طراحی لباس‌های مد روز با نمد/ از کپی‌کاری فاصله گرفته‌ایم

به گزارش خبرنگار مهر، یکی از شرکت‌کنندگان در پنجمین جشنواره مدولباس فجر، نسیم محرمی است که با دوست و شریک خود به جشنواره مد و لباس آمده، نمد و پارچه را در هم آمیخته و پارچه سازی کرده است. او با این پارچه‌ها مانتو و کت و شال دوخته و در اختیار مخاطب قرار داده هرچند کارهایش هنوز مخاطب خاص دارد.

نسیم محرمی در گفتگو با خبرنگار مهر و در پاسخ به این‌که چه شد به طراحی لباس روی آورد، می‌گوید: من گرافیک خواندم اما چون از کارهای کامپیوتری خسته شده بودم و دام می‌خواست اتود بزنم و طراحی کنم و کاری را با دست انجام بدهم به طراحی لباس رو آوردم. آن زمان به من گفتند، پیش از طراحی باید خیاطی را یاد بگیری و من چنین کردم و مدرک نازک کاری هم گرفتم در حدی که لباس عقدم را خودم دوختم.

این طراح لباس به این‌که توجه به هویت ایرانی، لازمه کار طراحی است اشاره و بیان می‌کند: وقتی برای کار و زندگی به خارج از ایران رفتم و از بیرون به ماجرا نگاه کردم، دیدم که دلم می‌خواهد لباسی به تن کنم که نشان دهنده هویت یک زن ایرانی است. آنجا محدودیتی در استفاده از رنگ و نوع لباس وجود نداشت و همین اختیار عمل موجب شد، تغییر و تحولی در من اتفاق بیفتد و من تنها به زیبایی فکر نکنم و هویت لباس هم برایم مهم باشد.

محرمی در ادامه می‌گوید: پیش از مهاجرت دوست داشتم در طراحی لباس‌های خود از نمادهای ایرانی استفاده کنم اما برای من این اتفاق نیفتاد و خوشحالم حالا که برگشته‌ام، لباس‌هایی را می‌بینم که خود، دوست داشتم طراحی کنم. اگرچه دوست و شریک‌ام به من می‌گوید: ما باید به مسایل اقتصادی هم توجه کنیم و ببینیم مد و رنگ سال کدام است و آز ان پیروی کنیم اما من می‌گویم ما هم می توانیم مد خودمان را داشته باشیم.

این طراح لباس در پاسخ به این‌که چگونه می‌توان از مدهای ایرانی پیروی کرد با توجه به این‌که هنوز مد در جامعه ما به صنعت تبدیل نشده، می‌گوید: یک اروپایی یا آمریکایی دنباله رو کسی نبوده و نیست. ما هم می‌توانیم مد و رنگ سال خود را داشته باشیم. من چکمه آهنی پوشیدم و می خواهم این کار را انجام بدهم، مد خودم را تولید کنم و بکوشم زیبایی کارم باعث شود مردم به سمت آنچه تولید کرده‌ام گرایش پیدا کنند. این مساله برای من مهم‌تر است و بعد اقتصادی در درجه دوم اهمیت قرار دارد.

محرمی درباره آشنایی خود با کار نمد می‌گوید: وقتی به ایران برگشتم تصمیم گرفتم کار طراحی لباس را آغاز کنم به همین خاطر سراغ یادگرفتن چاپ سیلک روی پارچه رفتم. استادم کار نمد انجام می‌داد و من عاشق این کار شدم و از ان زمان تاکنون نمدمالی می‌کنم. به این ترتیب که به خیابان مولوی می‌روم و پشم مرینوس را که از استرالیا وارد می‌شود تهیه و رنگ می‌کنم. بعد از این پشم که سبک است و بو نمی‌دهد برای تهیه نمد بهره می‌برم.

این طراح لباس، نمدهای به دست آمده را با پارچه‌های مختلف پون وال هندی و گیپور و تور درهم می‌آمیزد و آنچه تولید می‌شود نه به تمامی نمد است و نه پارچه؛ بلکه یک ترکیب و پارچه جدید ساخته شده که شباهتی به هیچ‌کدام از پارچه‌های اولیه ندارد و رنگ آن هم طبیعی است. همه مراحل ساخت پارچه و نمدمالی و ترکیب رنگ‌ها با یکدیگر از طریق دست و بدون دخالت ماشین انجام می‌شود به همین خاطر هیچ دو رنگ و دو طرحی به هم شباهت ندارند.

محرمی در پاسخ به این‌که برای بازاریابی لباس‌هایی که با نمد تهیه می‌شوند چه کرده می‌گوید: کار ما خیلی تازه است و هنوز به بازارایابی نرسیده‌ایم اما به نظر من آینده این کار روشن است. ما یک هنر سنتی، چون نمدمالی  را به چیز مدرن تبذیل  می‌کنیم تا دوباره وارد زندگی مردم شود. شما از پارچه‌های نمدی برای دوختن مانتو و لباس استفاده می‌کنید وقتی هم هوا گرم شد می‌توانید از تکه‌های نمد در بخش‌هایی از شال و پارچه و لباس تابستانی خود بهره ببرید. برای مثال، جیب لباس شما می‌تواند از نمد باشد تا گرما و حرارت ایجاد نکند.

به گفته او در صنعت مبل و یا در چرم‌سازی می‌توان از نمد استفاده کرد. در حال حاضر یک شرکت ایتالیایی با نمد ماشینی، کار کیف و کفش انجام می دهد آن وقت ما نمد دستی داریم و از آن بهره نمی‌بریم. چون کار با نمد و تلفیق نمد و پارچه جدید است و همه این کارها به معرفی و تبلیغ نیاز دارد. نمایشگاه مد و لباس این امکان را می دهد که خود و کارمان را معرفی کنیم.

محرمی مخاطب لباس‌هایی که نتیجه تلفیق نمد و پارچه است را مخاطب خاص می‌داند و می‌گوید: تولیدات ما برای مخاطب خاص است اما می خواهیم بعضی کارهای خود را به تولید انبوه برسانیم اما اصالت و هویت کار را که دستی است، از بین نبریم  ولی با بالا بردن سرعت، تولید را بافزایش دهیم تا عامه مردم هم از آن استفاده کتند.

این طراح لباس در پایان با بیان این‌که طراحان ما در سال‌های اخیر به کارهای خلاقه روی آورده‌اند می‌گوید: بسیاری کارها در ایران کپی کاری است. حتی طراحان هم تولید نمی کنند و کار خلاقه انجام نمی‌دهند بلکه از ژورنال‌ها بهره برده و مجری کپی کاری هستند اما خوشحالم که در سال‌های اخیر از کپی کاری فاصله گرفته‌ایم.