پيشگام عكاسي تصويرگري محيطي درگذشت

به گزارش خبرگزاري "مهر"، نيومن كه اغلب آثارش در مجله لايف منتشر مي شد شهرتش را وامدار سبك پيشرويي به نام "صورتگري محيطي" بود كه در آن هنرمند و اثرش به گونه اي در موازات هم قرار مي گرفتند كه تا هميشه در ذهن مخاطب باقي بمانند.

اكثراً يك نقاش در شرايطي در كنار اثرش قرار مي گيرد كه به عنوان بخشي از آن تلقي شود. يكي از نمونه هاي بارز اين سبك  پرتره استراوينسكي آهنگساز است كه در كنار يك پيانو بزرگ قرار گرفته است و سر او در مقايسه با تصوير طنين افكن و كليه اي شكل و بزرگ پيانو بسيار كوچك مي نمايد. پرتره اين عكاس از پيكاسو نمايانگر يك هنرمند محزون است كه چهره اش مي تواند پذيراي نقاشي پيكاسو باشد.

جاناتان كلين، مدير آژانس عكس گتي ايميج كه يكي از دوستان نيومن است، او را پيشگامي واقعي خواند كه موجبات ارتقاء هنر تصويرگري را در طول زندگي هنري اش فراهم آورد. وي در اين مورد گفت: "او تصاوير واضحي از بسياري از چهره هاي برجسته قرن بيستم ثبت كرده و الهامبخش نسلي از عكاساني بوده كه امروز اين سنت را دنبال مي كنند."

خط مشي هنري نيومن مدت زمان 65 سال به طول انجاميد و او دراين مدت عكس هاي بسياري از صدها چهره مطرح سياسي، تجاري و هنري گرفته است. نيومن روز سوم مارس 1918 در نيويورك به دنيا آمد و در نيوجرسي و فلوريدا بزرگ شد. او در رشته هنر دانشگاه ميامي تحصيل و در سال 1938 عكاسي را در استوديوهاي پرتره آغاز كرد.

در سال 1941 بومانت نيوهال از موزه هنرهاي مدرن وي را كشف كرد و به واسطه تلاش هاي الفرد استيجليتز براي برگزاري نمايشگاهي از آثارش به شهرت رسيد. تاكنون آثار آرنولد نيومن سوژه بسياري از كتاب ها و نمايشگاهها بوده است.