نمره قبولي براي نخستين برنامه اركستر سمفونيك در سال جديد

به گزارش خبرنگار موسيقي مهر، پس از مدت ها كش و قوس ، اركستر سمفونيك تهران به رهبري نادرمشايخي نخستين اجراي سال 1385خود را در شب هاي 11و12خرداد با موفقيت به پايان رساند .

بنابراين گزارش در دومين شب از اجراي اين كنسرت كه شب گذشته برپا شد ، اين اركستر، اجرايي قوي از آثار مشهور موتزارت، دورژاك، برامس و چايكوفسكي ارايه كرد. در اين آثار جلوه اي كامل از اورتورها و آثار رقص مجاري و اسلاو به شكلي زيبا به اجرا درآمد.

برنامه اركستر سمفونيك تهران در دوبخش اجراشد. ابتدا اورتور دون ژوان و سپس اورتور عروسي فيگارو از ولفگانگ آمادئوس موتزارت نواخته شد. بعد از اين دو اجرا، رقص هاي اسلاو شماره 1، 6، 7 و 8 از ساخته هاي آنتونين دورژاك به اجرا درآمد.  اورتور دون ژوان كه در سال 1787 تصنيف شده است در پراگ به موتزارت سفارش داده مي شود و يكي از ده اپراي طراز اول جهان به شمار مي رود. دون ژوان نام يكي از نمايشنامه هاي مشهور مولير است و شخصيت اصلي آن يك اشراف زاده اسپانياني است . 

 قطعه بعدي ،" عروسي فيگارو " اثر بسيار مشهور بومارشه، نمايشنامه نويس فرانسوي اواخر قرن هجدهم بود كه اجرا شد. مضمون قالب نمايشنامه هاي بومارشه، اجتماعي و هجو كامل اشراف زادگان و درباريان است كه به افراد كم درآمد و مستمند جامعه توجهي ندارند و همواره آنها را مورد نكوهش قرار مي دهند.
" رقص هاي اسلاو "يكي ديگر از آثار انتخابي مشايخي براي قسمت نخست برنامه بودكه نواخته شد. اين رقص ها بخشي از نواهاي فولكوريك كشور چكوسلاواكي سابق است كه البته در اين اثر به فرهنگ بومي اسلاوها توجه بيشتري شده است. اسلاوها در هنگام جشن خرمن و برداشت محصول و نيز در هنگام فرا رسيدن بهار جشن ها و پايكوبي هاي جداگانه اي داشته اند كه همواره با رقص هاي محلي  و نواهاي بومي همراه بوده است. در اين قطعه كه بر اساس اثري از دورژاك كه در سال 1878 تصنيف شده است به اجرا درآمد، طنين سازهاي كوبه اي و استفاده گسترده اركستر از اُبوا و هورن موجب شده بود فضاي اثر بسيار شاد و پر تحرك باشد. در اين ميان زيلوفون ( تري انگل ) نيز حالتي خيال انگيز به اثر بخشيده بود.

ترانه سرنوشت و رقص هاي مجار شماره هاي 1 و 5  آثاري از يوهانس برامس به علاوه اجراي اورتور رومئو و ژوليت اثري از پيتر ايليچ چايكوفسكي ، قطعات بخش دوم برنامه بود كه اجرا شد.

در اجراي موسيقي " ترانه سرنوشت " كه گروه كر آن را همراهي مي كرد. استفاده گسترده از سازهاي بادي در اين اجرا،شنونده را به ياد نواهاي ارگ هاي بزرگ كليساهاي قديمي مي انداخت كه ازجلال وشكوه خاصي برخوردارند.
در قسمت ديگر برنامه " رقص هاي مجار" نواخته شد. در اين اثر برامس با استفاده از نواهاي فولكلوريك و سنتي كه در اين كشور اجرا مي شود و معمولا" در مراسم هاي مختلف شاد از جمله جشن هاي عروسي اين كشور ارايه مي گردد، اثري بسيار شاد و پر تحرك را در سال 1874 نوشته است .
در پايان اورتور " رومئو و ژوليت " نواخته شد. اين اثر بر اساس نمايشنامه بسيار مشهور ويليام شكسپير نوشته شده است و موسيقي سعي مي كند حالت هاي مختلف اثر را براي بيننده اش جلوه گر سازد. شور عشق، در كنار حوادثي كه پيش مي آيد و ايجاد حس تعليق و انتظار براي رسيدن به فاجعه پاياني و ايجاد تراژدي به خوبي در اين اثر احساس مي شد. استفاده خوب و هماهنگ طبل هاي بزرگ كه با صداي غالب ترومپت همراه مي شود و تك مضراب هايي كه كنترباس ها به اين طنين اضافه مي كردند، فضاي تالار وحدت را مشحون از زيبايي ساخته بود.

در پايان برنامه شب دوم اجراي اركستر سمفونيك، نادر مشايخي سمفوني شماره 5 " رقص مجار " را نواخت كه با استقبال و تشويق قابل توجه مخاطبان روبرو شد.

لازم به ذكر است آخرين اجراي  اركستر سمفونيك تهران در بهمن ماه سال گذشته و به رهبري لوريس چكناوريان بود .

"نادر مشايخي" حدود يك ماه است كه رهبري ثابت اين اركستررا به عهده گرفته و به نظر مي رسد در اين مدت كوتاه اركستر را به شرايط نسبتا مطلوبي رسانده است.