كارگردانان سينماي ايران، در ادامه بيان كرد: "جشنواره ها در دنيا محل كشف استعدادهاي تازه هستند، ولي اصل موضوع تثبيت موقعيت خودشان است. موضوع فرهنگ و نگاه هنرمندان فيلمساز در مرتبه بعدي و بعد تجاري در اين جشنوراه نقش مهمي دارد."
وي خاطرنشان كرد: "من قبول دارم كه جشنواره كن و نانت در كشف سينماي ايران نقش بسزايي داشته اند ولي آنها اسير نام هايي مي شوند كه كشف مي كنند و الگوهايي كه ديگر نمي توانند از آن خارج شوند. من احساس مي كنم در بخش هاي مختلف جشنواره هايي كه برگزار مي شود بعضي از فيلم هاي ايراني قابليت عرضه در اين بخش ها را دارند. ولي متاسفانه حضور ندارند. امسال هم كه ديگر هيچ فيلمي از ايران براي فستيوال كن انتخاب نشده است. در صورتي كه اين موضوع جايگاه نداشتن سينماي ايران تلقي نمي شود."
اين كارگردان سينماي ايران يكي از راههاي نمايش ديگر آثار سينماي ايران را جز آثار جشنواره اي، ايجاد ارتباط دوطرفه براي نمايش اين فيلم ها دانست و گفت: "بهتر است با فرصتي كه به وجود آمده ما تعدادي از آثار سينماي ايران را براي نمايش به كشور شما ارسال كنيم تا جنبه هاي ديگر سينماي ايران را نيز به مخاطب نشان دهيم. ما مي توانيم از اين طريق تعريف و ارتباط دوباره اي از سينماي دو كشور داشته باشيم. اين جريان مي تواند تاثير در فستيوال ها نيز داشته باشد و به نوعي استعدادهاي ديگر را كشف كنيم."
رئيسيان افزود: "ما غير از فيلمسازان جوان كه در عرصه سينما فعال هستد، فيلمسازان قديمي در سينما داريم كه تجربيات جديدي انجام مي دهند ولي زير نام آدم هاي بزرگ سينما ديده نمي شوند. بهتر است نام هاي بزرگ و منحصر به فرد سينماي ايران در سطح بين الملل حفظ كنيم ولي به جريان هاي ديگر سينما كه در ايران توليد مي شود هم جا بدهيم. بعضي از فيلم هايي كه در حال حاضر در سينما توليد مي شوند جريانات تازه اي هستند كه مي توانند مسيري تازه در سينما ايجاد كنند."
رئيس كانون كارگردانان بحث توليدات مشترك در سينماي دو كشور ايران و فرانسه را بسيار مهم تلقي كرد و گفت: "ما مي توانيم براي ارتباط فرهنگي دو كشور فيلمهاي مشترك توليد كنيم كه خود اين امر در سينماي دو كشور مي تواند امري بسيار مهم باشد يا به كمك هم براي عرضه و توليد فرهنگي و تجاري فيلم ها كاري انجام دهيم."
ژوئل فاروژ درباره صحبت هاي عليرضا رئيسيان گفت: "مشكلاتي كه شما در سينماي ايران داريد همانند مشكلات ما در سينماي فرانسه است. در سينماي فرانسه هفته اي 17 فيلم بيرون مي آيد. كارگردان اين فيلم ها نيز وقتي براي نمايش فيلم خود به مشكل برمي خورند دلزده مي شوند. ما بايد به كمك هم يك موازنه فرهنگي به وجود آوريم. ما در كشور اندونزي هم چنين كاري كرده ايم. يعني به نوعي در هر دو كشور به نمايش فيلم ها پرداختيم و توانستيم هم به فروش خوب و هم به مخاطب مناسب دست پيدا كنيم."
ژوئل فاروژ و كاترين دوسار در جواب خبرنگار "مهر" در ارتباط با تحريم فيلم هاي ايراني در جشنواره بين المللي كن امسال گفتند: "اين مسئله به هيچ وجه يك مسئله سياسي نيست و اين جشنواره يك جشنواره هنري و تجاري است و ارتباطي به دولت ها نخواهد داشت. ايرانيان تمام فيلم هاي خود را در جشنواره برلين به نمايش گذاشتند و درخشيدند و ديگر فكر نمي كنم فيلمي براي كن باقي گذاشته باشند، در صورتي كه فاصله اين دو جشنواره از هم بسيار كم است. جشنواره كن يك جشنواره آزاد است و سياست دخالت در آزادي است."
وي ادامه داد: "در جشنواره كن شايد بيش از 1500 فيلم براي شركت ارائه مي شود، ولي از اين تعداد تنها 35 تا 40 اثر پذيرفته مي شود. اين يك مسئله رياضي است. اين اتفاق ممكن است براي كشورهاي ديگر نيز بيفتد، مثلا براي روسيه نيز يك بار اين اتفاق افتاده. انتخاب در آثار براي داوران يك كار كاملا شخصي است و اصلا ارتباطي با سياست ندارد."
نظر شما