قيمت تمام شده آلومينوم و فولاد توليد داخل بايد كاهش يابد

به گزارش خبرگزاري مهر ، براساس اعلام دفتر اطلاع رساني مركز پژوهش ها ،دفتر مطالعات زيربنايي اين مركز در اين گزارش مهمترين هزينه در توليد فولاد به روش كوره بلند را هزينه نيروي انساني دانست كه ميزان  آن در كشورهاي مختلف ميان 20 تا 36 درصد و در صنايع فولاد اهواز ، با احتساب هزينه هاي جاري ، اداري و قراردادي در قيمت تمام شده حدود 14 درصد است كه اين موضوع مبين وجود نيروي كار فراوان و ارزان در كشور و از مزيت هاي اصلي كشورهاي در حال توسعه به شمار مي رود.

همچنين بعد از نيروي انساني ، مواد كمكي و قطعات به ترتيب به عنوان مهمترين عوامل هزينه اي در توليد فولاد به روش كوره بلند محسوب مي شوند كه اين نسبت نيز در صنايع فولاد اهواز حدود 14 درصد مي باشد كه درمقايسه با كشورهاي مختلف ( 25 تا 28 درصد ) بسيار پايين است.

اين گزارش درهمين زمينه مي افزايد: با مقايسه سهم عوامل توليد كاملا روشن است كه به استثناي سه عامل نيروي انساني ، مواد كمكي و قطعات و استهلاك بقيه نسبت ها در مقايسه با نسبت هاي مشابه در كشورهاي مختلف ديگر بسيار  بالاست و به همين دليل مي توان نتيجه گرفت كه صنايع فولاد اهواز در دو عامل اصلي توليد يعني نيروي انساني ، مواد كمكي و قطعات كه معمولا درتوليد فولاد در جهان به روش كوره بلند، بيش از 50 درصد هزينه را شامل ميشود- داراي مزيت نسبي فراواني است و عوامل اصلي افزايش  قيمت  تمام شده محصول در صنايع فولاد اهواز ، هزينه هاي مربوط به سنگ آهن ، تعميرات و قطعات نسوز، قراضه آهن ، هزينه حمل ، بهاي الكتريسته ساير انرژي ها و نرخ - بالاي - كارمزد تسهيلات بانكي است و با توجه به ارزان بودن انرژي در كشور و بالا بودن سهم انرژي در قيمت تمام شده توليدات صنايع فولاد اهواز مي توان دريافت كه تكنولوژي توليد اين واحد قديمي و نيازمند تغيير است.

همچنين سهم بالاي هزينه سنگ آهن و قراضه آهن نيز مي تواند از يك سو بيانگر مصرف زياد اين مواد به دليل قديمي بودن تكنولوژي توليد و از سوي ديگر با توجه به واردات بخشي از اين مواد و نشانگر خريد هاي لحظه اي ( گرانتر خريدن ) باشد و يا اين كه به طور كلي آمار و ارقام مبالغه آميز منتشر شده اند.

مركز پژوهش ها درجمع بندي خود پيرامون عملكرد صنايع فولاد اهواز افزود: صنايع فولاد اهواز بابرخورداري از مزيت نيروي كار ارزان و هزينه پايين مواد كمكي و قطعات بايد با تغيير تكنولوژي و كاهش هزينه هاي مرتبط، قيمت تمام شده توليدات خود را كاهش و قدرت رقابت پذيري محصولات فولادي كشور را در بازارهاي جهاني افزايش دهد.

در بخشي ديگري از اين گزارش سهم عوامل مختلف در قيمت تمام شده آلومينيوم درصنايع ايران مورد بررسي قرار گرفته وتصريح شده كه با نگاهي به سهم عوامل توليد در قيمت تمام شده آلومينيوم مي توان دريافت كه سهم آلومينا، آند و ساير عوامل تقريبا يكسان است در حالي كه دو عامل نيروي انساني و به خصوص انرژي داراي بيشترين اختلاف - به ترتيب 7 و 17 درصد - هستند كه اين امر بيانگرنقش تعيين كننده دو عامل اخير در قيمت تمام شده آلومينوم در سطح جهاني مي باشد. بنابراين براي كاهش قيمت تمام شده آلومينيوم و افزايش ميزان رقابت پذيري آن براي نفوذ در بازارهاي جهاني ، فقط بر روي دو عامل تعيين كننده انرژي  ونيروي انساني  بايد تاكيد ورزيد.

از سوي ديگر سهم عوامل توليد در قيمت تمام شده آلومينيوم مجتمع المهدي نشان دهنده اين است كه  از دلايل اصلي بالا بودن سهم آلومينا، افزايش قيمت جهاني آلومينا در سال هاي اخير و خريد هاي لحظه اي آلومينا توسط اين مجتمع است . سهم نيروي انساني در قيمت تمام شده نيز حدود 5/10 درصد است كه در سطح متوسط جهاني يعني 6 تا 13 درصد قراردارد.

در پايان اين گزارش آمده است: با توجه به فراواني نيروي كار و ارزن بودن آن در كشور در مقايسه با كشورهاي رقيب ، سهم مذكور در توليد آلومينيوم هنوز رقم بزرگي محسوب مي شود كه بايد با كاهش اين رقم و برخورداري از مزيت نيروي انساني كشور ، قيمت تمام شده آلومينيوم توليدي داخل نيز كاهش يابد.