خبرگزاری مهر - گروه استانها، ۳۷ سال پیش در چنین روزی، امام خمینی(ره) پس از ۱۸ روز که از بهمن ۵۷ عزم سفر به قم دارند؛ قمی که برای امام حال و هوای سال‌های ۴۲ را دارد.
زنان با نوزادان آمده و مردان کار را رها کرده‌اند و همه در انتظار دیدار رهبر امت در خیابان‌های منتهی به حرم حضرت معصومه(س) غلغله می‌کنند، عکس‌هایی از امام را که طی چندین سال از ترس رژیم در پستوها پنهان کرده بودند بر در دست گرفته و شعار «الله و اکبر» را سر می‌دهند. بوی اسفند و دود در فضا پیچیده و زنان با کاسه آب و گل به دست منتظرند.
لحظه لحظه و ثانیه‌ها به درازای ۱۵ سال دوری از شهر است، امام امت آمده است و قم را معطر وجود خود کرده است. امام به مدرسه فیضیه می‌رود سال‌هایی که درس و بحث را از آنجا دنبال می‌کرد یاد و خاطره روزهای ۴۲ در آنجا هنوز زنده است.
«من از عواطف ملت ایران و از عواطف هموطن‌های خودم، قمی‌ها تشکر می‌کنم. من قبلاً گفته بودم که از قم «علم» منتشر می‌شود، از قم «قدرت» منتشر شد. قم نمونه بود و من مفتخرم که در قم هستم. من پانزده سال یا قدری بیشتر از شما دور بودم لکن دلم اینجا بود؛ با شما بودم. شما غیرتمندان، شما پاک جوانان، سرمشق همه شدید.» این‌ها سخنرانی امام در فیضیه است سخنانی که امام از دوری خود از این شهر و دلتنگی‌اش گفت.
برخی در خصوص میزان جمعیت آن زمان یک میلیون نفر را اعلام کردند که برای استقبال از بنیانگذار انقلاب اسلامی حتی از شهرها و روستاهای اطراف آمده بودند و تا مدت‌ها هر روز عصر به بیت امام می‌رفتند تا از نزدیک ایشان را ببینند. ازدحام جمعیت سبب شد تا امام مجبور شوند به خانه دامادشان بروند.
علت اصلی سفر امام به قم
آیت الله مسعودی خمینی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در گفتگو با مهر از خاطرات دهم اسفند و علت سفر امام به قم می‌گوید: امام بعد از یکماه اقامت در تهران در دهم اسفندماه به قم آمدند. که علت اصلی این سفر نیز این بود که ایشان معتقد بودند دستگاه طاغوتی پرچیده شده و مدیریت اجرایی به افراد مدیر و مدبر سپرده شده و روحانیت به کار خود که همان تبلیغ دین و قانونگذاری بر اساس احکام الهی است برود.
وی در ادامه از جلساتی که امام در قم داشتند می‌گوید از اقامتی ۱۱ ماهه در شهر قم و برگزاری نزدیک به هزار جلسه در این مدت.
تولیت سابق حرم حضرت معصومه(س) در ادامه سخنان خود گفت: انتخاب نخست وزیر و رفراندوم و برخی از اتفاقات دیگر در زمانی اتفاق افتاد که امام خمینی(ره) در قم ساکن بودند.
وی ادامه داد: ایشان در این مدت تقریباً هر شب به منزل مبارزین و علما برای بازدید می‌رفتند و حتی یادم هست یک شب ایشان با یک ماشین پژو ۵۰۴ سبز رنگ به منزل من آمدند و نکته بسیار جالب این است که ایشان در آن زمان که تقریباً ۷۶ ساله بودند تمام کارها و امور و جلسات را شخصاً انجام می‌داد.
استقبال میلیونی از امام خمینی(ره)
آیت الله مسعودی خمینی از محل اقامت امام خمینی در قم نیز خاطراتی دارد. اینکه ایشان در ابتدا در منزل آیت الله اشراقی بودند و بعد با توجه به ازدحام جمعیت و کوچک بودن منزل برای پذیرایی به منزل آیت الله یزدی نقل مکان کردند و در هنگامی که مردم برای دیدار ایشان می‌آمدند وی از پشت بام برای مرد سخنرانی می‌کردند.
لحظه لحظه و ثانیه‌ها به درازای ۱۵ سال دوری از شهر است، امام امت آمده است و قم را معطر وجود خود کرده است
وی درباره تشکیل کمیته استقبال از امام نیز سخنانی جالبی دارد. اینکه وی رابط امام و آیت الله پسندیده بوده و هنگامی‌که از قصد امام برای عزیمت به قم مطلع می‌شوند کمیته استقبال از افرادی چون آیت الله یزدی، آیت الله شرعی و برخی از اعضا، جامعه مدرسین تشکیل می‌شود و نزدیک به یک میلیون نفر برای استقبال ایشان می‌آیند، افرادی که حتی از شهرها و روستاهای اطراف خود را به امام رسانده و مسیری طولانی از استقبال را تا منطقه منظریه کشانده بودند منطقه‌ای که در ۲۵ کیلومتری شهر قم قرار داشت.
وی از قصد امام برای ماندن در قم برای همیشه می‌گوید؛ قصدی که به علت بیماری ایشان و اوضاع و شرایط جامعه و اجتماع عملی نشد و امام مجبور شدند بعد از ۱۱ ماه اقامت در قم، این شهر را به مقصد ماندن در تهران ترک کند.
تأکید امام بر زندگی ساده
آیت الله مسعودی خمینی در این باره می‌گوید: امام خمینی(ره) به قم آمدند تا در این شهر بمانند اما بعد از یازده ماه اقامت یک عارضه قلبی برای ایشان ایجاد شد که دکترهایی که برای ویزیت ایشان به قم آمده بودند تشخیص دادند که ایشان برای درمان باید به تهران برود و همین شد که امام دوم بهمن‌ماه سال ۵۸ به تهران رفتند و بعد از آن نیز این‌گونه تشخیص دادند که انقلاب را از تهران اداره کنند.
وی درباره خاطرات روزهای بودن امام در قم این‌گونه می‌گوید: همچنین یادم هست که شب امام خمینی(ره) با آیت الله اشراقی، من و عده‌ای دیگر به منزل آیت الله پسندیده رفتیم هنگامی که امام بلند شدند تا به منزل بروند هنگام خروج گفتند «منزل و زندگی ما باید به سادگی همین خانه باشد» و هنگامی که آیت الله اشراقی به ایشان گفت الآن دیگر شما یک شخصیت و جایگاه خاصی دارید، امام مجدد برگفته خود تأکید کردند که «زندگی و خانه ما باید ساده باشد».
و اما امام همان‌طور که آیت الله مسعودی خمینی در گفته‌هایش بدان اشاره داشت گرچه آمده بودند تا برای همیشه هوای قم را عطرآگین از وجود خود کنند اما در بهمن‌ماه ۱۳۵۸ به دلیل شرایط به وجود آمده شهری که دل ایشان در آن قرار داشت را ترک و به تهران عزیمت کردند.
نظر شما