هيات داوران كن از عملكرد خود دفاع كرد

به گزارش خبرگزاري "مهر"، در كنار وونگ كار واي رئيس هيات داوران، چهره هايي چون پاتري لوكونت، مونيكا بلوچي، هلنا بونهم كارتر، تيم راث، ساموئل ل. جكسن، لوكرسيا مارتل، اليا سليمان و ژانگ زي يي نشستند و به ‍پرسش‌هاي اصحاب رسانه پاسخ گفتند.

رئيس داوران درباره اهداي نخل طلا به فيلم "بادي كه بارلي را تكان داد" گفت: "ما فيلم ها را ازاعماق وجودمان انتخاب كرديم و انتخاب هاي خوبي داشتيم كه اين امر باعث مي شد مشاهده فيلم ها برايمان لذتبخش باشد. اما كارمان بسيار دشوار بود. امسال فيلم هاي بسيار خوبي در جشنواره حضور داشتند و ما تمايل داريم نام برخي از اين آثار را در اين جلسه عنوان كنيم. چرا كه آثار بزرگي بودند: "قصر تابستاني" چين، "دوست خانوادگي" ساخته پائولو سورنتينو ايتاليايي، "بوينوس آيرس" محصول پرتغال و فيلم "1977" به كارگرداني پدرو كاستا. اين فيلم ها ما را به شدت تحت تاثير قرار دادند و ما تصور مي كرديم براي انتخاب فيلم برتر از ميان اين آثار گفتگوي طولاني مدتي خواهيم داشت. اما فيلم برتر براي دريافت نخستين جايزه را به واسطه يك راي گيري انتخاب كرديم و همه متفق القول بودند."

هلنا بونهم كارتر در پاسخ به اين سئوال كه چرا فيلم "بادي كه بارلي را تكان داد" را به عنوان بهترين فيلم انتخاب كرده گفت: "فيلم كن لوچ در روزهاي نخست جشنواره به نمايش درآمد و به سرعت تاثير خود را از دست داد. در حالي كه اين اثر فيلمي دروني است كه به شدت مخاطب را تحت تاثير قرار مي دهد. هيچ توضيحي بر اين انتخاب وجود ندارد جز اينكه اين فيلم ما را عميقاً تحت تاثير قرار داد. اين فيلم يكي از پنچ اثري بود كه با محوريت جنگ ساخته شده بود. "بادي كه بارلي را تكان داد" نه تنها فيلمي آموزنده در مورد مشكلات ايرلند است، بلكه من احساس كردم فيلمي عاطفي است. چرا كه در خلال تماشاي آن مسائلي را درك كردم كه هرگز تصور نمي كردم قادر به درك آنها باشم. اين فيلم به من فهماند كه چگونه يك فرد مي تواند برادر خود را به قتل برساند. در نگاه من اين فيلم دربرگيرنده موضوعات بشري بود. نمي توانم بازخورد تمامي داوران را نسبت به اين اثر اعلام كنم. تنها به اين نكته بسنده مي كنم كه همگي عميقاً تحت تاثير فيلم بوديم."

پاتريس لوكونت درباره دلايل انتخاب فيلم كن لوچ گفت: "وقتي در اولين روز فيلم كن لوچ را ديدم، تمامي وجودم سرشار از احساساتي شد كه هرگز مرا ترك نكردند و وقتي روزهاي بعد به تماشاي فيلم هاي ديگر نشستيم پيوسته در مورد احساساتمان با يكديگر سخن مي گفتيم. در گوشه اي از قلبمان فيلم "بادي كه بارلي را تكان داد" قرار گرفته بود، استوارتر از هميشه. دليل اينكه امروز صبح در زماني بسيار كوتاه اين فيلم را براي دريافت نخل طلا انتخاب كرديم در همين خلاصه مي شود."

تيم راث در پاسخ به اين سئوال گفت: "من پس از مشاهده فيلم كن لوچ دريافتم كه فرد دل نازكي هستم. به هنگام مشاهده اين فيلم بسيار گريه كردم. معمولاً زماني كه در فيلمي بازي مي كنم موادي را درون چشمهايم مي ريزند تا گريه كنم، اما اين فيلم به شدت مرا تحت تاثير قرار داد."

اليا سليمان فلسطيني هم با اعلام اينكه به محض مشاهده فيلم كن لوچ به آن علاقمند شده گفت: "آنچه من در اين فيلم ديدم هيچ شباهتي به رويكرد ما يا اقدامات انساندوستانه مان در فلسطين ندارد. ما فيلم را در كنار يكديگر تماشا كرديم، اما پس از ديدن آن دريافتيم كه هيچكس نمي تواند در موردش سخني بگويد. اين فيلم اثري است كه به زيبايي ساخته و تفسير شده است. فيلم در روزهاي نخست جشنواره به نمايش درآمد و معمولاً چنين فيلم هايي به سرعت به فراموشي سپرده مي شوند، اما اين مسئله در مورد "بادي كه بارلي را تكان داد" صدق نمي كند."

در ادامه نشست خبري داوران كن، نوبت به تصميم عجيب آنها در اهداي جايزه بازيگري به دو گروه بازيگر زن و مرد رسيد. وونگ كار واي با اشاره به اينكه پنجاه و نهمين جشنواره فيلم كن شاهد نقش آفريني هاي زيباي هنرپيشگان بود، تصريح كرد: "امسال سال متفاوتي براي هنرپيشگان بود و همانگونه كه در فيلمي مانند "بازگشت" مي بينيم، به نظر مي رسد كه دوران بازگشت هنرپيشگان فرارسيده است. آلمودووار در اين فيلم سبك متفاوتي را به كار گرفته و از حضور هنرپيشگاني استفاده كرده كه از همان فيلم اول با وي همراه بوده اند و آنها را بار ديگر كنار هم جمع كرده است. كار آنها يك كار دسته جمعي است و به نظر مي رسد اعضاي يك خانواده هستند. اين در حالي است كه فيلم نيز پيرامون يك خانواده شكل مي گيرد. بنابراين ما خواستيم بر روحيه فعاليت دسته جمعي تاكيد كنيم. همين مسئله در مورد فيلم "روزهاي افتخار" نيز صدق مي كند. اين فيلم در مورد پنج مرد است كه در جنگ حضور دارند اما مبارزه آنها تنها در جنگ، تبعيض نژادي و نابرابري خلاصه نمي شود. نقش آفريني اين بازيگران مكمل يكديگر است. ما در اين فيلم تنها با يك هنرپيشه مواجه نيستيم، بلكه تيمي از بازيگران را پيش رو داريم .انتخاب آنها تصادفي نيست چرا كه ما نتيجه را از دل فيلم استخراج كرديم و فيلم به ما گفت كه جايزه بهترين هنرپيشه مرد را به چه كسي اهدا كنيم."
 
ساموئل ل. جكسن نيز در ادامه اين جلسه مطبوعاتي به بازي هاي مكمل هنرپيشگان زن و مرد اشاره كرد و گفت: "به نظر مي رسد بازيگران نقش هاي يكديگر را كامل مي كنند و موفقيت دو فيلم "بازگشت" و "روزهاي افتخار" در بازي هنرپيشگانش و توانايي آنها در برقراري ارتباط با ما نهفته است. آنها تمامي تلاششان را به كار گرفتند تا بازي متحدي را به نمايش بگذارند و ثابت كردند كه حرفه اي اند. آنها نسبت به اين حقيقت كه جوايز بهترين هنرپيشه به جمعي از بازيگران اختصاص يافت، واكنش خوبي نشان دادند."

در ادامه نشست هيات داوران جشنواره فيلم كن و اصحاب مطبوعات سئوالي درباره مضمون استعمار و امپرياليسم در فيلم هاي شركت كننده در جشنواره مطرح شد.

اليا سليمان در پاسخ به اين سئوال گفت: "به نظر من آنچه بر جذابيت فيلم هاي شركت كننده در بخش رقابت هاي كن مي افزايد موضوعاتي است كه در فيلم ها به كار گرفته شده و ارتباط نزديكي به سوژه هاي امروز دارد. من تصور نمي كنم كه اين امر ناخودآگاه بوده باشد. ما در يك جو جهاني مشكل دار زندگي مي كنيم و اين مسئله كاملاً طبيعي است كه تمامي اين فيلم ها به نوعي به اين موضوعات بپردازند. ما بيشتر در مورد روشي صحبت مي كنيم كه به مدد آن داستان روايت شده است، در مورد ساختار روايي، زيبايي و عناصر خلاقانه سينما سخن مي گوئيم، اما نسبت به اين سوژه ها همدلي نمي كنيم. ما مي خواستيم بدانيم كه چگونه اين موضوعات روايت مي شوند و هيات داوران نيز در حقيقت براي همين امر به وجود آمده است."

پاتريس لوكونت در پايان اين نشست در مورد سينما گفت: "زماني كه ما غم و تاسف خود را پي در پي درباره انتخاب نشدن فيلم  هاي ايتاليايي، كوريسماكي و چيني ابراز مي كنيم، حقايق را بيان كرده ايم. اما نبايد از سخنان ما اين امر استنباط شود كه فيلم هايي را كه به آنها جايزه داده ايم دوست نداريم. هنگام انتخاب فيلم ها آنها را براي همصدايي شان دوست داشته ايم. در اين ميان فيلم هاي ديگري نيز وجود دارند كه مورد تحسين ما هستند، اما نمي توانستيم آنها را نيز در فهرست برترين ها بگنجانيم و به آنها جايزه بدهيم."