به گزارش خبرنگار اجتماعي مهر، اين روند كه در سالهاي اخير به ويژه در ارتباط با پوشاك بانوان ، عنوان بد حجابي به خود گرفته است ، تعدادي از دختران و زنان جامعه را تحت تاثير قرار داده و سبب شده آنان بدون توجه به واقعتهاي اجتماعي ، خود را به گونه اي بيارايند كه در شان و شخصيت فردي و اجتماعي آنان نيست. ضمن آن كه وجدان جامعه نيز اين وضعيت را هرگز بر نتابيده است.
با وجود اين در چند سال گذشته بسياري از خواسته ها و نظرات در چارچوب گوشزد ، نوشته و نصيحت و حتي خواهش از مديريت جامعه مطرح شده ، ليكن متوليان امور به دليل پرهيز از جوسازي عوامل بيگانه و صحنه گردانان و دلقك هاي آن سوي آب ، به روي خود نياورده و با مصلحت انديشي شرايط را تحمل كرده اند اما امروز اوضاع در حد غير قابل پذيرش درآمده و بيم آن مي رود كه ادامه آن شالوده اجتماع و خانواده ها را با بحران جدي تري مواجه كند. كما اينكه نشانه ها و عوارض آن نيزتا حد زيادي آشكار شده و خانواده هاي اصيل و فرهنگي كشور از وجود اين شرايط احساس نگراني كرده و نسبت به آن معترض هستند.
همان كساني كه طي سالهاي طولاني دفاع مقدس فرزندان خود را با افتخار بدرقه كردند و پيكر مطهر آنان را باغرور به خاك سپردند. همان افرادي كه زخم جانسوز جنگ را هنوز بر پيكر دارند و در درون خود اين سو و آن سو مي برند و يا سالهاي دراز از جواني بازنگشتني خود را در اسارت به سر برده تا در بازگشت ، اهدافي را كه براي اعتلاي آن از همه چيز خود گذشته بودند را جاري و ساري ببينند و بديهي است كه اين شرايط نه براي آنان و نه براي نسل مومن و پرغرور ايراني مسلمان قابل تحمل نيست. چرا كه عفت جامعه در معرض آسيب روز افزون است و اين ابتذال مي رود تا ضربات بيشتر و محكمتري را بر آن وارد كند.
بنابراين بايد كاري كرد. كاري كه با خواستن همراه باشد نه با خواهش. زيرا ضرورت امر نيازي به توضيح و توجيه ندارد. واقعيتي است لازم و شرط اساسي نشات گرفته از قانون ، عرف و ايمان جامعه كه اگر مورد بي توجهي قرار گيرد بدان توهين شده است.
امروز وجدان پاك زن و مرد غيرتمند ايران به دنبال عمل به قانوني است كه براي آن از خيلي چيزها گذشته و بسياري از مشكلات را نيز تحمل مي كند. لذا اگر بخواهيم مسامحه كنيم يا از شرايط به تعارف بگذريم ، فردا با اوضاعي دشوارتر و وقيحانه تر مواجه خواهيم شد.
در واقع شرايطي كه اينك در مقايسه با سالهاي پيشين تجربه كرده و هزينه هاي آن را نيز با افزايش روز افزون طلاق ، اعتياد ، فرار از خانه ، رفتارهاي غير اخلاقي ، خيانت ها و عصيان ها پرداخت مي كنيم ، مصداق مثال " هرسال دريغ از پارسال " است.
پس به گوش باشيم ، زيرا مي دانيم دشمن ، فرهنگ يعني شيوه و كيفيت زندگي ما را هدف قرار داده و مي دانيم كه پرداخت چند ميليون دلار براي مبارزه با ايران ، طرحي براي شورش يا كودتا نيست كه نمي تواند باشد اما با آن مي توان مردم به ويژه جوانان را طوري از درون خالي كرد كه نه تنها ندانند به كدام سو مي روند ، بلكه حتي براي حركت به سمت بي هويتي از خود تلاش مضاعفي به خرج دهند.
حال ديگر با مسئولان است تا با امكانات قانوني و اجراي كامل و دقيق آن ، شرايطي را ايجاد كنند كه سلامت رواني ، رفتاري و اجتماعي دوباره قابل احساس باشد و فضايي ايجاد شود كه نيروها بيش از گذشته صرف سازندگي دروني و بيروني گردد.
نظر شما