زهرا حسيني يكي از مبارزان قبل از سقوط خرمشهر در گفت و گو با گروه دفاع مقدس خبرگزاري گفت : تا تثبيت انقلاب در خرمشهر نا امني ها و درگيري هاي در شهر وجود داشت . سه روز جنگ خلق عرب و عجم كه بين نيروهاي خودي و دست نشانده هاي امريكا اتفاق افتاد ، حمله به تجمع انقلابيون و هرج ومرج هاي در شهر توسط نيرو هاي بعثي ايجاد مي شد . و در كليه اين مسائل خانم ها با همكاري برادران در دفاع و پشتيباني حضور فعالي داشتند .
وي افزود : عراق نيز در همين حين نيروهاي خود را با تمام تجهيزات نظامي وارد خاك ايران كرد و به مرز ايران حمله مي كرد به طوري كه شبانه آتش تير اندازي ها از پشت بام منازل به چشم مي خورد . تا فروردين 59 كه در حمله نيروهاي عراق 2 تن از نيروهاي سپاه به شهادت رسيدند . جنگ ادامه داشت تا 31 شهريور 59 كه شبانه با بمباران خرمشهر جنگ به طور جدي آغاز شد .
آن زمان ارتش بخاطر پاكسازي نيروهاي رژيم پهلوي از انسجام درستي برخوردار نبود . سپاه تازه شكل گرفته و آمادگي دفاع رزمي را نداشت ، مردم آموزش نظامي لازم نديده با اين وجود همه از زن گرفته تا پيرمرد هركس به نحوي مشغول دفاع و كمك رساني بودند .
خانم حسيني ادامه داد : دو روزبعد از حمله درخرمشهر آب و برق قطع بود به طوري كه شهدا را بدون غسل دفن كرديم چند روز بعد شهدا بقدري زياد بودن كه كفن هم نداشتيم . عده اي كه براي آوردن آب به شط مي رفتن دشمن با تسلط حاكم برآنجا افراد را به رگبار مي بست . تا اينكه مسجد جامع پايگاه مردمي شد و كليه فرمان هاي نظامي و تداركاتي از اين مكان صادر مي شد و اكثر خانم ها با وجود سن كم و نداشتن آگاهي هاي نظامي و امداد رساني مشغول هر گونه خدمات بودند . ولي هيچ گاه حرمت ها شكسته نشد و در بدترين لحظات حجاب خود را حفظ مي كرديم و پاي بند مسائل شرعي بوديم ، بدون هيچ ترسي كارهاي انجام مي داديم كه از عهده برادران رزمنده بر نمي آمد .
وي گفت : فرمانده كل قوا بني صدر خيانت كرده و پشتيباني در هيچ زمينه اي را انجام نمي داد . حملات دشمن سنگين تر مي شود و دشمن قصد زدن پل خرمشهر را داشت تا ارتباط مردم با همه جا قطع شود و ما براي دفاع مهماتمان كم بود كه اكثر آنها هم اشكال فني داشتند مثل M -1 كه با يك بار شليك به عنوان چماق استفاده مي شود .خونين شهر تداعي عاشورا ست . زنان ما زينب وار با تمام وجود در سنگر هاي مختلف مشغول بودند . با مصيبت هاي وارده به آنها باز وظيفه خود را فراموش نمي كردند .
وي افزود : ما 8 نفر بوديم كه در مطب دكتر شيباني خدمات پزشكي به مجروحين مي داديم عده اي هم در مسجد جامع آشپزي و نظافت مي كردند ، برخي هم به دفن شهدا مي پرداختند كه در اين ميان 6 نفر از خانم هاي كه من مي شناختم به شهادت رسيدند .
جنگ ايران در برابر عراق مظلومانه بود چرا كه تمامي كشور ها ، اردن ، سودان و حتي كشور هاي افريقاي و آسياي براي جنگ با ايران به كمك عراق آمده بودند كه در راس آنها امريكا حكم عروسك گردان را داشت . براي سربازان عراقي در سنگر ها هر گونه امكانات تفريحي رامهيا بود ( مشروبات الكي ، مواد مخدر ، انواع سيگارها ) . اما ايران تنها و با دست خالي به دفاع از ميهن اسلامي و دين خود پرداخت .
خانم حسيني كه در دفاع از خرمشهر پدر و برادرشان به شهادت رسيده مي گويد : در سال 72 با وجود آتش بس عراقي ها در حضور حافظ صلح به مرز شلمچه حمله مي كرد و نيروهاي ايراني را به اسارت مي برد . و ما با تمام وجود دفاع كرده و هيچگاه جنگ طلب نبوده و نيستيم .
وي در پايان: در حال حاضر هم از خاكمان و ساحت مقدس نظاممان ازشرافتمان دفاع مي كنيم و حافظ خون شهدا يمان هستيم .
نظر شما