به گزارش خبرگزاري "مهر"، درهمين حال در گوشه ديگر از پايتخت عراق ما شاهد هستيم كه يك تصوير بزرگ از اين قاتل معروف اردني به نمايش درآمده است، اما اين بار زنده و خنده رو.
تصوير جسد زرقاوي
افسر آمريكايي كه در جمع خبرنگاران در حال توضيح درباره وضعيت تصوير است به مقايسه نقاط تشابه اين تصاوير مي پردازد ازجمله چشم ها، دهان، ريش و گوش ها.
هدف از اين كارها چيست، ارتش آمريكا قصد دارد ثابت كند كه وي در هدف خود مرتكب اشتباه نشده و اين جسد مطمئنا متعلق به دشمن شماره يك آمريكا در عراق است.
پيش از مطرح شدن موضوع سلاح هاي كشتار جمعي كه در سال هاي 2002 و 2003 ميلادي از جانب واشنگتن به عنوان بهانه اي براي حمله به عراق در چارچوب يك جنگ ضد تروريستي جهاني و به فرمان "جرج بوش" پس از حملات 11 سپتامبر 2001 ميلادي مورد استفاده قرار گرفت، مقامات آمريكايي با مشكل داشتن اعتبار در سراسر جهان اسلام، افغانستان و حتي پاكستان روبرو بودند.
اما شهرت ارتش آمريكا پس از اشغال عراق در ماه مارس سال 2003 ميلادي بازهم كاهش يافت.تمام كارها با انواع ترفندها و با به كارگيري شواهد دروغ بسيار در راستاي بهتر جلوه دادن وجهه آمريكا و سربازان اين كشور در عراق و همچنين در كل جهان به شكست روبرو شد.
اين در حالي است كه بازهم پس از آنكه سربازان آمريكايي كه از كشته شدن يكي از همقطارانشان به خشم آمده بودند، شهر "حديثه" يك شهر كوچك سني نشين را به رگبار بستند و 24 غيرنظامي ازجمله زنان و كودكان را به خاك و خون كشيدند و در گزارش خود اين اقدام را تحت عنوان سركوب تروريست ها عنوان كردند.
در همين راستا، اعتبار وشهرت سربازان آمريكايي قبل از آغاز ماجراي زندان "ابوغريب" و حتي تاكنون در عراق مانند ديگر مناطق خاورميانه هرچه بيشتر كاهش مي يابد. در همين حال، روزنامه "لس آنجلس تايمز" در شمار ماه دسامبر گذشته خود از اينكه وزارت دفاع آمريكا و ارتش اين كشور درعراق براي اينكه بتوانند نظر مردم را جلب كنند،با پرداخت رشوه به روزنامه ها و برخي روزنامه نگاران مطالب، گزارش ها و مقالات خود را در روزنامه هاي عراقي به چاپ مي رساندند، خبر داد.
فرمانده نيروهاي آمريكايي درعراق نيز خود را بي خبر از اين ماجرا نشان داد.
در اين راستا، آمريكا براي متقاعد كردن افكار عمومي ابتدا شهروندان خود و سپس در عراق بايد ابتكارات جديدي را اتخاذ مي كرد.
خبرنگاران كمي پس از اشغال عراق به سردخانه اي موقتي كه ارتش آمريكا در پايگاه خود در فرودگاه بغداد ساخته بود، فراخوانده شدند. دو جسد كه با گلوله سوراخ سوراخ شده بودند، بر روي تخت هاي سردخانه قرار داشتند. آنان دو پسر صدام حسين يعني "عدي" و "قصي" بودند كه در يك درگيري در موصل كشته شدند.
عدي و قصي پسران صدام حسين
قصي مانند پدرش كه پنج ماه بعد از آن دستگير شد، براي فرار و مخفي كردن خود ريش گذاشته بود. جسد وي به بغداد منتقل شده بود و پيش از اينكه در معرض تماشاي خبرنگاران قرار گيرد، صورت وي به طور مناسبي تراشيده و موهايش پيرايش شده بود.
عدي پسر كوچك صدام نيز كه بدنش به طور شديدي در حمله لطمه ديده بود، پاي چپ مصنوعي وي كه در حمله شيعيان كه قصد داشتند وي را به هلاكت برسانند، از دست داده بود نيز كاملا مشخص بود. پاي چپ وي به طور كامل جدا شده بود.
اجساد اين دو برادر در كيسه هاي پلاستيكي مشكي رنگي قرار داده شده بودند.
ارتش آمريكا براي اينكه ثابت كند اجساد اين دو نفر متعلق به عدي و قصي است رونوشت راديوگرافي دندان هاي اين دو نفر را در اختيار مطبوعات گذاشت و با وضعيت فعلي آن مقايسه نمود. آيا اين پروپاگاندا بود؟ اين موضوع به سادگي براي اين مسئله انجام شد كه به مردم عراق ثابت شود دو پسر خونخوار و جنايتكار صدام حسين در درگيري با نيروهاي آمريكايي كشته شده اند و به قتل نرسيده اند.
همچنين تصاوير تلويزيوني جهان روز 14دسامبر سال 2003 ميلادي فردي را با ريش و موهاي بلند كه لباسي مندرس بر تن دارد و در اسارت نيروهاي آمريكايي قرار دارد، به نمايش مي گذارد.
ديكتاتور تحقير شده عراق
وي صدام حسين بود و تصاوير وي كه در سراسر جهان پخش شد براي منظور ديگري صورت گرفت.
آنان قصد داشتند صدام حسين اين ديكتاتور و رهبر قدرتمند عراق را كه سالها بر اريكه قدرت تكيه زده بود و به هر عنواني كشورش را مورد حمله قرار مي داد، مورد تحقير قرار دهند. در تصاويري كه يك پزشك آمريكايي دهان وي را باز كرده و به بررسي دندان هاي وي مي پردازد تا صحت شخصيت وي را مورد تائيد قرار دهد، تحقير و خرد شدن غرور اين ديكتاتور را به همراه داشت.
آمريكايي ها با اين تصاوير قصد داشتند به حاميان صدام كه فكر مي كردند وي روزي دوباره به راس قدرت بازگردد، ثابت كنند كه اين ديكتاتور ديگر تمام شد.
تصاوير مختلف از زرقاوي
در اين مدت، فرماندهان نظامي آمريكا سعي داشتند زرقاوي را نيز يكي از اصلي ترين تروريست هاي خارجي در عراق به جهانيان بشناسانند.
نمايش تصاويري از صدام كه آواره گشته، برخلاف كنوانسيون هاي ژنو در زمينه رفتار با زندانيان بود.
در 23 مارس سال 2003 ميلادي در حاليكه سربازان چند مليتي در جنوب عراق در حال پيشروي بودند، سه سرباز آمريكايي ازجمله يك آفريقايي آمريكايي به طور سطحي زخمي و اسير شدند و اين صحنه فيلمبرداري و تلويزيون عراق كه در آن زمان تحت كنترل رژيم بعث بود، آن را پخش كرد.
محل اختفاي ابومصعب الزرقاوي
اين سه سرباز چند هفته بعد آزاد شدند،اما در همان روز پخش تصاوير اين اسيران، "دونالد رامسفلد" وزير دفاع آمريكا در مصاحبه اي تهديد كرد كه "نشان دادن تصاوير زندانيان جنگي برخلاف كنوانسيون هاي ژنو است."؛ آيا اين سياست يك بام و دو هوا نيست؟
اكنون مطمئن مي شويم كه "تصوير" يك سلاح است و در زمان جنگ مانند ديگر سلاح ها مورد استفاده قرار مي گيرد.
نظر شما