به گزارش خبرگزاري "مهر"، بر اساس اعلام بنياد سينمايي فارابي در حال حاضر 120 فيلم سينمايي در مرحله پيش توليد، ساخت و آماده سازي براي نمايش عمومي هستند و بخش هاي مختلف فني را سپري مي كنند. به اين مفهوم كه اكنون حدود 80 فيلم بلند سينمايي در مرحله پيش توليد قرار دارند و نام كارگردان هايي چون ايرج طهماسب، پوران درخشنده، عليرضا داودنژاد، ماني حقيقي، آرش معيريان، احمد اميني، جميل رستمي، انسيه شاه حسيني، احمدرضا درويش، فرزاد موتمن و بهمن فرمان آرا در ميان سازندگان اين نوع آثار به چشم مي خورد.
علاوه بر اين، 10 فيلم در مرحله فيلمبرداري قرار دارند كه فيلم هاي سينمايي "فرزند صبح" به كارگرداني بهروز افخمي، "تله" سيروس الوند و "ميم مثل مادر" رسول ملاقلي پور از جمله اين آثار هستند. هر كدام از اين فيلم ها تاكنون بين 30 تا 70 درصد فيلمبرداري را پشت سر گذاشته اند و طي دو ماه آينده روي ميز مونتاژ قرار مي گيرند.
نمايي از فيلم "وقتي همه خواب بودند"
از ميان فيلم هايي كه در مرحله توليد و آماده سازي فني قرار دارند، حدود 20 فيلم مرحله تدوين را سپري مي كنند. "گزارش مريم" به كارگرداني اسماعيل براري، "گريز" ساخته نيكي كريمي، "علي سنتوري" داريوش مهرجويي، "سمفوني تاريكي" اثر محمد عرب، "قاعده بازي" به كارگرداني احمدرضا معتمدي و "گناه من" ساخته مهرشاد كارخاني آثار تازه سينماي ايران هستند كه تا پايان تابستان به مرحله نمايش عمومي مي رسند.
همچنين حدود 10 فيلم نيز در بخش صداگذاري و ميكس نهايي صدا قرار دارند كه "سرگيجه" محمد زرين دست، "خون بازي" ساخته رخشان بني اعتماد، "رقص با رويا" به كارگرداني محمود كلاري و "نيوه مانگ" بهمن قبادي از جمله اين آثار هستند كه تا آماده سازي نهايي فيلم چند هفته فاصله دارند.
البته به نظر مي رسد سازندگان اين فيلم ها تمايل داشته باشند فيلم هايشان پيش از اينكه به نمايش عمومي درآيد، مجالي براي حضور در جشنواره بين المللي فيلم فجر پيدا كند تا به اين وسيله بر اعتبار فيلم افزوده شود و در صورت گرفتن جايزه مخاطبان بيشتري به خود جلب كند و به اين وسيله تبليغ پيش از اكران مناسبي براي فيلم صورت بگيرد. اما بايد پرسيد از ميان اين آثار چه تعداد از آنها مجال اكران پيدا مي كنند و در كنار كميت، كيفيت اين آثار تا چه اندازه مي تواند به تقويت سينماي ملي كمك كند.
به گزارش "مهر"، بايد به خاطر داشت وقتي سازندگان يك اثر سينمايي در شرايط كنوني اكران آزاد از نفروختن فيلم احساس نگراني مي كنند به جاي انديشيدن به محتوا و غني تر ساختن مضمون اثر به دنبال راهي براي جلب نظر سينمادارها در وهله نخست و جذب گيشه و مخاطب در وهله دوم هستند كه اين مساله به كيفيت آثار لطمه زيادي مي زند. نكته ديگر اينكه بايد بررسي كرد شوراي نظارت و ارزشيابي معاونت سينمايي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي چه تعداد از اين آثار سينمايي را شايسته اكران مي داند. بررسي آثار توليد و اكران شده طي دو سال اخير وضعيت نامساعد اقتصادي سينماي ايران و احساس تهديد براي فيلم هاي توليد شده را بيش از پيش نشان مي دهد.
طي فروردين 1383 تا ارديبهشت 1385 حدود 120 فيلم در مرحله توليد و سپس آماده سازي و اكران قرار گرفته اند كه از اين ميان 63 فيلم سينمايي از وزارت ارشاد مجوز اكران دريافت كرده اند، اما از اين تعداد فيلم تنها 40 اثر مجال اكران به دست آورده اند. "آتش بس"، "هوو"، "چهارشنبه سوري"، "ازدواج به سبك ايراني"، "زير درخت هلو"، "سرتو بدزد رفيق"، "كودكانه"، "يك بوس كوچولو"، "آكورايوم"، "حكم"، "چپ دست"، "ما همه خوبيم"، "انتخاب"، "من بن لادن نيستم"، "مرثيه برف"، "پشت پرده مه"، "پيشنهاد 50 ميليوني"، "چند مي گيري گريه كني"، "غروب شد بيا"، "نوك برج"، "اسپاگتي در هشت دقيقه"، "هشت پا"، "مكس"، "يك تكه نان"، "به نام پدر"، "خيلي دور خيلي نزديك"، "بر باد رفته"، "گيلانه"، "بازنده"، "شارلاتان"، "دربدرها"، "رستگاري در هشت و بيست دقيقه"، "ازدواج صورتي"، "معادله"، "گل يخ"، "شغال"، "مجردها"، "شاخه گلي براي عروس"، "بيد مجنون" و "كافه ترانزيت" فيلم هايي هستند كه به اكران عمومي درآمده و برخي از آنها موفق بودند.
در اين بين 23 فيلم سينمايي با وجود برخورداري از پروانه ساخت هنوز فرصت اكران نيافته اند. "سفر به هيدالو"، "وقتي همه خواب بودند"، "آرامش در ميان مردگان"، "جايي در دوردست"، "قلقلك"، "قتل آن لاين"، "زن بدلي"، "شب بخير فرمانده"، "گل يا پوچ"، "طبل بزرگ زير پاي چپ"، "باغ فردوس 5 بعد از ظهر"، "يادداشت بر زمين"، "سرود تولد"، "جزيره آهني"، "شاعر زباله ها"، "دنياي آينده"، "تردست"، "دم صبح"، "گرداب"، "كافه ستاره"، "شام عروسي" و "رازها" فيلم هايي هستند كه از نظر قانوني هيچ مشكلي در مرحله اكران ندارند، اما سينماداران تمايل چنداني به نمايش عمومي اين فيلم ها در سينماهايشان نشان نمي دهند.
5 فيلم سينمايي با نام هاي "رامي"، "گرگ و ميش"، "چه كسي امير را كشت"، "گفتگو با ستاره" و "مواجهه" نيز وجود دارند كه به طور كامل آماده نمايش هستند، اما مجوز اكران ندارند. 28 فيلم سينمايي هم با مشكل آماده نشدن كامل براي نمايش يا مشكلات مميزي و ... درگير هستند و فيلم هايشان شرايط اكران را به دست نياورده اند.
به زبان آمار از ميان 120 فيلم سينمايي توليد شده طي دو سال گذشته 28 درصد مجال اكران يافته اند، حدود 24 درصد فيلم ها هنوز مورد توجه سينماداران قرار نگرفته اند، 3 درصد فيلم ها در انتظار پروانه نمايش هستند و 45 درصد فيلم ها هنوز آماده نشده اند. اين آمار به اين معني است كه تنها يك چهارم فيلم هاي توليد شده طي دو سال گذشته به مرحله اكران رسيده اند و از اين بين نزديك به يك چهارم فيلم ها در اكران سينماها مشكل دارند. با توجه به اينكه يك فيلم امكان دارد دو سال يا حتي بيشتر در انتظار اكران عمومي بماند، به آساني مي توان تخمين زد كه رقم قابل توجهي از سرمايه سينماگران به دليل مشكل در به دست آوردن فرصت براي نمايش عمومي هدر مي رود. مهمتر اينكه هنگام اكران نيز تعداد فيلم هايي مي توانند سود خوبي به دست بياورند بسيار اندك است و كمتر از 10 درصد فيلم ها در فروش موفق هستند كه اين مساله زيان سينماگران را چند برابر مي كند.
به گزارش "مهر"، نكته ديگر اينكه مقايسه اي ميان مضمون فيلم هاي اكران شده و اكران نشده نشان مي دهد كه بيشتر اين آثار فيلم هايي سرگرم كننده و به اصطلاح متعلق به سينماي بدنه هستند. يعني جزو آثار معمولي سينماي ايران - به جهت كيفيت و انتخاب مضمون - محسوب مي شوند. "آتش بس"، "هوو"، "زير درخت هلو"، "آكواريوم" و ... فيلم هايي كمدي با مضموني اجتماعي و ساختار و داستان هايي كم و بيش كليشه اي هستند. فيلم هايي هم كه به سينماي بومي ما نزديك هستند و در عين حال با اكران خوبي هم مواجه شده اند و اكران مناسبي گرفته اند. از سوي ديگر فيلم هاي انديشه گرا و به عبارتي خاص يا حتي آنها كه در تعريف معناگرا مي گنجند و فيلم هاي متعلق به ژانر كودك و نوجوان و دفاع مقدس معمولا اكران هاي ديرهنگام، بسيار محدود و در مدت زماني اندك را سپري مي كنند.
نمايي از فيلم "به رنگ ارغوان"
در ميان آثاري كه توليد مي شوند فيلم هاي سينمايي نيز وجود دارند كه به خاطر برخي مسائل جزيي از جمله به توافق نرسيدن با تدوينگر مناسب، مشكل در گرفتن چند سكانس يا حتي ارسال فيلم به خارج از كشور براي ضبط صداي دالبي ساروند و ... در آماده سازي نهايي دچار مشكل مي شوند. در اين بين لازم است بخش هاي سياستگذار و تصميم گيرنده در عرصه سينماي كشور از جمله خانه سينما، بنياد سينمايي فارابي يا معاونت سينمايي وزارت ارشاد به دو مساله توجه جدي كنند تا افزايش كميت توليد فيلم با رونق اقتصادي سينما نيز همراه باشد. در وهله نخست بايد انضباط مشخصي در توليد فيلم به وجود بيايد. وقتي فيلم هاي متعددي 2 سال در مراحل مختلف توليد مي مانند در اصل قدرت توليد بيشتر و بهتر را از سينما مي گيرد. در اين بخش متوليان سينمايي به خصوص صنوف بايد نظارت دقيقي بر اين مساله داشته باشند و با رفع موانع و حتي كمك هاي مالي راه توليد را براي سينماگران هموار سازند.
دوم اينكه بايد براي اكران برنامه ريزي و سياستگذاري بهتري صورت بگيرد. زماني مجوز اكران در گرو ورود به جمع فيلم هاي شركت كننده در جشنواره فيلم فجر معرفي شد و از طرف ديگر با درجه بندي كيفي فيلم ها، نوع سينماها و فصلي كه هر فيلم بايد در قالب آن اكران شود به طور دقيق مشخص شد. در اين ميان به ژانرهاي سينمايي از جمله كودكان و نوجوانان و دفاع مقدس هم توجه شده بود تا زمان اكران و سينماهاي مشخصي داشته باشند. اين مساله هر چند كه با اعتراض برخي سينماگران مواجه شد به خصوص اينكه سطح بندي كيفي فيلم ها را عادلانه و منصفانه نمي دانستند و به اعمال سليقه شخصي شوراي تصميم گيرنده معتقد بودند، اما اين امكان را در اختيار فيلم ها قرار مي داد تا دو سال پشت اكران عمومي متوقف نمانند.
در دوره جديد بايد با تلفيقي از درجه بندي كيفي، نوبتي كردن اكران و نمايش آزاد راه ميانه اي از سوي مديران سينمايي كشور در نظر گرفته شود تا شرايط اكران سامان پذيرد. خانه سينما به عنوان محل گردآمدن صنوف مختلف سينمايي كشور مي تواند در اين زمينه نقش موثر و سازنده اي داشته باشد و با دريافت پيشنهادها و طرح هاي مختلف سينماگران تعادل خوبي در اين زمينه ايجاد كند.
نظر شما