به گزارش خبرنگار مهر، استقلال مقابل راه آهن را باید در دو بعد به تصویر کشید، بعد اول تصویری زیبا است از جوان‌گرایی و حصول نتیجه در روزی که بسیاری از بازیکنان اصلی در ترکیب نبودند و البته بازپس گیری صدر جدول که شایسته تحسین است.
بعد دوم چهره زشت بازی استقلال است که حتی مقابل راه آهن ته جدولی هم نمی‌تواند تاکتیک‌های خودش را به صورت کامل به حریف دیکته کند و آن کند و آن جور توپ را بچرخاند که از پیش تعیین شده است.
در بعد اول استقلال شایسته انتقاد نیست، این تیم با ستاره‌هایی مثل رحمتی، شهباززاده، محسن کریمی که پدیده‌ای بی‌بدیل است و دیگرانش خوب امتیاز می‌گیرد و روی تک اتفاق‌ها چنان با صلابت عمل می‌کند که حریف کاملا غافلگیر می‌شود و شکست را ناباورانه می‌پذیرد.
در واقع تیم‌های مقابل استقلال در بسیاری مواقع باور نمی‌کنند که بازنده بازی شده اند چرا که استقلال از کمترین فرصت‌ها، گل خلق می‌کند و این دقیقا نقطه مقابل بسیاری از تیم‌ها از جمله رقیب سنتی یعنی پرسپولیس است. استقلال بلد است از کاه کوه بسازد و در این کار هم شایسته احترام است.
از بعد دوم اما این تیم قابل نقد است و شایسته اعتراض. استقلال زیبا بازی نمی‌کند، در واقع انگاره یک تیم را ندارد و بیش و پیش از تیم بودن، یازده بازیکن دارد که انگار بی‌برنامه به میدان رفته‌اند و بیننده تا آخر بازی متوجه نمی‌شود که استقلال منهای حرکت‌های فردی و انفجاری، قرار است چه کار کند؟ آیا قرار است سانتر کند؟ از عمق حرکت کند؟ پاس مستقیم؟
استقلال مدل مظلومی تاکتیک درستی ندارد یا لااقل اگر دارد، آن را درست اجرا نمی کند و اگر به همین منوال جلو برود ممکن است هر دو جام را از دست بدهد چون همه تیم‌ها راه آهن نیستند.
در واقع استقلال بازی‌های بسیار سختی در پیش دارد که پیروزی بر آنها با این روش سخت و مشکل می‌شود. باید دید پرویز مظلومی که پس از مدت‌ها بیشتر بازیکنان خود را در اختیار خواهد داشت با بازی ساز جدیدی که دارد آیا می‌تواند رفتار تاکتیکی استقلال را منظم کند؟
نظر شما