به گزارش خبرگزاري مهر سازمان تجارت جهاني(WTO) تنها نهاد بين المللي است كه صرفا به منظور بررسي روابط تجاري بين كشورها تاسيس شده است. اين سازمان در اول ژانويه 1995 و بدنبال هشت سال مذاكره رسما جايگزين گات (موافقتنامه عمومي تعرفه و تجارت) شد.
اين سازمان مجموعه اي از موافقتنامه ها و مقرراتي است كه توسط بسياري از كشورها امضا شده و در پارلمان هاي آنها به تصويب رسيده است. هدف از تاسيس اين سازمان ايجاد تسهيلات بيشتر براي صادرات و واردات كالا و خدمات بين ملت هاي مختلف مي باشد. بيش از سه چهارم از 150 عضو سازمان تجارت جهاني را كشورهاي غيرتوسعه يافته تشكيل مي دهند.
عضويت در سازمان تجارت جهاني معمولا بدنبال مذاكرات طولاني و تغييرات فراوان در نظام قانون گذاري كشورهاي متقاضي صورت مي گيرد. كشور روسيه به عنوان يكي از كشورهاي مهم جهاني خواهان عضويت در اين نهاد است اما پس از ده سال مذاكره هنوز نتوانسته پيش نيازهاي عضويت در سازمان تجارت جهاني را بطوركامل برآورده نمايد.
اين كشور قرار بود در اواخر سال 2005 به عضويت WTO در بيايد اما اين امر به دليل برخي مشكلات فني و سياسي ميسر نگرديد و پيش بيني مي شود روسيه بخاطر اختلاف نظر با آمريكا نتواند به آساني تا اواخر سال 2006 نيز به عضويت سازمان تجارت جهاني درآيد.
اخير به نظر مي رسيد روابط بين مسكو و واشنگتن پس از يك دهه رو به پيشرفت گذاشته است اما نوعي بد خلقي در پايتخت هاي هر دو كشور نسبت به روابط في مابين وجود دارد.
مخالفت آمريكا ريشه در تبعيت پذيري سياسي روسيه و برخي امتيازگيري هاي اقتصادي دارد . در زمينه اقتصادي مذاكرات ميان دو كشور در مورد خدمات مالي به بن بست رسيده است و ايالات متحده از روسيه مي خواهد به بانك هاي خارجي اجازه دهد تا شعباتي را در روسيه تاسيس كنند.
همچنين مسائل فني همانند تعرفه هاي گمركي، هزينه هاي گمركي، تعرفه هاي تخفيفي گمركي ، صادرات و واردات و ماليات بر واردات هنوز لاينحل باقي مانده اند. به غير از اين مسائل ارزيابي هاي گمركي، بازرسي هاي قبل از حمل و تدابيري عليه كاهش مصنوعي قيمت نيز از جمله مسايل مورد بررسي هستند.
دولت آمريكا علاوه بر اقلام متعارف تحت پوشش سازمات تجارت جهاني در زمينه انرژي كه خارج از چارچوب مذاكرات WTO است نيز خواهان كاهش مصنوعي قيمتها از طرف مسكو است .
به گزارش "مهر" علاوه بر مسايل اقتصادي در زمينه سياسي نيز واشنگتن درصدد است از گره كار مسكو براي عضويت در سازمان تجارت جهاني استفاده سياسي براي پيشبرد اهداف بين المللي خود داشته باشد. واشنگتن توجه خود بر اين نكته متمركز كرده است تا زماني كه مسكو اراده خود را براي ليبراليزه كردن جامعه و بر داشتن محدوديتهاي رسانه اي و سازمانهاي غير حكومتي نشان ندهد نميتواند بطور نهايي عضويت روسيه را در سازمان تجارت جهاني تصويب كند. رعايت حقوق بشر و همسويي با خواستهاي آمريكا در مجامع بين المللي همانند سياست مسكو در قبال فعاليت هاي هسته اي ايران از ديگر موانعي است كه واشنگتن بر پيش پاي روسيه قرار داده است .
مطابق موافقتنامه سازمان تجارت جهاني برخي مذاكرات بين بزرگترين توليد كنندگان و خريداران هر كالا صورت مي گيرد. با توجه به آنكه آمريكا و اتحاديه اروپا دو قدرت بزرگ اقتصادي دنيا هستند طبيعي است كه در همه مذاكرات يا خريدار اصلي و يا توليد كننده اصلي كالا باشند. به اين ترتيب ساز و كار مذاكرات به گونه اي است كه نفوذ آمريكا و اتحاديه اروپا در تصميم گيري ها و مقررات سازمان تجارت جهاني به مراتب بيش از ساير اعضا باشد. براي نمونه بيش از نود درصد از اختلافاتي كه در سازمان تجارت جهاني مطرح شده به نفع آمريكا خاتمه يافته است.
بر اساس همين قاعده كشورهاي در حال عضويت در سازمان تجارت جهاني يكي از چهار عضو مهم سازمان يعني آمريكا، اتحاديه اروپا، كانادا و ژاپن را براي پيوستن به سازمان بايد به عنوان پشتيبان داشته باشند . اين چهار حوزه قدرت اقتصادي سياستهاي همسويي نسبت به روسيه ندارند و بدون رضايت واشنگتن عضويت روسيه همچنان در هاله اي از ابهام خواهد بود .
نظر شما