حكم دادگاه آمريكايي يك عداوت بي منطق است / يونسكو نجات بخش ميراث فرهنگي ايران و جهان باشد

به گزارش خبرگزاري مهر ، مدير دفتر مطالعات و تدوين تاريخ ايران در نامه اي خطاب به دبيركل سازمان فرهنگي يونسكو ، آورده است : همان گونه كه اطلاع داريد در سال 1935 بيش از 30 هزار لوح گل نبشته مربوط به دوران عيلامي كه در حفريات منطقه تخت جمشيد به دست آمده بود، به درخواست بنگاه شرقي دانشگاه شيكاگو به رسم امانت و به طور موقت به آن بنگاه سپرده شده و به آمريكا انتقال يافت.

در ادامه نامه مذكور آمده است : بر اين اساس مقرر مي شود تا پس از انجام مطالعات و پژوهش هاي لازم ، اين الواح كه جزو ميراث فرهنگي مردم ايران به شمار مي رفت ، به ايران بازگردانده شود. متاسفانه به رغم قرارهاي اوليه ، اين الواح به دلايل و بهانه هاي گوناگون در دانشگاه شيكاگو باقي مي ماند و مسئولان مربوط تاكنون از بازگرداندن اين امانت به صاحبان اصلي آن استنكاف ورزيده اند.

سليمي نمين در نامه خود آورده است : حسب اطلاع ، مقامات مسئول ميراث فرهنگي ايران سال گذشته طي نامه رسمي خواهان استرداد اين مجموعه باستاني شدند اما متاسفانه نه تنها اين درخواست قانوني ايران تاكنون اجابت نشده ، بلكه به اخبار منتشره طي روزهاي اخير ، يك دادگاه آمريكا با صدور حكمي مقرر داشته است كه الواح مزبور به عنوان غرامت به تعدادي از خسارت ديدگان حادثه انفجار در آرژانتين ارائه گردد.

مدير دفتر مطالعات و تدوين تاريخ ايران عنوان داشته است : صرفنظر از اينكه پس از طرح اين موضوع در يك دادگاه انگليسي ، به دليل فقدان هر گونه سند و مدركي عليه اتباع ايراني براي دخالت در اين ماجرا ادعاي طرح شده توسط مرجع قضائي مزبور ناوارد اعلام شد، مسئله مهم اين است كه تاكنون هيچگونه سابقه اي از صدور چنين رايي در قبال ميراث فرهنگي يك كشور وجود ندارد. به ويژه آنكه آثار باستاني مزبور به رسم امانت نزد يك موسسه تحقيقاتي در آمريكا قرار داشته است.

سليمي نمين گفته است : بنابر اين بايد به صراحت خاطر نشان ساخت كه اينك شاهد يك بدعت خطرناك و مخالف با تمامي موازين اخلاقي ، فرهنگي و بين المللي هستيم و اميد مي رود سازمان يونسكو بنا به رسالت و وظيفه اي كه بر عهده دارد ، بدون اتلاف وقت و از دست رفتن فرصت در اين امر خطير مداخله كرده و از به تاراج رفتن ميراث فرهنگي يك ملت بزرگ و داراي سابقه تمدني چندين هزار ساله ، جلوگيري به عمل آورد.

وي با اشاره به شواهد مستند تاريخي ، آورده است : بر اساس مندرجات كتاب آقاي اريش ف، اشميت به نام تخت جمشيد به دنبال حفاري گسترده در منطقه تخت جمشيد ابتدا چند هزار متر مربع آثار و بقاياي ابنيه عظيم عيلامي در اين منطقه كشف گرديد كه تصاوير آن در كتاب مزبور موجود است اما متاسفانه بعد از تصرف آثار قابل انتقال از جمله لوح هاي ياد شده ، تمامي ابنيه 8 عيلامي تخريب و نابود گرديده است ، به نوعي كه امروز هيچ اثري از آن آثار عظيم تاريخي وجود ندارد.

سليمي نمين در نامه خود به دبيركل يونسكو ، آورده است : حساسيت يونسكو بر روي حفظ بافت فيزيكي ميدان نقش جهان اصفهان و تاكيد آن بر لزوم كاستن از ارتفاع برج جهان نما و اولتيماتوم هاي صادره به اين منظور ، در حالي كه هيچ گونه دخل و تصرفي در اصل ابنيه و محيط ميدان نقش جهان صورت نگرفته بود ، حاكي از دقت نظري است كه يونسكو بر حفظ آثار فرهنگي و ثبت شده در ايران دارد. اينك آنچه در گذشته صورت گرفته و اكنون در تداوم آن در شرف وقوع است ، مسئله اي به مراتب حساس تر  و قابل توجه تر است.

وي تاكيد كرده است : اينك بخشي گرانبها و حاوي اطلاعات ناب تاريخي از سرزمين ايران در معرض نابودي و فنا قرار گرفته است. اينكه مبناي حكم بي سابقه صادره از سوي قاضي آمريكايي را يك عداوت كور و بي منطق و فاقد هر گونه سند و مدرك حقوقي معتبر ، تشكيل مي دهد ، مطلبي نيست كه ما در اينجا قصد پرداختن تفصيلي به آن را داشته باشيم. آنچه اينك از نظر ما مهم و حياتي به شمار مي آيد. نحوه رويكرد و فعاليت يونسكو نسبت به اين موضوع است كه مي تواند ضمن نجات بخشي از ميراث فرهنگي و تاريخي ايران و جهان ، سندي محكم بر كارآمدي و وظيفه شناسي يونسكو در جهان كنوني نيز به شمار آيد.