مجله مهر: پسری نیجریه‌ای پس از اینکه توسط خانواده و قبیله خود برچسب «جادوگری» می‌خورد و طرد می‌شود، حدود سه ماه پیش به وسیله یک خانم مددکار دانمارکی پیدا می‌شود. «آنجا رینگرن لاون» نام این پسر را هُپ (امید) می‌گذارد و از او مراقبت می‌کند و پس از هشت هفته هپ به طرز معجزه‌آسایی بهبود پیدا می‌کند.
هپ الان در یک موسسه خیریه کودکان در جنوب نیجریه نگهداری می‌شود و از زندگی‌اش لذت می‌برد. او حالا صاحب ۳۵ خواهر و برادر جدید شده که از او مراقبت می‌کنند، با او بازی می‌کنند و برایش کتاب می‌خوانند. او دیگر مطمئن است که امنیت دارد و خانواده‌ای را دارد که او را دوست دارند. لاوان پایه گذار موسسه «توسعه و کمک های آموزشی کودکان آفریقایی» است. این خانم سه سال پیش این موسسه را برای کمک به کودکانی تاسیس کرد که برچسب جادوگری خورده اند و از جامعه طرد شده اند و حتی برخی توسط آشنایان خود به قتل می رسند!
متاسفانه کودکانی شبیه به هپ که در خیابان رها می‌شوند؛ با اینکه از مرگ نجات پیدا می‌کنند و می‌توانند زندگی جدیدی را آغاز کنند؛ اما اغلب دچار مشکلات و بیماری‌هایی می‌شوند که تا آخر عمر با آنها باقی می‌ماند. این کودک هم به دلیل یک بیماری ژنتیک به نام «هیپوسپادیاس»، جن زده و جادوگر نامیده و از قبیله خود طرد شده است. کوچکترین بیماری مادرزاد می‌تواند بهانه خوبی برای طرد شدن این کودکان باشد. تعداد کودکانی که مثل هپ به دلایلی مثل شیطانی شدن در خیابان رها می‌شوند، کم نیستند؛ اما همه به اندازه او خوش‌شانس نیستند.
در جوامع غرب آفریقا این نوع تنبیهات برای کودکان جن‌زده کاملا طبیعی است و اگر برخی واعظان خرافه پرست مسیحی کودکی را مسحور شیطان بدانند، این کودک مستحق تنبیهاتی مثل سوزندان، مسموم کردن، چاک دار کردن بدن، بستن به درخت با زنجیر، انداختن آنها در آتش و پاشاندن اسید روی صورتشان، زنده به گور کردن و مثل سگ دور انداختن است. مثلا اگر کودک زیر دو سال شب هنگام گریه کند و به طور مدام جیغ بزند، این بچه استعداد این را دارد که در خدمت شیطان قرار گیرد؛ پس باید کشته شود! همین عقیده‌های مضحک باعث مرگ سالانه هزار کودک در نیجریه می‌شود و بنابراین باعث کاهش جمعیت مردم این کشور می‌شود.
در گزارشی که سی‌ان‌ان منتشر می‌کند سودجویان از جهل مردم این منطقه سواستفاده کرده و علاوه بر سلاخی این بچه‌ها، برای بیرون آوردن روح شیطان از کالبد این کودکان دست به اخاذی هم می‌زنند. با زیاد شدن تعداد کودکانی که اینگونه کشته یا در جنگل رها می‌شوند، نهادهای بین‌المللی به فکر ایجاد موسسه‌هایی برای این کودکان افتادند که موسسه خیریه خانم لاوان یکی از آنهاست.
نظر شما