پیمانکاران، طلایه داران نهضت عمران

مازیارحسینی مشاور عالی شهردار تهران: توفیقی آسمانی داشتم که در دوران کودکی و نوجوانی در مکتب پدر که خدمتگزاری خستگی ناپذیر در عرصه عمران و آبادانی کشور بود، شاگردی و تلمذ کنم. هرچند که این همراهی به نوعی مرا از بازی های کودکانه و بودن در کنار بچه‌های محل محروم می کرد لکن فرصتی برایم ایجاد می کرد تا به اقصی نقاط میهن پهناورمان و حتی برخی نقاط که شاید در روی نقشه نیز پیدا کردن محلشان کار آسانی نبود پا بگذارم و از نزدیک شاهد خدمات مهندسان، تکنسین ها و کارگران خوبی باشم که کمر همت بسته بودند به ساختن مام وطن و در این راه فارغ از سختی کار، رنج دوری از شهر و خانه و کاشانه را نیز می بایست تحمل می کردند. اینان سربازانی دلیر در جبهه آبادانی بودند که کسب معاش حلال را با عرق جبین و خدمت به کشور قرین ساخته و با پذیرش سختی بر خود آرامش را برای دیگران به ارمغان می آوردند.

همین راه به من آموخت که مرکب علم آنهم علمی که به کار آید چه مرکب راهواری می تواند باشد و سازنده و صد البته حفظ احترام و ادب در مقابل پیشکسوتان چه دریایی از معرفت را به روی دیدگان آدمی باز می نماید.

بی شک یک دست صدا ندارد و هم مسیری با یاران همدل و همراه با اضافه کردن چاشنی ایمان و استقامت می تواند هر سدی را از مسیر حرکت پیش رو بردارد و راه حلی کیمیایی برای گذر از مشکلات و گردنه های خواه و ناخواه پیش آمده ، فراهم نکند.

هر ایرانی آرزویی بسی بزرگ دارد و آن دیدن سرزمین خویش در رفیع ترین مراتب پیشرفت، رفاه، آبادانی، عدالت و اخلاق مداری است. رسیدن به این آرزو نیاز به افسران غیور و خدومی دارد که حاضرند سرمایه مادی و معنوی خود را که ذره ذره جمع  کرده اند تنها در این مسیر در طبق اخلاص بگذارند و همچون شمعی "بسوزند" که "بسازند".

از خداوند متعال می خواهم که تا زمانی که توفیق خدمت را نصیبم کرده قدر این سرمایه عظیم را بدانم و از آن به بهترین نحو ممکن در ظل توجهات موعود بی بدیلش استفاده نمایم. قدرشان را بدانیم.